1 Juudan kuninkaan Jojakimin, Josian pojan, hallitusajan alussa Jeremialle tuli tämä Herran sana.
3 Kenties he kuuntelevat sinua ja kääntyvät pois pahoilta teiltään. Jos näin tapahtuu, minä muutan mieleni ja säästän heidät onnettomuudelta, jolla olen aikonut rangaista heitä heidän pahojen tekojensa tähden.
5 Kuulkaa palvelijoitani, profeettoja! Yhä uudelleen olen lähettänyt heitä teidän luoksenne, vaikka te ette ole suostuneet heitä kuuntelemaan.
7 Papit, profeetat ja koolla ollut väki kuulivat kaiken, mitä Jeremia puhui Herran temppelissä.
10 Kun Juudan johtomiehet kuulivat tästä, he lähtivät kuninkaan palatsista temppeliin ja asettuivat istumaan Uuden temppeliportin sisäpuolelle.
13 Kääntykää vääriltä teiltänne, hylätkää pahat tekonne ja kuulkaa Herraa, Jumalaanne! Silloin Herra muuttaa mielensä ja säästää teidät onnettomuudelta, jolla hän teitä uhkaa.
14 Minä olen teidän käsissänne. Tehkää minulle niin kuin hyväksi näette.
17 Paikalla oli myös muutamia Juudan vanhimpia, ja he astuivat esiin ja sanoivat kaikkien kuullen:
19 Tappoivatko kuningas Hiskia ja Juudan kansa Miikan? Eikö kuningas päinvastoin pelännyt Herraa ja rukoillut häntä leppymään? Niin Herra muutti mielensä ja säästi heidät tuholta, jolla hän oli heitä uhannut. Me olemme nyt syöksemässä itsemme suureen onnettomuuteen.
20 Jeremian aikana toimi toinenkin mies Herran profeettana. Hän oli Uria, Semajan poika, kotoisin Kirjat-Jearimista. Hän puhui Jerusalemin kaupungista ja tästä maasta aivan samalla tavalla kuin Jeremia.
21 Kun kuningas Jojakim sekä hänen sotapäällikkönsä ja johtomiehensä kuulivat, mitä Uria puhui, kuningas yritti saada hänet käsiinsä tappaakseen hänet. Mutta saatuaan tietää tästä Uria lähti peloissaan pakoon ja tuli lopulta Egyptiin.
22 Silloin kuningas Jojakim lähetti Elnatanin, Akborin pojan, ja hänen lisäkseen muutamia muita miehiä hänen peräänsä.
23 He noutivat Urian Egyptistä ja toivat hänet kuningas Jojakimin eteen. Tämä käski tappaa hänet miekalla ja heittää hänen ruumiinsa köyhien hautaan.
24 Mutta Jeremialla oli suojelijanaan Ahikam, Safanin poika. Siksi hän ei joutunut kansan käsiin tapettavaksi.
1 No princípio do reinado de Jeoaquim, filho de Josias, rei de Judá, veio da parte de Jeová esta palavra, dizendo:
2 Assim diz Jeová: Põe-te no átrio da casa de Jeová, e fala a todas as cidades de Judá, que vêm a adorar na casa de Jeová, todas as palavras que eu te mandar que lhes fales; não omitas uma só palavra.
3 Pode ser que ouçam e se convertam cada um do seu mau caminho, para que eu me arrependa do mal que intento fazer-lhes por causa da maldade dos seus feitos.
4 Dir-lhes-ás: Assim diz Jeová: Se não me ouvirdes, para andardes na minha lei, que pus diante de vós,
5 e para ouvirdes as palavras dos meus servos, os profetas, que eu vos envio, levantando-me cedo e enviando-os (porém vós não tendes escutado);
6 farei que esta casa seja como Silo, e farei desta cidade uma maldição para todas as nações da terra.
7 Os sacerdotes, os profetas e todo o povo ouviram a Jeremias, proferindo estas palavras na casa de Jeová.
8 Tendo Jeremias acabado de falar tudo o que Jeová lhe ordenara que falasse a todo o povo, pegaram nele os sacerdotes e os profetas e todo o povo, dizendo: Certamente morrerás.
9 Porque profetizaste em nome de Jeová, dizendo: Esta casa será como Silo, e esta cidade ficará erma, e desabitada. Todo o povo se ajuntou a Jeremias na casa de Jeová.
10 Quando os príncipes de Judá ouviram estas coisas, subiram da casa do rei à casa de Jeová, e se assentaram à entrada da porta nova da casa de Jeová.
11 Disseram os sacerdotes e os profetas aos príncipes e a todo o povo: Este homem é réu de morte; porque profetizou contra esta cidade, como ouvistes com os vossos próprios ouvidos.
12 Jeremias falou a todos os príncipes e a todo o povo: Jeová enviou-me a profetizar contra esta casa e contra esta cidade todas as palavras que ouvistes.
13 Agora, pois, emendai os vossos caminhos e os vossos feitos, e obedecei a voz de Jeová vosso Deus; e Jeová se arrependerá do mal que falou contra vós.
14 Mas quanto a mim, eis que estou nas vossas mãos; fazei a mim conforme for bom e reto aos vossos olhos.
15 Tão somente ficai sabendo que, se vós me tirardes a vida, trareis sangue inocente sobre vós mesmos, sobre esta cidade e sobre os seus habitantes; porque, na verdade, Jeová me enviou a vós a falar aos vossos ouvidos todas estas palavras.
16 Disseram os príncipes e todo o povo aos sacerdotes e aos profetas: Este homem não é réu de morte; pois em nome de Jeová nosso Deus nos falou.
17 Levantaram-se alguns dos anciãos da terra, e falaram a toda a assembléia do povo:
18 Miquéias, o morastita, profetizou nos dias de Ezequias, rei de Judá; e falou a todo o povo de Judá: Assim diz Jeová dos exércitos: Sião será lavrada como um campo, e Jerusalém se tornará em montões, e o monte da casa em altos cobertos de bosque.
19 Porventura lhe tiraram a vida Ezequias, rei de Judá, e todo Judá? acaso não temeu o rei a Jeová, e não se arrependeu Jeová do mal que falara contra eles? Mas nós estamos fazendo um grande mal contra as nossas almas.
20 Houve também um homem, Urias, filho de Semaías de Quiriate-Jearim, que profetizava em nome de Jeová; e profetizou contra esta cidade e contra esta terra segundo todas as palavras de Jeremias.
21 Quando o rei Jeoaquim, e todos os seus principais homens e todos os príncipes ouviram as palavras dele, procurou o rei tirar-lhe a vida; mas quando Urias o ouviu, temeu, fugiu e foi para o Egito.
22 Enviou o rei Jeoaquim certos homens ao Egito; enviou ao Egito Elnatã, filho de Acbor, e outros homens com ele,
23 os quais tiraram do Egito a Urias, e o trouxeram ao rei Jeoaquim; este o fez morrer à espada, e lançou o seu cadáver nas sepulturas da plebe.
24 Porém a mão de Aicão, filho de Safã, foi com Jeremias, de modo que não foi entregue nas mãos do povo para que o matasse.