1 Comme Jésus sortait du temple, un de ses disciples lui dit: Maître, regarde quelles pierres et quels bâtiments!

2 Et Jésus, répondant, lui dit: Tu vois ces grands bâtiments; il n'y restera pas pierre sur pierre qui ne soit renversée.

3 Et comme il était assis sur le mont des Oliviers, vis-à-vis du temple, Pierre, Jacques, Jean et André lui demandèrent en particulier:

4 Dis-nous quand ces choses arriveront, et quel sera le signe de leur prochain accomplissement?

5 Alors Jésus, répondant, se mit à dire: Prenez garde que personne ne vous séduise.

6 Car plusieurs viendront en mon nom, et diront: Je suis le Christ; et ils en séduiront plusieurs.

7 Or, quand vous entendrez parler de guerres et de bruits de guerres, ne vous troublez point; car il faut que ces choses arrivent; mais ce ne sera pas encore la fin.

8 Car une nation s'élèvera contre une autre nation, et un royaume contre un autre royaume; et il y aura des tremblements de terre en divers lieux, et des famines et des troubles. Ces choses sont le commencement des douleurs.

9 Mais prenez garde à vous-mêmes; car ils vous traduiront devant les tribunaux et les synagogues; vous serez fouettés, et vous comparaîtrez devant les gouverneurs et les rois, à cause de moi, pour me rendre témoignage devant eux.

10 Mais il faut que l'Évangile soit auparavant prêché à toutes les nations.

11 Or, quand ils vous mèneront pour vous livrer, ne soyez point en peine par avance de ce que vous aurez à dire, et ne le méditez point; mais dites ce qui vous sera inspiré à cette heure-là; car ce ne sera pas vous qui parlerez, mais le Saint-Esprit.

12 Or, le frère livrera son frère à la mort, et le père son enfant; et les enfants se lèveront contre leurs pères et leurs mères, et les feront mourir.

13 Et vous serez haïs de tous à cause de mon nom, mais celui qui persévérera jusqu'à la fin, sera sauvé.

14 Or, quand vous verrez l'abomination de la désolation, dont le prophète Daniel a parlé, établie où elle ne doit pas être (que celui qui le lit y fasse attention); alors, que ceux qui sont en Judée, s'enfuient dans les montagnes;

15 Et que celui qui est sur le toit ne descende point dans la maison, et n'y entre point pour emporter quoi que ce soit de sa maison;

16 Et que celui qui est aux champs, ne retourne point en arrière pour emporter son manteau.

17 Malheur aux femmes qui seront enceintes, et à celles qui allaiteront en ces jours-là.

18 Priez que votre fuite n'arrive point en hiver.

19 Car il y aura en ces jours-là une telle affliction, que, depuis le commencement du monde, que Dieu a créé, jusqu'à maintenant, il n'y en a point eu et il n'y en aura jamais de semblable.

20 Et si le Seigneur n'avait abrégé ces jours-là, aucune chair n'eût échappé; mais il a abrégé ces jours à cause des élus qu'il a choisis.

21 Alors, si quelqu'un vous dit: Voici, le Christ est ici; ou, il est là; ne le croyez point.

22 Car de faux Christs et de faux prophètes s'élèveront, et accompliront des signes et des prodiges pour séduire même les élus, si c'était possible.

23 Mais prenez-y garde; voici, je vous ai tout prédit.

24 En ces jours-là, après cette affliction, le soleil sera obscurci, la lune ne donnera point sa lumière;

25 Les étoiles du ciel tomberont, et les puissances qui sont dans les cieux seront ébranlées.

26 Et alors on verra le Fils de l'homme venir sur les nuées, avec une grande puissance et une grande gloire;

27 Et il enverra ses anges pour rassembler ses élus des quatre vents, depuis les extrémités de la terre jusqu'aux extrémités du ciel.

28 Apprenez ceci par la comparaison tirée du figuier: Quand ses rameaux commencent à être tendres, et que ses feuilles poussent, vous connaissez que l'été est proche.

29 Vous de même quand vous verrez arriver ces choses, sachez que le Fils de l'homme est proche et à la porte.

30 Je vous dis en vérité, que cette génération ne passera point, que toutes ces choses n'arrivent.

31 Le ciel et la terre passeront; mais mes paroles ne passeront point.

32 Pour ce qui est de ce jour et de l'heure, personne ne les connaît, ni les anges qui sont dans le ciel, ni le Fils; mais seulement le Père.

33 Prenez garde, veillez et priez; car vous ne savez quand ce temps viendra.

34 Il en est comme d'un homme qui, allant en voyage, laisse sa maison, et en donne la conduite à ses serviteurs, marquant à chacun sa tâche, et qui ordonne au portier d'être vigilant.

35 Veillez donc, car vous ne savez pas quand le maître de la maison viendra, ou le soir, ou à minuit, ou au chant du coq ou le matin;

36 De peur qu'arrivant tout à coup il ne vous trouve endormis.

37 Or, ce que je vous dis, je le dis à tous: Veillez.

1 Kaj dum li eliris el la templo, unu el liaj disĉiploj diris al li:Majstro, jen kiaj ŝtonoj kaj kiaj konstruaĵoj!

2 Kaj Jesuo diris al li:Ĉu vi vidas ĉi tiujn grandajn konstruaĵojn? ne estos lasita ĉi tie ŝtono sur ŝtono, kiu ne estos deĵetita.

3 Kaj dum li sidis sur la monto Olivarba rekte kontraŭ la templo, Petro kaj Jakobo kaj Johano kaj Andreo demandis lin aparte:

4 Diru al ni, kiam tio estos? kaj kio estas la signo, kiam ĉio tio devos plenumiĝi?

5 Kaj Jesuo ekparolis, kaj diris al ili:Gardu vin, ke neniu vin forlogu.

6 Multaj venos en mia nomo, dirante:Mi estas; kaj ili forlogos multajn.

7 Kaj kiam vi aŭdos pri militoj kaj famoj de militoj, ne maltrankviliĝu; tio devas okazi; sed ankoraŭ ne estas la fino.

8 Ĉar leviĝos nacio kontraŭ nacio, kaj regno kontraŭ regno; estos tertremoj en diversaj lokoj, kaj estos malsatoj; tio estas komenco de suferoj.

9 Sed gardu vin; ĉar oni transdonos vin al sinedrioj, kaj en sinagogoj vi estos skurĝitaj; kaj vi staros antaŭ provincestroj kaj reĝoj pro mi, por atesto al ili.

10 Kaj la evangelio devas antaŭe esti predikita al ĉiuj nacioj.

11 Kaj kiam oni forkondukos kaj transdonos vin, ne antaŭzorgu, kion vi parolos; sed kio ajn estos donita al vi en tiu horo, tion parolu; ĉar la parolanto estas ne vi, sed la Sankta Spirito.

12 Kaj frato transdonos fraton al morto, kaj patro filon; kaj leviĝos gefiloj kontraŭ gepatroj kaj mortigos ilin.

13 Kaj vi estos malamataj de ĉiuj pro mia nomo; sed kiu persistos ĝis la fino, tiu estos savita.

14 Sed kiam vi vidos la abomenindaĵon de dezerteco starantan tie, kie ne decas (la leganto komprenu), tiam kiuj estas en Judujo, tiuj forkuru al la montoj;

15 kaj kiu estas sur la tegmento, tiu ne malsupreniru, nek eniru, por preni ion el sia domo;

16 kaj kiu estas sur la kampo, tiu ne revenu, por preni sian mantelon.

17 Sed ve al la gravedulinoj kaj al la suĉigantinoj en tiuj tagoj!

18 Kaj preĝu, ke tio ne okazu en vintro.

19 Ĉar tiuj tagoj estos tagoj de aflikto tia, kia ne estis de la komenco de la kreo, kiun Dio kreis, ĝis nun, kaj neniam estos.

20 Kaj se la Eternulo ne malplilongigus la tagojn, neniu karno estus savita; sed pro la elektitoj, kiujn Li elektis, Li malplilongigis la tagojn.

21 Kaj tiam se iu diros al vi:Jen ĉi tie la Kristo, aŭ, Jen tie; ne kredu;

22 ĉar leviĝos falsaj kristoj kaj falsaj profetoj, kaj faros signojn kaj miraklojn, por erarigi, se eble, la elektitojn.

23 Sed gardu vin; jen mi ĉion antaŭdiris al vi.

24 Sed en tiuj tagoj, post tiu aflikto, la suno mallumiĝos kaj la luno ne donos sian lumon,

25 kaj la steloj falados el la ĉielo, kaj la potencoj, kiuj estas en la ĉieloj, ŝanceliĝos.

26 Kaj tiam oni vidos la Filon de homo, venantan en nuboj kun granda potenco kaj gloro.

27 Kaj tiam li elsendos la anĝelojn kaj kolektos siajn elektitojn el la kvar ventoj, de la limo de la tero ĝis la limo de la ĉielo.

28 De la figarbo lernu ĝian parabolon:kiam ĝia branĉo jam moliĝas kaj aperigas foliojn, vi scias, ke la somero estas proksima;

29 tiel same vi, kiam vi vidos, ke tio okazas, tiam sciu, ke li estas proksima, ĉe la pordoj.

30 Vere mi diras al vi:Ĉi tiu generacio ne forpasos, antaŭ ol ĉio tio fariĝos.

31 La ĉielo kaj la tero forpasos, sed miaj vortoj ne forpasos.

32 Sed pri tiu tago kaj la horo scias neniu, eĉ ne la anĝeloj en la ĉielo, nek la Filo, sed nur la Patro.

33 Gardu vin, viglu kaj preĝu; ĉar vi ne scias, kiam estos la ĝusta tempo.

34 Kiel homo forvojaĝinta, kiu lasis sian domon kaj donis aŭtoritaton al siaj sklavoj, al ĉiu lian propran laboron, kaj ordonis al la pordisto, ke li viglu:

35 vi do viglu; ĉar vi ne scias, kiam venos la domomastro, ĉu vespere, ĉu noktomeze, ĉu ĉe la kokokrio, ĉu frumatene;

36 por ke li ne venu subite kaj ne trovu vin dormantaj.

37 Kaj kion mi diras al vi, tion mi diras al ĉiuj:Viglu.