2 Ja nyt minä ilmoitan sinulle totuuden: Katso, vielä nousee kolme kuningasta Persiassa, ja neljäs rikastuu kaikkia muita rikkaammaksi. Ja kun hän on vahvistunut rikkaudessaan, panee hän kaiken liikkeelle Jaavanin valtakuntaa vastaan.

3 Sitten nousee sankarikuningas; hän hallitsee suurella vallalla ja tekee, mitä tahtoo.

4 Mutta juuri kun hän on noussut, hajoaa hänen valtakuntansa ja jakautuu neljään taivaan tuuleen. Se ei joudu hänen jälkeläisilleen eikä ole niin mahtava kuin hänen hallitessaan. Sillä hänen valtakuntansa kukistuu ja joutuu muille, ei heille.

5 Ja Etelän kuningas on voimistuva sekä yksi hänen ruhtinaistaan; tämä on voimistuva vielä enemmän kuin hän, ja hänen valtansa on oleva suuri valta.

6 Ja vuosien kuluttua he tekevät keskenään liiton, ja Etelän kuninkaan tytär menee Pohjan kuninkaan tykö saadakseen aikaan sopimuksen. Mutta häneltä menee hänen käsivartensa voima; eikä pysy Pohjan kuningas, ei hänen käsivartensa. Ja tytär itse annetaan alttiiksi ja ne, jotka olivat hänet tuoneet, ja hänen isänsä ja se, joka häntä aikoinaan auttoi.

7 Sitten hänen juurtensa vesoista nousee eräs hänen sijaansa ja tulee sotajoukkoa vastaan, tulee Pohjan kuninkaan linnoitukseen ja tekee heille mielensä mukaan ja on väkevä.

8 Myöskin heidän jumalansa ja valetut kuvansa ja kallisarvoiset astiansa, hopeat ja kullat hän vie saaliinansa Egyptiin; sitten hän muutamia vuosia pysyy Pohjan kuninkaasta erillään.

9 Tämä hyökkää Etelän kuninkaan valtakuntaan, mutta palajaa takaisin maahansa.

10 Ja hänen poikansa varustautuvat ja kokoavat suuret sotavoimat. Ja hän hyökkää ja kuohuu ja tulvii, hän tulee toistamiseen ja tunkeutuu hänen linnoitukseensa asti.

11 Silloin Etelän kuningas kiukustuu ja lähtee sotimaan häntä vastaan, Pohjan kuningasta vastaan. Tämä nostattaa suuren joukon, mutta se joukko joutuu hänen valtaansa.

12 Ja kun se joukko on raivattu pois, paisuu hänen sydämensä. Hän kaataa kymmeniä tuhansia, mutta ei ole kyllin vahva.

13 Pohjan kuningas nostattaa jälleen joukon, entistä suuremman, ja muutaman ajan, muutaman vuoden kuluttua hyökkää suurella sotavoimalla ja runsailla varustuksilla.

14 Niinä aikoina monet nousevat Etelän kuningasta vastaan; ja sinun omasta kansastasi nousee väkivallan miehiä, että näky kävisi toteen, mutta he itse lankeavat.

15 Ja Pohjan kuningas hyökkää ja luo vallin ja valloittaa varustetun kaupungin. Eivät kestä Etelän käsivarret, ei sen valioväki, ei ole sillä voimaa seisoa vastaan.

16 Ja hän, joka hyökkää sitä vastaan, tekee, mitä tahtoo, eikä kukaan voi seisoa häntä vastaan. Hän asettuu Ihanaan maahan, ja hävitys tulee hänen kätensä kautta.

17 Ja nyt hän aikoo hyökätä valtakuntansa koko voimalla; mutta sopimus on hänellä mielessä, ja hän saa sen aikaan. Hän antaa hänelle yhden tyttäristään, tälle turmioksi. Mutta siitä ei tule pysyväistä eikä ole hänelle etua.

18 Sitten hän kääntyy rantamaita vastaan ja ottaa valtaansa monet. Mutta eräs sotapäällikkö tekee hänen herjauksistaan lopun ja kostaa hänelle hänen herjauksensa.

19 Silloin hän kääntyy oman maansa linnoituksiin, mutta kompastuu ja kaatuu, eikä häntä enää ole.

20 Ja hänen sijaansa nousee eräs, joka antaa veronvaatijan käydä läpi valtakunnan ihanimman maan. Mutta muutamien päivien kuluttua hänet tuhotaan, ei kuitenkaan vihan väellä eikä sodalla.

21 Ja hänen sijaansa nousee kelvoton, joka ei ollut saapa kuninkaan arvoa. Hän tulee keskellä rauhaa ja anastaa juonilla kuninkuuden.

22 Ja sotajoukkojen tulva huuhtoutuu pois hänen edestänsä ja menee murskaksi, niin myös liiton ruhtinas.

23 Siitä saakka kun liittoudutaan hänen kanssansa, hän harjoittaa petosta. Hän lähtee liikkeelle ja saa ylivallan vähällä väellä.

24 Keskellä rauhaa hän hyökkää maakunnan lihavimpiin seutuihin ja tekee, mitä eivät hänen isänsä eivätkä hänen isiensä isät olleet tehneet: ryöstösaalista ja tavaraa hän jakelee omilleen; ja linnoituksia vastaan hän hankitsee juoniansa, säädettyyn aikaan asti.

25 Ja hän panee liikkeelle voimansa ja rohkeutensa Etelän kuningasta vastaan, hyökäten suurella sotajoukolla. Mutta Etelän kuningas varustautuu sotaan suurella ja ylen väkevällä sotajoukolla. Hän ei kuitenkaan kestä, sillä häntä vastaan hankitaan juonia.

26 Ja ne, jotka syövät hänen pöydästään, tuhoavat hänet, ja hänen sotajoukkonsa huuhdotaan pois, ja on paljon kaatuneita ja haavoitettuja.

27 Ja kumpaisellakin kuninkaalla on paha mielessä toistansa vastaan. Samassa pöydässä he puhuvat valhetta; mutta se ei onnistu; sillä säädetty aika ei ole vielä lopussa.

28 Silloin hän palaa maahansa paljoine tavaroineen, miettien hankkeita pyhää liittoa vastaan; hän toteuttaa ne ja palaa maahansa.

29 Määräaikana hän hyökkää jälleen Etelämaahan, mutta tällä viimeisellä retkellä ei käy niinkuin ensimmäisellä.

30 Häntä vastaan hyökkäävät kittiläisten laivat, ja hän menettää rohkeutensa, kääntyy takaisin ja purkaa kiukkunsa pyhää liittoa vastaan. Kotiin palattuaan hän suo huomiota niille, jotka hylkäävät pyhän liiton.

31 Hänen lähettämänsä sotajoukot nousevat ja häväisevät pyhäkön linnoituksineen, poistavat jokapäiväisen uhrin ja asettavat sinne hävityksen kauhistuksen.

32 Ja liitonrikkojat hän viettelee luopumukseen houkutuksillaan, mutta niitten joukko, jotka tuntevat Jumalansa, pysyy lujana ja tekee tehtävänsä.

33 Ja taidolliset kansan seassa opettavat monta, mutta heitä sorretaan miekalla, tulella, vankeudella ja ryöstöllä, jonkun aikaa.

34 Ja keskellä sortoa heille suodaan pieni menestys, ja monet liittyvät heihin teeskennellen.

35 Ja taidollisista jotkut kompastuvat, että heidän joukkonsa koeteltaisiin, seulottaisiin ja puhdistettaisiin lopun ajaksi, sillä vielä kestää, ennenkuin määräaika on.

36 Ja kuningas tekee, mitä hän tahtoo, ja korottaa itsensä ja uhittelee jokaista jumalaa, itse jumalien Jumalaa vastaan hän puhuu kauheita. Ja hän menestyy, kunnes vihan aika on lopussa; sillä mikä on säädetty, se tapahtuu.

37 Hän ei välitä isäinsä jumalista, ei naisten lempijumalasta, eikä hän välitä mistään muustakaan jumalasta, sillä hän uhittelee niitä kaikkia.

38 Mutta sen sijaan hän kunnioittaa linnoitusten jumalaa. Sitä jumalaa, jota hänen isänsä eivät tunteneet, hän kunnioittaa kullalla ja hopealla, kalliilla kivillä ja muilla kalleuksilla.

39 Ja tätä hän tekee vahvoille linnoituksille-hän vieraine jumalineen. Niille, jotka hän omikseen tuntee, hän osoittaa suurta kunniaa ja panee heidät monien hallitsijaksi ja jakaa heille maata palkaksi.

40 Mutta lopun ajalla Etelän kuningas iskee yhteen hänen kanssansa. Ja Pohjan kuningas käy tämän kimppuun vaunuilla ja ratsuilla ja monilla laivoilla, hyökkää hänen maihinsa, tulvana leviten niiden ylitse.

41 Hän hyökkää myös Ihanaan maahan, ja monta kaatuu. Mutta hänen kädestänsä pelastuvat nämä: Edom ja Mooab ja ammonilaisten pääosa.

42 Ja hän ojentaa kätensä maita kohti; Egyptin maa ei ole säästyvä.

43 Hän valtaa kulta-ja hopea-aarteet ja kaikki Egyptin kalleudet, ja liibyalaiset ja etiopialaiset liittyvät häntä seuraamaan.

44 Mutta sanomat idästä ja pohjoisesta säikähdyttävät häntä, ja hän lähtee täynnä kiukkua hävittämään monia ja vihkimään heitä tuhon omiksi.

45 Hän pystyttää hovitelttansa meren ja pyhäkön ihanan vuoren välille. Mutta hänen loppunsa tulee, eikä häntä kukaan auta.

1 Quanto a mim, no primeiro ano de Dario o medo, pôs-me em pé para o confirmar e fortalecer.

2 Agora eu te mostrarei a verdade. Eis que se levantarão três reis na Pérsia; e o quarto será muito mais rico do que todos eles. Depois que se tiver tornado forte por meio das suas riquezas, concitará a todos contra o reino da Grécia.

3 Levantar-se-á um rei poderoso, que reinará com grande domínio e fará o que lhe aprouver.

4 Quando se levantar, o seu reino será quebrado, e se repartirá para os quatro ventos do céu, porém não para a sua posteridade, nem segundo o seu domínio com que reinou; porque o seu reino será arrancado, até para outros fora destes.

5 O rei do sul será forte, como também um dos seus príncipes; este será mais forte do que ele e terá o domínio; o domínio grande será o seu domínio.

6 Ao cabo de anos eles se aliarão um com o outro; e a filha do rei do sul virá ao rei do norte para ajustar um acordo. Ela, porém, não reterá a força do seu braço; nem subsistirá ele, nem o seu braço. Mas será ela entregue, e bem assim os que a trouxeram, e o que a gerou, e o que a fortaleceu nesses tempos.

7 Mas dum rebento das raízes dela um se levantará no seu lugar, e virá ao exército, e entrará na fortaleza do rei do norte, e procederá contra eles, e prevalecerá.

8 Também os deuses deles, juntamente com as suas imagens fundidas e com os seus vasos preciosos de prata e de ouro, ele os levará cativos para o Egito; por alguns anos deixará em paz ao rei do norte.

9 Este entrará no reino do rei do sul, mas voltará para a sua terra.

10 Seus filhos farão guerra, e congregarão uma multidão de grandes forças, que avançará, inundará e passará para adiante; eles voltarão, e farão guerra, até chegarem à fortaleza dele.

11 O rei do sul será movido de cólera, sairá e pelejará contra ele, a saber, contra o rei do norte; este porá em campo uma grande multidão, e a multidão será entregue nas mãos daquele.

12 A multidão será levada, e o coração dele será exaltado; ele derrubará miríades, porém não prevalecerá.

13 O rei do norte voltará, e porá em campo uma multidão maior do que a primeira; e marchará ao cabo dos tempos, a saber, dos anos, com um grande exército e com muito material.

14 Naqueles tempos se levantarão muitos contra o rei do sul; também os violentos dentre o teu povo se levantarão para estabelecer a visão, porém eles cairão.

15 Assim virá o rei do norte, levantará um terrapleno e tomará uma cidade bem fortificada; os braços do sul não resistirão, nem o seu povo escolhido, nem haverá força para resistir.

16 O que, porém, vier contra ele, fará o que lhe aprouver, e não haverá quem lhe possa resistir; estará na terra gloriosa, e na sua mão haverá destruição.

17 Resolverá vir com a potência de todo o seu reino, e entrará num acordo com ele; dar-lhe-á a filha de mulheres para ele a corromper. Porém ela não subsistirá, nem será para ele.

18 Depois virará o seu rosto para as ilhas, e tomará muitas; mas um príncipe fará cessar o opróbrio que por ele é ocasionado; além disso fará tornar sobre ele o opróbrio.

19 Então voltará o seu rosto para as fortalezas da sua terra; mas tropeçará e cairá, e não será achado.

20 Depois em lugar dele se levantará um que fará a um exator passar pela glória do reino; porém dentro de poucos dias será ele destruído, não em ira nem em batalha.

21 Em seu lugar se levantará um homem desprezível, a quem eles não haviam dado a honra do reino; mas virá em tempo de segurança, e com lisonja obterá o reino.

22 Com os braços duma inundação serão varridos de diante dele, e serão quebrantados, também o príncipe da aliança.

23 Depois de feita com ele a aliança, usará de engano; pois subirá, e se tornará forte, com pouca gente.

24 Em tempo de segurança virá sobre os lugares mais férteis da província; e fará o que nunca fizeram seus pais, nem os pais de seus pais; espalhará entre eles a presa, os despojos e os bens; formará os seus desígnios contra os lugares fortes, por algum tempo.

25 Despertará o seu poder e a sua coragem contra o rei do sul com um grande exército; o rei do sul sairá à batalha com um exército em extremo grande e poderoso, porém não subsistirá, porque formarão desígnios contra ele.

26 Os que comerem o pão dele, o destruirão; o seu exército inundará, e muitos cairão mortos.

27 Quanto a ambos estes reis, terão intenção de fazerem o mal, e sentados à mesma mesa falarão mentiras. Porém isso não prosperará, porque ainda virá o fim no tempo determinado.

28 Então voltará para a sua terra com muitos bens; o seu coração será posto contra a santa aliança, fará o que lhe aprouver, e voltará para a sua terra.

29 Ao tempo determinado voltará, e entrará no sul; porém não sucederá na última como na primeira ocasião.

30 Virão contra ele naus de Quitim, portanto será contrariado, e voltará. Indignar-se-á contra a santa aliança, e fará o que lhe aprouver; até tornará a vir, e atenderá aos que abandonarem a santa aliança.

31 Estarão braços do lado dele, e profanarão o santuário, a saber, a fortaleza, e tirarão o holocausto perpétuo, e estabelecerão a abominação que assola.

32 Com lisonjas perverterá os que procederem impiamente contra a aliança; mas o povo que conhecer ao seu Deus se tornará forte, e fará proezas.

33 Os que forem sábios entre o povo, ensinarão a muitos; contudo por muitos dias cairão pela espada e pelo fogo, pelo cativeiro e pelo despojo.

34 Ora quando caírem, serão ajudados com pequeno socorro; mas muitos com lisonjas se ajuntarão a eles.

35 Alguns dos que são sábios, cairão, para os acrisolar, purificar e embranquecer até o tempo do fim; pois ainda será para o tempo determinado.

36 O rei fará, como lhe der na vontade; exaltar-se-á e se engrandecerá sobre todo o deus, e falará coisas maravilhosas contra o Deus dos deuses, e prosperará até que se cumpra a indignação; pois se fará o que está determinado.

37 Não terá respeito aos deuses de seus pais, nem ao desejo de mulheres, nem fará caso de deus algum; pois sobre tudo se engrandecerá.

38 Mas no seu lugar honrará ao deus de fortalezas; e a um deus que seus pais não conheceram, ele o honrará com ouro, e prata, e pedras preciosas, e coisas agradáveis.

39 Com o auxílio dum deus estranho tratará das mais poderosas fortalezas: e a todos os que o reconhecerem, aumentará de glória; fá-los-á reinar sobre muitos, e repartirá a terra por preço.

40 No tempo do fim contenderá com ele o rei do sul. O rei do norte virá como turbilhão contra ele, com carros, e com cavaleiros, e com muitas naus; entrará nos países, e inundará, e passará.

41 Também entrará na terra gloriosa, e muitos países serão subvertidos; mas da sua mão serão libertados estes, Edom, e Moabe, e as primícias dos filhos de Amom.

42 Estenderá a sua mão também contra os países; e a terra do Egito não escapará.

43 Apoderar-se-á dos tesouros de ouro e de prata, e de todas as coisas preciosas do Egito; os líbios e os etíopes o seguirão.

44 Mas novas vindas do oriente e do norte o perturbarão; e sairão com grande fúria para destruir e extirpar a muitos.

45 Armará as tendas do seu palácio entre o mar e o glorioso monte santo; contudo virá ao seu fim, e ninguém lhe dará auxílio.