1 Remind them to be submissive to rulers and authorities, to be obedient, to be ready for any honest work,

2 to speak evil of no one, to avoid quarreling, to be gentle, and to show perfect courtesy toward all men.

3 For we ourselves were once foolish, disobedient, led astray, slaves to various passions and pleasures, passing our days in malice and envy, hated by men and hating one another;

4 but when the goodness and loving kindness of God our Savior appeared,

5 he saved us, not because of deeds done by us in righteousness, but in virtue of his own mercy, by the washing of regeneration and renewal in the Holy Spirit,

6 which he poured out upon us richly through Jesus Christ our Savior,

7 so that we might be justified by his grace and become heirs in hope of eternal life.

8 The saying is sure. I desire you to insist on these things, so that those who have believed in God may be careful to apply themselves to good deeds; these are excellent and profitable to men.

9 But avoid stupid controversies, genealogies, dissensions, and quarrels over the law, for they are unprofitable and futile.

10 As for a man who is factious, after admonishing him once or twice, have nothing more to do with him,

11 knowing that such a person is perverted and sinful; he is self-condemned.

12 When I send Artemas or Tych'icus to you, do your best to come to me at Nicop'olis, for I have decided to spend the winter there.

13 Do your best to speed Zenas the lawyer and Apol'los on their way; see that they lack nothing.

14 And let our people learn to apply themselves to good deeds, so as to help cases of urgent need, and not to be unfruitful.

15 All who are with me send greetings to you. Greet those who love us in the faith. Grace be with you all.

1 υπομιμνησκε αυτους αρχαις και εξουσιαις υποτασσεσθαι πειθαρχειν προς παν εργον αγαθον ετοιμους ειναι

2 μηδενα βλασφημειν αμαχους ειναι επιεικεις πασαν ενδεικνυμενους πραοτητα προς παντας ανθρωπους

3 ημεν γαρ ποτε και ημεις ανοητοι απειθεις πλανωμενοι δουλευοντες επιθυμιαις και ηδοναις ποικιλαις εν κακια και φθονω διαγοντες στυγητοι μισουντες αλληλους

4 οτε δε η χρηστοτης και η φιλανθρωπια επεφανη του σωτηρος ημων θεου

5 ουκ εξ εργων των εν δικαιοσυνη ων εποιησαμεν ημεις αλλα κατα τον αυτου ελεον εσωσεν ημας δια λουτρου παλιγγενεσιας και ανακαινωσεως πνευματος αγιου

6 ου εξεχεεν εφ ημας πλουσιως δια ιησου χριστου του σωτηρος ημων

7 ινα δικαιωθεντες τη εκεινου χαριτι κληρονομοι γενωμεθα κατ ελπιδα ζωης αιωνιου

8 πιστος ο λογος και περι τουτων βουλομαι σε διαβεβαιουσθαι ινα φροντιζωσιν καλων εργων προιστασθαι οι πεπιστευκοτες τω θεω ταυτα εστιν τα καλα και ωφελιμα τοις ανθρωποις

9 μωρας δε ζητησεις και γενεαλογιας και ερεις και μαχας νομικας περιιστασο εισιν γαρ ανωφελεις και ματαιοι

10 αιρετικον ανθρωπον μετα μιαν και δευτεραν νουθεσιαν παραιτου

11 ειδως οτι εξεστραπται ο τοιουτος και αμαρτανει ων αυτοκατακριτος

12 οταν πεμψω αρτεμαν προς σε η τυχικον σπουδασον ελθειν προς με εις νικοπολιν εκει γαρ κεκρικα παραχειμασαι

13 ζηναν τον νομικον και απολλω σπουδαιως προπεμψον ινα μηδεν αυτοις λειπη

14 μανθανετωσαν δε και οι ημετεροι καλων εργων προιστασθαι εις τας αναγκαιας χρειας ινα μη ωσιν ακαρποι

15 ασπαζονται σε οι μετ εμου παντες ασπασαι τους φιλουντας ημας εν πιστει η χαρις μετα παντων υμων αμην [προς τιτον της κρητων εκκλησιας πρωτον επισκοπον χειροτονηθεντα εγραφη απο νικοπολεως της μακεδονιας]