1 O povo de Israel é como uma parreira cheia de uvas. Quanto mais ricos ficaram, mais altares construíram; e, quanto mais a nação progredia, mais colunas do deus Baal foram levantadas. 2 Eles não são fiéis a Deus e agora eles terão de pagar pelo seu pecado. O Senhor quebrará os seus altares e derrubará as colunas do deus Baal.
3 Eles vão dizer: "Não temos rei porque não tememos a Deus. E, se tivéssemos um rei, o que é que ele poderia fazer por nós?" 4 Eles só dizem mentiras; todos juram falso e fazem acordos que não pretendem cumprir. E aquilo que chamam de justiça é tão perigoso como a erva venenosa que cresce em campo arado.
5 O povo que mora em Samaria ficará com medo e chorará quando o bezerro de ouro de Bete-Avém for levado embora. Os sacerdotes pagãos ficarão desesperados ao perderem esse ídolo que era a sua glória, 6 pois será levado para a Assíria como presente para o grande imperador. E o povo de Israel ficará com vergonha dos conselhos que seguiu. 7 O rei de Israel será levado embora, como um cisco que é carregado pela correnteza. 8 Os altares dos montes de Avém , onde o povo adora ídolos, serão destruídos e ficarão cobertos de mato e de espinhos. O povo dirá às montanhas: "Caiam em cima de nós!" e aos montes: "Caiam em cima de nós!"
9 O Senhor Deus diz:
— Desde o tempo em que pecou em Gibeá , o povo de Israel não tem parado de pecar. Por isso, em Gibeá a guerra alcançará essa gente perversa. 10 Eu os atacarei e castigarei. Nações se ajuntarão contra eles quando eu os castigar por causa dos seus muitos pecados.
11 — Israel era como uma bezerra mansa que gosta de pisar o trigo para tirar a casca. Coloquei uma canga no seu belo pescoço para que ele puxasse o arado. Vou usar Judá e Israel para trabalharem na lavoura. 12 Eu lhes disse: "Preparem os campos para a lavoura, semeiem a justiça e colham as bênçãos que o amor produzirá. Pois já é tempo de vocês se voltarem para mim, o Senhor, e eu farei chover sobre vocês a chuva da salvação." 13 Mas, em vez disso, vocês plantaram a maldade, colheram a injustiça e comeram os frutos da mentira.
— Vocês confiaram nos seus carros de guerra e no grande número dos seus soldados, 14 e por isso a guerra chegará até vocês, e as suas fortalezas serão destruídas. Acontecerá com vocês o mesmo que aconteceu quando o rei Salmã fez guerra contra Bete-Arbel: ele arrasou a cidade e despedaçou as mulheres e os seus filhos. 15 É isso o que acontecerá com o povo de Israel por causa da sua grande maldade. E, quando o sol nascer, o rei de Israel morrerá.
1 He waina tupu wana a Iharaira, e whakaputa ana i ona hua: kua meinga e ia kia maha ana aata kia rite ki te maha o ona hua; kua hanga e ratou he whakapakoko whakapaipai rite tonu ki te pai o tona whenua.
2 Kua wehe rua o ratou ngakau, akuanei ka kitea to ratou he: ka wahia e ia a ratou aata, ka pahuatia a ratou whakapakoko.
3 He pono akuanei ratou ki ai, Kahore o tatou kingi: kahore hoki tatou i te wehi ki a Ihowa; a ko te kingi, ko te aha tana mo tatou?
4 E korero ana ratou i nga korero horihori, e oati teka ana i te mea e whakarite whakawa ana: na reira e rite ana te tupu o te whakawa ki to te hemoreke i nga moa o te mara.
5 Manukanuka tonu nga tangata o Hamaria ki nga kuao kau o Peteawene; ka tangihia hoki e tona iwi, e ona tohunga i whakamanamana nei ki a ia; mo tona kororia kua memeha atu nei i reira.
6 Ka kawea ano hoki taua kuao ki Ahiria hei hakari ki a Kingi Iarepe: ka pa te whakama ki a Eparaima, ka whakama ano a Iharaira ki tana whakaaro i whakatakoto ai.
7 Na ko Hamaria, kua kore tona kingi, ano he pahuka i runga i te wai.
8 Ka whakakahoretia ano nga wahi tiketike o Awene, te hara o Iharaira; ka puta ake te tataramoa me te tumatakuru ki runga ki a ratou aata, a ka mea ratou ki nga maunga, Taupokina matou; ki nga pukepuke, E hinga ki runga ki a matou.
9 E Iharaira, he hara tou, mai ano i nga ra i Kipea: tu ana ratou i reira: kia kore ai ratou e mau ki Kipea i te whawhai ki nga tama a te kino.
10 Kia hiahia ahau, ka whiua ratou e ahau; ka huihui ano nga iwi ki te whawhai ki a ratou, i a ratou ka herea nei ki o ratou he e rua.
11 He kuao kau ano a Eparaima kua oti te whakaako, pai tonu ia ki te takahi witi; kua tika atu ia ahau i runga i tona kaki pai: ka meinga e ahau he kaieke mo Eparaima; ko Hura ki te parau, ko Hakopa ki te wawahi i ana pokuru.
12 Whakatokia ta koutou i runga i te tika, tapahia i runga i te mahi tohu; mahia ta koutou patohe: ko te wa hoki tenei e rapua ai a Ihowa, kia tae mai ra ano ia, kia ringihia ra ano e ia te tika ki runga ki a koutou.
13 Ko ta koutou i parau ai ko te kino, ko ta koutou i kokoti ai ko te he; ko ta koutou kai ko nga hua o te teka: nau hoki i whakawhirinaki ki tou ara, ki te tini o ou tangata marohirohi.
14 Mo reira ka ara he ngangau i roto i ou iwi, a ka pahuatia ou pa taiepa katoa, ka rite ki ta Haramana pahuatanga i Petearapere i te ra o te whawhai: ko te whaea, taia iho ratou ko nga tamariki, mongamonga ana.
15 Ko ta Peteere tenei e mea ai ki a koutou, he nui no to koutou kino: ka whakangaromia rawatia te kingi o Iharaira i te atatu.