1 In many and various ways God spoke of old to our fathers by the prophets;

2 but in these last days he has spoken to us by a Son, whom he appointed the heir of all things, through whom also he created the world.

3 He reflects the glory of God and bears the very stamp of his nature, upholding the universe by his word of power. When he had made purification for sins, he sat down at the right hand of the Majesty on high,

4 having become as much superior to angels as the name he has obtained is more excellent than theirs.

5 For to what angel did God ever say, "Thou art my Son, today I have begotten thee"? Or again, "I will be to him a father, and he shall be to me a son"?

6 And again, when he brings the first-born into the world, he says, "Let all God's angels worship him."

7 Of the angels he says, "Who makes his angels winds, and his servants flames of fire."

8 But of the Son he says, "Thy throne, O God, is for ever and ever, the righteous scepter is the scepter of thy kingdom.

9 Thou hast loved righteousness and hated lawlessness; therefore God, thy God, has anointed thee with the oil of gladness beyond thy comrades."

10 And, "Thou, Lord, didst found the earth in the beginning, and the heavens are the work of thy hands;

11 they will perish, but thou remainest; they will all grow old like a garment,

12 like a mantle thou wilt roll them up, and they will be changed. But thou art the same, and thy years will never end."

13 But to what angel has he ever said, "Sit at my right hand, till I make thy enemies a stool for thy feet"?

14 Are they not all ministering spirits sent forth to serve, for the sake of those who are to obtain salvation?

1 πολυμερως και πολυτροπως παλαι ο θεος λαλησας τοις πατρασιν εν τοις προφηταις

2 επ εσχατων των ημερων τουτων ελαλησεν ημιν εν υιω ον εθηκεν κληρονομον παντων δι ου και τους αιωνας εποιησεν

3 ος ων απαυγασμα της δοξης και χαρακτηρ της υποστασεως αυτου φερων τε τα παντα τω ρηματι της δυναμεως αυτου δι εαυτου καθαρισμον ποιησαμενος των αμαρτιων ημων εκαθισεν εν δεξια της μεγαλωσυνης εν υψηλοις

4 τοσουτω κρειττων γενομενος των αγγελων οσω διαφορωτερον παρ αυτους κεκληρονομηκεν ονομα

5 τινι γαρ ειπεν ποτε των αγγελων υιος μου ει συ εγω σημερον γεγεννηκα σε και παλιν εγω εσομαι αυτω εις πατερα και αυτος εσται μοι εις υιον

6 οταν δε παλιν εισαγαγη τον πρωτοτοκον εις την οικουμενην λεγει και προσκυνησατωσαν αυτω παντες αγγελοι θεου

7 και προς μεν τους αγγελους λεγει ο ποιων τους αγγελους αυτου πνευματα και τους λειτουργους αυτου πυρος φλογα

8 προς δε τον υιον ο θρονος σου ο θεος εις τον αιωνα του αιωνος ραβδος ευθυτητος η ραβδος της βασιλειας σου

9 ηγαπησας δικαιοσυνην και εμισησας ανομιαν δια τουτο εχρισεν σε ο θεος ο θεος σου ελαιον αγαλλιασεως παρα τους μετοχους σου

10 και συ κατ αρχας κυριε την γην εθεμελιωσας και εργα των χειρων σου εισιν οι ουρανοι

11 αυτοι απολουνται συ δε διαμενεις και παντες ως ιματιον παλαιωθησονται

12 και ωσει περιβολαιον ελιξεις αυτους και αλλαγησονται συ δε ο αυτος ει και τα ετη σου ουκ εκλειψουσιν

13 προς τινα δε των αγγελων ειρηκεν ποτε καθου εκ δεξιων μου εως αν θω τους εχθρους σου υποποδιον των ποδων σου

14 ουχι παντες εισιν λειτουργικα πνευματα εις διακονιαν αποστελλομενα δια τους μελλοντας κληρονομειν σωτηριαν