1 Lembra-te, Senhor, do que tem acontecido conosco; olha e vê a nossa desgraça.

2 Nossa herança foi entregue aos estranhos, nossas casas, aos estrangeiros.

3 Somos órfãos de pai, nossas mães são viúvas.

4 Temos que comprar a água que bebemos; nossa lenha, só conseguimos pagando.

5 Aqueles que nos perseguem estão bem próximos; estamos exaustos e não temos como descansar.

6 Submetemo-nos ao Egito e à Assíria a fim de conseguirmos pão.

7 Nossos pais pecaram e já não existem mais, e nós levamos o castigo pelos seus pecados.

8 Escravos dominam sobre nós, e não há quem possa livrar-nos das suas mãos.

9 Conseguimos pão arriscando as nossas vidas enfrentando a espada do deserto.

10 Nossa pele está quente como um forno, febril de tanta fome.

11 As mulheres têm sido violentadas em Sião, e as virgens, nas cidades de Judá.

12 Os líderes foram pendurados pelas mãos; aos idosos não se mostra nenhum respeito.

13 Os jovens trabalham nos moinhos; os meninos cambaleiam sob o fardo de lenha.

14 Os líderes já não se reúnem junto às portas da cidade; os jovens cessaram a sua música.

15 Dos nossos corações fugiu a alegria; nossas danças se transformaram em lamentos.

16 A coroa caiu da nossa cabeça. Ai de nós, porque temos pecado!

17 E por esse motivo o nosso coração desfalece, e os nossos olhos perdem o brilho.

18 Tudo porque o monte Sião está deserto, e os chacais perambulam por ele.

19 Tu, Senhor, reinas para sempre; teu trono permanece de geração a geração.

20 Por que motivo então te esquecerias de nós? Por que haverias de desamparar-nos por tanto tempo?

21 Restaura-nos para ti, Senhor, para que voltemos; renova os nossos dias como os de antigamente,

22 a não ser que já nos tenhas rejeitado completamente e a tua ira contra nós não tenha limite!

1 Kia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.

2 Kua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.

3 He pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.

4 Na te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.

5 Kei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.

6 Kua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.

7 I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.

8 Ko nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.

9 E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.

10 Mangu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.

11 Taea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.

12 Ko nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.

13 Ko nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.

14 Ko nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.

15 Kua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.

16 Kua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.

17 Na reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.

18 Na te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.

19 Pumau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.

20 He aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?

21 Whakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.

22 Otiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.