1 Joojakimin, Joosian pojan, Juudan kuninkaan, hallituksen alussa tuli Herralta tämä sana:
3 Ehkäpä he kuulevat ja kääntyvät itsekukin pois pahalta tieltään, ja niin minä kadun sitä onnettomuutta, jonka minä olen aikonut heille tuottaa heidän pahojen tekojensa tähden.
4 Ja sano heille: Näin sanoo Herra: Jollette kuule minua ja vaella minun lakini mukaan, jonka minä olen teille antanut,
5 ettekä kuule palvelijaini, profeettain, sanoja, niiden, jotka minä olen lähettänyt teidän tykönne, varhaisesta alkaen, vaikka ette ole kuulleet heitä,
7 Ja papit ja profeetat ja koko kansa kuulivat Jeremian puhuvan nämä sanat Herran temppelissä.
10 Kun Juudan päämiehet tämän kuulivat, menivät he kuninkaan palatsista Herran temppeliin ja istuivat Herran uuden portin ovelle.
13 Parantakaa siis nyt vaelluksenne ja tekonne ja kuulkaa Herran, teidän Jumalanne, ääntä, niin Herra katuu sitä onnettomuutta, jolla hän on teitä uhannut.
14 Mutta katso, minä olen teidän käsissänne; tehkää minulle, mitä katsotte hyväksi ja oikeaksi.
17 Ja muutamat maan vanhimmista nousivat ja sanoivat kaikelle kansan joukolle näin:
20 Mutta oli toinenkin mies, joka ennusti Herran nimessä: Uuria, Semajan poika, Kirjat-Jearimista; hän ennusti tätä kaupunkia ja tätä maata vastaan aivan niinkuin Jeremia.
21 Kun kuningas Joojakim ja kaikki hänen urhonsa ja kaikki päämiehet kuulivat hänen sanansa, niin kuningas etsi häntä tappaaksensa. Sen kuultuansa Uuria peljästyi, pakeni ja meni Egyptiin.
22 Mutta kuningas Joojakim lähetti miehiä Egyptiin: Elnatanin, Akborin pojan, ja muita hänen kanssansa Egyptiin.
23 Ja he toivat Uurian Egyptistä ja veivät hänet kuningas Joojakimin eteen. Tämä surmautti hänet miekalla ja heitätti hänen ruumiinsa rahvaan hautaan.
24 Mutta Ahikamin, Saafanin pojan, käsi oli Jeremian suojana, niin ettei häntä jätetty kansan käsiin surmattavaksi.
1 No princípio do reinado de Jeoaquim, filho de Josias, rei de Judá, veio da parte de Jeová esta palavra, dizendo:
2 Assim diz Jeová: Põe-te no átrio da casa de Jeová, e fala a todas as cidades de Judá, que vêm a adorar na casa de Jeová, todas as palavras que eu te mandar que lhes fales; não omitas uma só palavra.
3 Pode ser que ouçam e se convertam cada um do seu mau caminho, para que eu me arrependa do mal que intento fazer-lhes por causa da maldade dos seus feitos.
4 Dir-lhes-ás: Assim diz Jeová: Se não me ouvirdes, para andardes na minha lei, que pus diante de vós,
5 e para ouvirdes as palavras dos meus servos, os profetas, que eu vos envio, levantando-me cedo e enviando-os (porém vós não tendes escutado);
6 farei que esta casa seja como Silo, e farei desta cidade uma maldição para todas as nações da terra.
7 Os sacerdotes, os profetas e todo o povo ouviram a Jeremias, proferindo estas palavras na casa de Jeová.
8 Tendo Jeremias acabado de falar tudo o que Jeová lhe ordenara que falasse a todo o povo, pegaram nele os sacerdotes e os profetas e todo o povo, dizendo: Certamente morrerás.
9 Porque profetizaste em nome de Jeová, dizendo: Esta casa será como Silo, e esta cidade ficará erma, e desabitada. Todo o povo se ajuntou a Jeremias na casa de Jeová.
10 Quando os príncipes de Judá ouviram estas coisas, subiram da casa do rei à casa de Jeová, e se assentaram à entrada da porta nova da casa de Jeová.
11 Disseram os sacerdotes e os profetas aos príncipes e a todo o povo: Este homem é réu de morte; porque profetizou contra esta cidade, como ouvistes com os vossos próprios ouvidos.
12 Jeremias falou a todos os príncipes e a todo o povo: Jeová enviou-me a profetizar contra esta casa e contra esta cidade todas as palavras que ouvistes.
13 Agora, pois, emendai os vossos caminhos e os vossos feitos, e obedecei a voz de Jeová vosso Deus; e Jeová se arrependerá do mal que falou contra vós.
14 Mas quanto a mim, eis que estou nas vossas mãos; fazei a mim conforme for bom e reto aos vossos olhos.
15 Tão somente ficai sabendo que, se vós me tirardes a vida, trareis sangue inocente sobre vós mesmos, sobre esta cidade e sobre os seus habitantes; porque, na verdade, Jeová me enviou a vós a falar aos vossos ouvidos todas estas palavras.
16 Disseram os príncipes e todo o povo aos sacerdotes e aos profetas: Este homem não é réu de morte; pois em nome de Jeová nosso Deus nos falou.
17 Levantaram-se alguns dos anciãos da terra, e falaram a toda a assembléia do povo:
18 Miquéias, o morastita, profetizou nos dias de Ezequias, rei de Judá; e falou a todo o povo de Judá: Assim diz Jeová dos exércitos: Sião será lavrada como um campo, e Jerusalém se tornará em montões, e o monte da casa em altos cobertos de bosque.
19 Porventura lhe tiraram a vida Ezequias, rei de Judá, e todo Judá? acaso não temeu o rei a Jeová, e não se arrependeu Jeová do mal que falara contra eles? Mas nós estamos fazendo um grande mal contra as nossas almas.
20 Houve também um homem, Urias, filho de Semaías de Quiriate-Jearim, que profetizava em nome de Jeová; e profetizou contra esta cidade e contra esta terra segundo todas as palavras de Jeremias.
21 Quando o rei Jeoaquim, e todos os seus principais homens e todos os príncipes ouviram as palavras dele, procurou o rei tirar-lhe a vida; mas quando Urias o ouviu, temeu, fugiu e foi para o Egito.
22 Enviou o rei Jeoaquim certos homens ao Egito; enviou ao Egito Elnatã, filho de Acbor, e outros homens com ele,
23 os quais tiraram do Egito a Urias, e o trouxeram ao rei Jeoaquim; este o fez morrer à espada, e lançou o seu cadáver nas sepulturas da plebe.
24 Porém a mão de Aicão, filho de Safã, foi com Jeremias, de modo que não foi entregue nas mãos do povo para que o matasse.