1 οσοι εισιν υπο ζυγον δουλοι τους ιδιους δεσποτας πασης τιμης αξιους ηγεισθωσαν ινα μη το ονομα του θεου και η διδασκαλια βλασφημηται

2 οι δε πιστους εχοντες δεσποτας μη καταφρονειτωσαν οτι αδελφοι εισιν αλλα μαλλον δουλευετωσαν οτι πιστοι εισιν και αγαπητοι οι της ευεργεσιας αντιλαμβανομενοι ταυτα διδασκε και παρακαλει

3 ει τις ετεροδιδασκαλει και μη προσερχεται υγιαινουσιν λογοις τοις του κυριου ημων ιησου χριστου και τη κατ ευσεβειαν διδασκαλια

4 τετυφωται μηδεν επισταμενος αλλα νοσων περι ζητησεις και λογομαχιας εξ ων γινεται φθονος ερις βλασφημιαι υπονοιαι πονηραι

5 παραδιατριβαι διεφθαρμενων ανθρωπων τον νουν και απεστερημενων της αληθειας νομιζοντων πορισμον ειναι την ευσεβειαν αφιστασο απο των τοιουτων

6 εστιν δε πορισμος μεγας η ευσεβεια μετα αυταρκειας

7 ουδεν γαρ εισηνεγκαμεν εις τον κοσμον δηλον οτι ουδε εξενεγκειν τι δυναμεθα

8 εχοντες δε διατροφας και σκεπασματα τουτοις αρκεσθησομεθα

9 οι δε βουλομενοι πλουτειν εμπιπτουσιν εις πειρασμον και παγιδα και επιθυμιας πολλας ανοητους και βλαβερας αιτινες βυθιζουσιν τους ανθρωπους εις ολεθρον και απωλειαν

10 ριζα γαρ παντων των κακων εστιν η φιλαργυρια ης τινες ορεγομενοι απεπλανηθησαν απο της πιστεως και εαυτους περιεπειραν οδυναις πολλαις

11 συ δε ω ανθρωπε του θεου ταυτα φευγε διωκε δε δικαιοσυνην ευσεβειαν πιστιν αγαπην υπομονην πραοτητα

12 αγωνιζου τον καλον αγωνα της πιστεως επιλαβου της αιωνιου ζωης εις ην και εκληθης και ωμολογησας την καλην ομολογιαν ενωπιον πολλων μαρτυρων

13 παραγγελλω σοι ενωπιον του θεου του ζωοποιουντος τα παντα και χριστου ιησου του μαρτυρησαντος επι ποντιου πιλατου την καλην ομολογιαν

14 τηρησαι σε την εντολην ασπιλον ανεπιληπτον μεχρι της επιφανειας του κυριου ημων ιησου χριστου

15 ην καιροις ιδιοις δειξει ο μακαριος και μονος δυναστης ο βασιλευς των βασιλευοντων και κυριος των κυριευοντων

16 ο μονος εχων αθανασιαν φως οικων απροσιτον ον ειδεν ουδεις ανθρωπων ουδε ιδειν δυναται ω τιμη και κρατος αιωνιον αμην

17 τοις πλουσιοις εν τω νυν αιωνι παραγγελλε μη υψηλοφρονειν μηδε ηλπικεναι επι πλουτου αδηλοτητι αλλ εν τω θεω τω ζωντι τω παρεχοντι ημιν πλουσιως παντα εις απολαυσιν

18 αγαθοεργειν πλουτειν εν εργοις καλοις ευμεταδοτους ειναι κοινωνικους

19 αποθησαυριζοντας εαυτοις θεμελιον καλον εις το μελλον ινα επιλαβωνται της αιωνιου ζωης

20 ω τιμοθεε την παρακαταθηκην φυλαξον εκτρεπομενος τας βεβηλους κενοφωνιας και αντιθεσεις της ψευδωνυμου γνωσεως

21 ην τινες επαγγελλομενοι περι την πιστιν ηστοχησαν η χαρις μετα σου αμην [προς τιμοθεον πρωτη εγραφη απο λαοδικειας ητις εστιν μητροπολις φρυγιας της πακατιανης]

1 Que tous les esclaves qui sont sous le joug, regardent leurs maîtres comme dignes de tout respect, afin que le nom de Dieu et la doctrine ne soient pas blasphémés;

2 Et que ceux qui ont des fidèles pour maîtres, ne les méprisent point, sous prétexte qu'ils sont frères; mais qu'ils les servent d'autant mieux, parce qu'ils sont des fidèles, des bien-aimés, et qu'ils s'appliquent à leur faire du bien. Enseigne ces choses et exhorte.

3 Si quelqu'un enseigne autrement, et ne s'attache pas aux saines paroles de notre Seigneur Jésus-Christ, et à la doctrine qui est selon le dévouement,

4 Il est enflé d'orgueil, il ne sait rien; mais il a la maladie des contestations et des disputes de mots, d'où naissent l'envie, les querelles, les médisances, les mauvais soupçons,

5 Et les disputes perverties de gens qui ont un faux raisonnement, qui sont privés de la vérité, et qui regardent le dévouement comme une source de gain. Sépare-toi de ces gens-là.

6 Or, c'est un grand gain que d'être heureux dans le dévouement.

7 Car nous n'avons rien apporté dans ce monde, et il est évident que nous n'en pouvons rien emporter.

8 Ainsi, pourvu que nous ayons la nourriture et le vêtement, cela nous suffira.

9 Mais ceux qui veulent devenir riches, tombent dans la tentation et le piège de la convoitise, et dans beaucoup de désirs insensés et pernicieux, qui plongent les hommes dans la ruine et la perdition.

10 Car l'amour de l'argent est la racine de tous ces maux; et quelques-uns en étant possédés, se sont égarés de la foi, et se sont jetés eux-mêmes dans les plus grandes douleurs.

11 Mais toi, ô homme de Dieu! fuis ces choses, et recherche la justice, le dévouement, la foi, la charité, la patience, la douceur.

12 Combats le bon combat de la foi, saisis la vie éternelle, à laquelle tu as été appelé, et pour laquelle tu as fait une belle déclaration en présence de plusieurs témoins.

13 Je te recommande devant Dieu, qui donne la vie à toutes choses, et devant Jésus-Christ, qui fit une déclaration majestueuse devant Ponce-Pilate,

14 De garder le commandement, sans tache et sans reproche, jusqu'au surgissement de notre Seigneur Jésus-Christ de ses élus;

15 Qui au temps propice, déclarera qu'il est le bienheureux et seul Souverain, Roi des rois, et Seigneur des seigneurs,

16 Qui seul possède l'immortalité, qui habite une lumière inaccessible, et que nul homme n'a vu, ni ne peut voir; à qui soient l'honneur et la puissance éternelle! Amen.

17 Recommande aux riches du présent siècle de n'être point orgueilleux; de ne point mettre leur confiance dans l'incertitude des richesses, mais dans le Dieu vivant, qui nous donne toutes choses abondamment pour en jouir;

18 De faire le bien, d'être riches en bonnes oeuvres, prompts à donner, faisant part de leurs biens;

19 S'amassant ainsi pour l'avenir un trésor placé sur une bonne fondation, afin de saisir la vie éternelle.

20 O Timothée! garde en garantie ce qui t'a été confié, fuyant les bavardages infructueux et profanes, et les disputes d'une science faussement ainsi nommée;

21 Dont quelques-uns ayant fait profession, se sont égarés de la foi. La grâce soit avec toi! Amen.