1 O presbítero ao amado Gaio, a quem amo na verdade.

2 Amado, oro para que você tenha boa saúde e tudo lhe corra bem, assim como vai bem a sua alma.

3 Muito me alegrei ao receber a visita de alguns irmãos que falaram a respeito da sua fidelidade, de como você continua andando na verdade.

4 Não tenho alegria maior do que ouvir que meus filhos estão andando na verdade.

5 Amado, você é fiel no que está fazendo pelos irmãos, apesar de lhe serem desconhecidos.

6 Eles falaram à igreja a respeito deste seu amor. Você fará bem se os encaminhar em sua viagem de modo agradável a Deus,

7 pois foi por causa do Nome que eles saíram, sem receber ajuda alguma dos gentios.

8 É, pois, nosso dever receber com hospitalidade a irmãos como esses, para que nos tornemos cooperadores em favor da verdade.

9 Escrevi à igreja, mas Diótrefes, que gosta muito de ser o mais importante entre eles, não nos recebe.

10 Portanto, se eu for, chamarei a atenção dele para o que está fazendo com suas palavras maldosas contra nós. Não satisfeito com isso, ele se recusa a receber os irmãos, impede os que desejam recebê-los e os expulsa da igreja.

11 Amado, não imite o que é mau, mas sim o que é bom. Aquele que faz o bem é de Deus; aquele que faz o mal não viu a Deus.

12 Quanto a Demétrio, todos dão bom testemunho dele, inclusive a própria verdade. Nós também damos, e você sabe que o nosso testemunho é verdadeiro.

13 Tenho muito que lhe escrever, mas não desejo fazê-lo com pena e tinta.

14 Espero vê-lo em breve, e então conversaremos face a face.

15 A paz seja com você. Os amigos daqui lhe enviam saudações. Saúde os amigos daí, um por um.

1 ο πρεσβυτερος γαιω τω αγαπητω ον εγω αγαπω εν αληθεια

2 αγαπητε περι παντων ευχομαι σε ευοδουσθαι και υγιαινειν καθως ευοδουται σου η ψυχη

3 εχαρην γαρ λιαν ερχομενων αδελφων και μαρτυρουντων σου τη αληθεια καθως συ εν αληθεια περιπατεις

4 μειζοτεραν τουτων ουκ εχω χαραν ινα ακουω τα εμα τεκνα εν αληθεια περιπατουντα

5 αγαπητε πιστον ποιεις ο εαν εργαση εις τους αδελφους και εις τους ξενους

6 οι εμαρτυρησαν σου τη αγαπη ενωπιον εκκλησιας ους καλως ποιησεις προπεμψας αξιως του θεου

7 υπερ γαρ του ονοματος {VAR2: αυτου } εξηλθον μηδεν λαμβανοντες απο των εθνων

8 ημεις ουν οφειλομεν απολαμβανειν τους τοιουτους ινα συνεργοι γινωμεθα τη αληθεια

9 εγραψα τη εκκλησια αλλ ο φιλοπρωτευων αυτων διοτρεφης ουκ επιδεχεται ημας

10 δια τουτο εαν ελθω υπομνησω αυτου τα εργα α ποιει λογοις πονηροις φλυαρων ημας και μη αρκουμενος επι τουτοις ουτε αυτος επιδεχεται τους αδελφους και τους βουλομενους κωλυει και εκ της εκκλησιας εκβαλλει

11 αγαπητε μη μιμου το κακον αλλα το αγαθον ο αγαθοποιων εκ του θεου εστιν ο δε κακοποιων ουχ εωρακεν τον θεον

12 δημητριω μεμαρτυρηται υπο παντων και υπ αυτης της αληθειας και ημεις δε μαρτυρουμεν και οιδατε οτι η μαρτυρια ημων αληθης εστιν

13 πολλα ειχον γραφειν αλλ ου θελω δια μελανος και καλαμου σοι γραψαι

14 ελπιζω δε ευθεως ιδειν σε και στομα προς στομα λαλησομεν

15 ειρηνη σοι ασπαζονται σε οι φιλοι ασπαζου τους φιλους κατ ονομα