1 Et factum est cum esset in loco quodam orans, ut cessa vit, dixit unus ex discipulis eius ad eum: " Domine, doce nos orare, sicut et Ioannes docuit discipulos suos ".

2 Et ait illis: " Cum oratis, dicite:Pater, sanctificetur nomen tuum,adveniat regnum tuum;

3 panem nostrum cotidianum da nobis cotidie,

4 et dimitte nobis peccata nostra,si quidem et ipsi dimittimus omni debenti nobis,et ne nos inducas in tentationem ".

5 Et ait ad illos: " Quis vestrum habebit amicum et ibit ad illum media nocte et dicet illi: "Amice, commoda mihi tres panes,

6 quoniam amicus meus venit de via ad me, et non habeo, quod ponam ante illum";

7 et ille de intus respondens dicat: "Noli mihi molestus esse; iam ostium clausum est, et pueri mei mecum sunt in cubili; non possum surgere et dare tibi".

8 Dico vobis: Et si non dabit illi surgens, eo quod amicus eius sit, propter improbitatem tamen eius surget et dabit illi, quotquot habet necessarios.

9 Et ego vobis dico: Petite, et dabitur vobis; quaerite, et invenietis; pulsate, et aperietur vobis.

10 Omnis enim qui petit, accipit; et, qui quaerit, invenit; et pulsanti aperietur.

11 Quem autem ex vobis patrem filius petierit piscem, numquid pro pisce serpentem dabit illi?

12 Aut si petierit ovum, numquid porriget illi scorpionem?

13 Si ergo vos, cum sitis mali, nostis dona bona dare filiis vestris, quanto magis Pater de caelo dabit Spiritum Sanctum petentibus se ".

14 Et erat eiciens daemonium, et illud erat mutum; et factum est, cum daemonium exisset, locutus est mutus. Et admiratae sunt turbae;

15 quidam autem ex eis dixerunt: " In Beelzebul principe daemoniorum eicit daemonia ".

16 Et alii tentantes signum de caelo quaerebant ab eo.

17 Ipse autem sciens cogitationes eorum dixit eis: " Omne regnum in seipsum divisum desolatur, et domus supra domum cadit.

18 Si autem et Satanas in seipsum divisus est, quomodo stabit regnum ipsius? Quia dicitis in Beelzebul eicere me daemonia.

19 Si autem ego in Beelzebul eicio daemonia, filii vestri in quo eiciunt? Ideo ipsi iudices vestri erunt.

20 Porro si in digito Dei eicio daemonia, profecto pervenit in vos regnum Dei.

21 Cum fortis armatus custodit atrium suum, in pace sunt ea, quae possidet;

22 si autem fortior illo superveniens vicerit eum, universa arma eius auferet, in quibus confidebat, et spolia eius distribuet.

23 Qui non est mecum, adversum me est; et, qui non colligit mecum, dispergit.

24 Cum immundus spiritus exierit de homine, perambulat per loca inaquosa quaerens requiem; et non inveniens dicit: "Revertar in domum meam unde exivi".

25 Et cum venerit, invenit scopis mundatam et exornatam.

26 Et tunc vadit et assumit septem alios spiritus nequiores se, et ingressi habitant ibi; et sunt novissima hominis illius peiora prioribus .

27 Factum est autem, cum haec diceret, extollens vocem quaedam mulier de turba dixit illi: " Beatus venter, qui te portavit, et ubera, quae suxisti! ".

28 At ille dixit: " Quinimmo beati, qui audiunt verbum Dei et custodiunt! .

29 Turbis autem concurrentibus, coepit dicere: " Generatio haec generatio nequam est; signum quaerit, et signum non dabitur illi, nisi signum Ionae.

30 Nam sicut Ionas fuit signum Ninevitis, ita erit et Filius hominis generationi isti.

31 Regina austri surget in iudicio cum viris generationis huius et condemnabit illos, quia venit a finibus terrae audire sapientiam Salomonis, et ecce plus Salomone hic.

32 Viri Ninevitae surgent in iudicio cum generatione hac et condemnabunt illam, quia paenitentiam egerunt ad praedicationem Ionae, et ecce plus Iona hic.

33 Nemo lucernam accendit et in abscondito ponit neque sub modio sed supra candelabrum, ut, qui ingrediuntur, lumen videant.

34 Lucerna corporis est oculus tuus. Si oculus tuus fuerit simplex, totum corpus tuum lucidum erit; si autem nequam fuerit, etiam corpus tuum tenebrosum erit.

35 Vide ergo, ne lumen, quod in te est, tenebrae sint.

36 Si ergo corpus tuum totum lucidum fuerit non habens aliquam partem tenebrarum, erit lucidum totum, sicut quando lucerna in fulgore suo illuminat te ".

37 Et cum loqueretur, rogavit illum quidam pharisaeus, ut pranderet apud se; et ingressus recubuit.

38 Pharisaeus autem videns miratus est quod non baptizatus esset ante prandium.

39 Et ait Dominus ad illum: " Nunc vos pharisaei, quod de foris est calicis et catini, mundatis; quod autem intus est vestrum, plenum est rapina et iniquitate.

40 Stulti! Nonne, qui fecit, quod de foris est, etiam id, quod de intus est, fecit?

41 Verumtamen, quae insunt, date eleemosynam; et ecce omnia munda sunt vobis.

42 Sed vae vobis pharisaeis, quia decimatis mentam et rutam et omne holus et praeteritis iudicium et caritatem Dei! Haec autem oportuit facere et illa non omittere.

43 Vae vobis pharisaeis, quia diligitis primam cathedram in synagogis et salutationes in foro!

44 Vae vobis, quia estis ut monumenta, quae non parent, et homines ambulantes supra nesciunt! ".

45 Respondens autem quidam ex legis peritis ait illi: " Magister, haec dicens etiam nobis contumeliam facis ".

46 At ille ait: " Et vobis legis peritis: Vae, quia oneratis homines oneribus, quae portari non possunt, et ipsi uno digito vestro non tangitis sarcinas!

47 Vae vobis, quia aedificatis monumenta prophetarum, patres autem vestri occiderunt illos!

48 Profecto testificamini et consentitis operibus patrum vestrorum, quoniam ipsi quidem eos occiderunt, vos autem aedificatis.

49 Propterea et sapientia Dei dixit: Mittam ad illos prophetas et apostolos, et ex illis occident et persequentur,

50 ut requiratur sanguis omnium prophetarum, qui effusus est a constitutione mundi, a generatione ista,

51 a sanguine Abel usque ad sanguinem Zachariae, qui periit inter altare et aedem. Ita dico vobis: Requiretur ab hac generatione.

52 Vae vobis legis peritis, quia tulistis clavem scientiae! Ipsi non introistis et eos, qui introibant, prohibuistis ".

53 Cum autem inde exisset, coeperunt scribae et pharisaei graviter insistere et eum allicere in sermone de multis

54 insidiantes ei, ut caperent aliquid ex ore eius.

1 Estava Jesus orando em certo lugar e, quando acabou, disse-lhe um de seus discípulos: Senhor, ensina-nos a orar, como João ensinou a seus discípulos.

2 Ele lhes respondeu: Quando orardes, dizei: Pai, santificado seja o teu nome; venha o teu reino;

3 o pão nosso de cada dia dá-nos diariamente;

4 e perdoa-nos os nossos pecados, porque nós também perdoamos a todo aquele que nos deve; e não nos deixes cair em tentação.

5 Disse-lhe mais: Se um de vós tiver um amigo e for procurá-lo à meia-noite e lhe disser: Amigo, empresta-me três pães,

6 porque um amigo meu acaba de chegar à minha casa de uma viagem, e nada tenho para lhe oferecer;

7 e se do interior o outro lhe responder: Não me incomodes; a porta já está fechada, eu e meus filhos estamos deitados; não posso levantar-me para tos dar.

8 Digo-vos: Embora não se levante para lhos dar por ser seu amigo, ao menos por causa da sua importunação se levantará e lhe dará quantos pães precisar.

9 Eu vos digo: Pedi, e dar-se-vos-á; buscai, e achareis; batei, e abrir-se-vos-á.

10 Pois todo o que pede, recebe; o que busca, acha; e ao que bate, abrir-se-lhe-á.

11 Qual de vós é o pai que, se o filho pedir peixe, lhe dará em vez de peixe uma serpente?

12 Ou se pedir um ovo, lhe dará um escorpião?

13 Se vós, sendo maus, sabeis dar boas dádivas a vossos filhos, quanto mais vosso Pai celestial dará o Espírito Santo aos que lho pedirem.

14 Estava Jesus expelindo um demônio, e era este mudo. Tendo saído o demônio, falou o mudo, e maravilhou-se a multidão.

15 Mas alguns deles disseram: É por Belzebu, príncipe dos demônios, que ele expele os demônios;

16 outros, para o experimentarem, lhe pediam um sinal do céu.

17 Ele, porém, conhecendo-lhes os pensamentos, disse: Todo o reino dividido contra si mesmo será desolado, e cairá uma casa sobre outra.

18 Também se Satanás está dividido contra si mesmo, como subsistirá o seu reino? pois dizeis que eu expulso os demônios por Belzebu.

19 Se eu expulso os demônios por Belzebu, por quem os expelem vossos filhos? Por isso eles mesmos serão os vossos juízes.

20 Mas se pelo dedo de Deus eu expulso os demônios, logo é chegado a vós o reino de Deus.

21 Quando o homem valente, bem armado, guardar a sua casa, os seus bens estão seguros;

22 Mas quando sobrevier outro mais valente do que ele e o vencer, tira-lhe toda a armadura em que confiava, e reparte os seus despojos.

23 Quem não é por mim, é contra mim; e quem comigo não ajunta, espalha.

24 Quando o espírito imundo tiver saído do homem, anda por lugares áridos, procurando repouso; e não o achando, diz: Voltarei para minha casa donde saí;

25 e ao chegar, acha-a varrida e adornada.

26 Depois vai, e leva consigo mais sete espíritos piores do que ele, e ali entram e habitam; o último estado daquele homem fica sendo pior do que o primeiro.

27 Enquanto assim falava, uma mulher, do meio da multidão, levantou a voz e disse-lhe: Bem-aventurado o ventre que te trouxe, e os peitos a que foste criado.

28 Mas ele respondeu: Antes bem-aventurados aqueles que ouvem a palavra de Deus e a observam.

29 Como afluíssem as multidões, começou a dizer: Esta é uma geração perversa; pede um sinal e nenhum sinal se lhe dará, senão o de Jonas.

30 Pois assim como Jonas foi um sinal para os ninivitas, assim também o Filho do homem o será para esta geração.

31 A rainha do sul se levantará no juízo juntamente com os homens desta geração, e os condenará; pois veio dos confins da terra para ouvir a sabedoria de Salomão; e aqui está quem é maior do que Salomão.

32 Os ninivitas se levantarão no juízo juntamente com esta geração, e a condenarão; porque se arrependeram com a pregação de Jonas; e aqui está quem é maior do que Jonas.

33 Ninguém, depois de acender uma candeia, a põe em um lugar escondido nem debaixo do módio, mas sobre o velador, a fim de que os que entram, vejam a luz.

34 A candeia do corpo são os teus olhos. Quando estes forem simples, todo o teu corpo é luminoso; mas quando forem maus, todo o teu corpo fica às escuras.

35 Vê, então, se a luz que há em ti, não são trevas.

36 Pois se todo o teu corpo for luminoso, sem ter parte alguma em trevas, será inteiramente luminoso, como quando uma candeia te alumiar com a sua luz.

37 Tendo acabado de falar, um fariseu convidou-o para almoçar com ele; e Jesus havendo entrado, pôs-se à mesa.

38 Vendo isto o fariseu, estranhou não se ter ele lavado antes de almoçar.

39 O Senhor, porém, disse-lhe: Agora vós os fariseus limpais o exterior do copo e do prato, mas o vosso interior está cheio de rapina e maldade.

40 Insensatos, porventura quem fez o exterior, não fez também o interior?

41 Dai, porém, em esmolas o que está no copo e no prato, e eis que todas as coisas vos são limpas.

42 Mas ai de vós, fariseus! porque dais o dízimo da hortelã, da arruda e de todas as hortaliças, e desprezais a justiça e o amor de Deus; estas coisas, porém, devíeis fazer sem omitirdes aquelas.

43 Ai de vós, fariseus! porque gostais das primeiras cadeiras nas sinagogas, e das saudações nas ruas.

44 Ai de vós! porque sois semelhantes aos túmulos que não aparecem, sobre os quais andam os homens sem o saberem.

45 Então lhe disse um dos doutores da lei: Mestre, falando tu assim, a nós também nos insultas.

46 Respondeu Jesus: Ai de vós também, doutores da lei! porque carregais os homens com fardos difíceis de suportar, e vós nem com um dedo vosso os tocais.

47 Ai de vós! porque erigis os túmulos dos profetas que vossos pais mataram.

48 Assim dais testemunho e consentis nas obras de vossos pais, porque eles os mataram, e vós lhes erigis os túmulos.

49 Por isso também disse a sabedoria de Deus: Enviar-lhes-ei profetas e apóstolos, e a alguns deles matarão e a outros perseguirão,

50 para que a esta geração se peça contas do sangue de todos os profetas, derramado desde a fundação do mundo,

51 desde o sangue de Abel até o sangue de Zacarias, que foi morto entre o altar e o santuário; sim, eu vos digo que se pedirá contas a esta geração.

52 Ai de vós, doutores da lei! porque tirastes a chave da ciência: vós mesmos não entrastes, e impedistes aos que entravam.

53 Ao sair ele dali, os escribas e fariseus começaram a apertá-lo fortemente e a importuná-lo com perguntas sobre muitos assuntos,

54 armando-lhe ciladas a fim de o apanhar em algumas das suas respostas.