1 Ecce autem convocatus vir Ephraim transiit contra aqui lonem, et dixerunt ad Iephte: " Quare vadens ad pugnam contra filios Ammon vocare nos noluisti, ut pergeremus tecum? Igitur incendemus domum tuam super te .

2 Quibus ille respondit: " Disceptatio erat mihi et populo meo contra filios Ammon vehemens, vocavique vos, ut mihi praeberetis auxilium, et facere noluistis.

3 Quod cernens posui in manibus meis animam meam transivique ad filios Ammon, et tradidit eos Dominus in manus meas. Quid commerui, ut hodie adversum me consurgatis in proelium? ".

4 Vocatis itaque ad se cunctis viris Galaad, pugnabat contra Ephraim. Percusseruntque viri Galaad Ephraim, quia dixerat: " Fugitivi de Ephraim estis; Galaad habitat in medio Ephraim et Manasse ".

5 Occupaveruntque Galaaditae vada Iordanis, per quae Ephraim reversurus erat. Cumque venisset ad ea de Ephraim numero fugiens atque dixisset: " Obsecro, ut me transire permittatis ", dicebant ei Galaaditae: " Numquid Ephrathaeus es? ". Quo dicente: " Non sum ",

6 interrogabant eum: " Dic ergo: Scibboleth " (quod interpretatur Spica). Qui respondebat: " Sibboleth ", illud recte exprimere non valens. Statimque apprehensum iugulabant in ipso Iordanis transitu. Et ceciderunt in illo tempore de Ephraim quadraginta duo milia.

7 Iudicavitque Iephte Galaadites Israel sex annis et mortuus est ac sepultus in civitate sua in Galaad.

8 Post hunc iudicavit Israel Abesan de Bethlehem.

9 Qui habuit triginta filios et totidem filias emittens foras maritis dedit; et eiusdem numeri filiis suis accepit uxores forinsecus. Qui septem annis iudicavit Israel;

10 mortuusque est ac sepultus in Bethlehem.

11 Cui successit Ahialon Zabulonites et iudicavit Israel decem annis;

12 mortuusque est ac sepultus in Ahialon terrae Zabulon.

13 Post hunc iudicavit Israel Abdon filius Illel Pharathonites.

14 Qui habuit quadraginta filios et triginta ex eis nepotes ascendentes super septuaginta pullos asinarum. Et iudicavit Israel octo annis;

15 mortuusque est ac sepultus in Pharathon terrae Ephraim in monte Amalecite.

1 Então se congregaram os homens de Efraim e passando até Zafom, disseram a Jefté: Porque passaste a pelejar contra os filhos de Amom, e não nos chamaste para irmos contigo? por isso queimaremos a fogo a tua casa contigo.

2 Respondeu-lhes Jefté: Eu e o meu povo tivemos uma grande contenda com os filhos de Amom; chamei-vos, porém não me livraveis da sua mão.

3 Quando vi que não me livrastes, arrisquei a vida, passei contra os filhos de Amom, e Jeová mos entregou nas mãos: porque subistes contra mim hoje, para me fazerdes guerra?

4 Assim reuniu Jefté todos os homens de Gileade, e pelejou contra Efraim, que foi ferido pelos de Gileade, porque este dissera: Sois fugitivos de Efraim, vós gileaditas, que morais no meio de Efraim e no meio de Manassés.

5 Os gileaditas apoderaram-se dos vaus do Jordão contra os efraimitas; quando algum dos fugitivos de Efraim dizia: Deixai-me passar, perguntavam-lhe os homens de Gileade: És tu efraimita? Se ele respondia: Não;

6 replicavam-lhe eles: Dize Cibolete. Se ele dizia Sibolete, não conseguindo pronunciar bem, pegavam dele, e o degolavam aos vaus do Jordão. De Efraim caíram naquele tempo quarenta e dois mil homens.

7 Jefté julgou a Israel seis anos. Morreu Jefté gileadita, e foi sepultado numa das cidades de Gileade.

8 Depois dele Ibsã de Betlém julgou Israel.

9 Tinha trinta filhos, e trinta filhas que casou fora, e de fora trouxe trinta mulheres para seus filhos. Julgou a Israel sete anos.

10 Morreu Ibsã, e foi sepultado em Betlém.

11 Sucedeu-lhe Elom, zebulonita, que julgou a Israel dez anos.

12 Morreu, e foi sepultado em Aijalom na terra de Zebulom.

13 Depois dele Abdom, filho de Hilel, piratonita, julgou a Israel.

14 Tinha quarenta filhos e trinta netos que montavam em setenta jumentos. Julgou a Israel oito anos.

15 Morreu Abdom, filho de Hilel, piratonita, e foi sepultado em Piratom, na terra de Efraim, na região montanhosa dos amalequitas.