1 (H2:2) Ja Joona rukoili Herraa, Jumalaansa, kalan sisässä

3 (H2:4) Sinä syöksit minut syvyyteen, merten sydämeen, ja virta ympäröitsi minut, kaikki sinun kuohusi ja aaltosi vyöryivät minun ylitseni.

4 (H2:5) Minä ajattelin: Olen karkoitettu pois sinun silmiesi edestä. Kuitenkin minä saan vielä katsella sinun pyhää temppeliäsi.

5 (H2:6) Vedet piirittivät minut aina sieluun asti, syvyys ympäröitsi minut, kaisla kietoutui päähäni.

6 (H2:7) Minä vajosin alas vuorten perustuksiin asti, maan salvat sulkeutuivat minun ylitseni iankaikkisesti. Mutta sinä nostit minun henkeni ylös haudasta, Herra, minun Jumalani.

7 (H2:8) Kun sieluni nääntyi minussa, minä muistin Herraa, ja minun rukoukseni tuli sinun tykösi, sinun pyhään temppeliisi.

8 (H2:9) Ne, jotka kunnioittavat vääriä jumalia, hylkäävät armonantajansa.

10 (H2:11) Sitten Herra käski kalaa, ja se oksensi Joonan kuivalle maalle.

1 Yunus balığın karnından Tanrısı RABbe şöyle dua etti:

2 ‹‹Ya RAB, sıkıntı içinde sana yakardım, 2 Yanıtladın beni. 2 Yardım istedim ölüler diyarının bağrından, 2 Kulak verdin sesime.

3 Beni engine, denizin ta dibine fırlattın. 2 Sular sardı çevremi. 2 Azgın dalgalar geçti üzerimden.

4 ‹Huzurundan kovuldum› dedim, 2 ‹Yine de göreceğim kutsal tapınağını.› kutsal tapınağını nasıl göreceğim?››

5 Sular boğacak kadar kuşattı beni, 2 Çevremi enginler sardı, 2 Yosunlar dolaştı başıma.

6 Dağların köklerine kadar battım, 2 Dünya sonsuza dek sürgülendi arkamdan; 2 Ama, ya RAB, Tanrım, 2 Canımı sen kurtardın çukurdan.

7 Soluğum tükenince seni andım, ya RAB, 2 Duam sana, kutsal tapınağına erişti.

8 Değersiz putlara tapanlar, 2 Vefasızlık etmiş olurlar.

9 Ama şükranla kurban sunacağım sana, 2 Adağımı yerine getireceğim. 2 Kurtuluş senden gelir, ya RAB!››

10 RAB balığa buyruk verdi ve balık Yunus'u karaya kustu.