1 JUSTO eres tú, oh Jehová, aunque yo contigo dispute: hablaré empero juicios contigo. ¿Por qué es prosperado el camino de los impíos, y tienen bien todos los que se portan deslealmente?

2 Plantástelos, y echaron raíces; progresaron, é hicieron fruto; cercano estás tú en sus bocas, mas lejos de sus riñones.

3 Tu empero, oh Jehová, me conoces; vísteme, y probaste mi corazón para contigo: arráncalos como á ovejas para el degolladero, y señálalos para el día de la matanza.

4 ¿Hasta cuándo estará desierta la tierra, y marchita la hierba de todo el campo? Por la maldad de los que en ella moran, faltaron los ganados, y las aves; porque dijeron: No verá él nuestras postrimerías.

5 Si corriste con los de á pié, y te cansaron, ¿cómo contenderás con los caballos? Y si en la tierra de paz estabas quieto, ¿cómo harás en la hinchazón del Jordán?

6 Porque aun tus hermanos y la casa de tu padre, aun ellos se levantaron contra ti, aun ellos dieron voces en pos de ti. No los creas, cuando bien te hablaren.

7 He dejado mi casa, desamparé mi heredad, entregado he lo que amaba mi alma en manos de sus enemigos.

8 Fué para mí mi heredad como león en breña: contra mí dió su voz; por tanto la aborrecí.

9 ¿Esme mi heredad ave de muchos colores? ¿no están contra ella aves en derredor? Venid, reuníos, vosotras todas las bestias del campo, venid á devorarla.

10 Muchos pastores han destruído mi viña, hollaron mi heredad, tornaron en desierto y soledad mi heredad preciosa.

11 Fué puesta en asolamiento, y lloró sobre mí, asolada: fué asolada toda la tierra, porque no hubo hombre que mirase.

12 Sobre todos los lugares altos del desierto vinieron disipadores: porque la espada de Jehová devorará desde el un extremo de la tierra hasta el otro extremo: no habrá paz para ninguna carne.

13 Sembraron trigo, y segarán espinas; tuvieron la heredad, mas no aprovecharon nada: se avergonzarán de vuestros frutos, á causa de la ardiente ira de Jehová.

14 Así dijo Jehová contra todos mis malos vecinos, que tocan la heredad que hice poseer á mi pueblo Israel: He aquí que yo los arrancaré de su tierra, y arrancaré de en medio de ellos la casa de Judá.

15 Y será que, después que los hubiere arrancado, tornaré y tendré misericordia de ellos, y harélos volver cada uno á su heredad, y cada cual á su tierra.

16 Y será que, si cuidadosamente aprendieren los caminos de mi pueblo, para jurar en mi nombre, diciendo, Vive Jehová, así como enseñaron á mi pueblo á jurar por Baal; ellos serán prosperados en medio de mi pueblo.

17 Mas si no oyeren, arrancaré á la tal gente, sacándola de raíz, y destruyendo, dice Jehová.

1 Davamı önüne getirsem, 2 Haklı çıkarsın, ya RAB. 2 Ama adalet konusunda 2 Seninle tartışmak istiyorum. 2 Neden kötülerin işi iyi gidiyor? 2 Neden hainler tasasızca yaşıyor?

2 Onları sen diktin, kök saldılar, 2 Büyüyüp ürün verdiler. 2 Adın ağızlarından düşmüyor, 2 Yürekleriyse senden uzak.

3 Beni tanırsın, ya RAB, 2 Beni görür, yüreğimin seninle olduğunu bilirsin. 2 Kasaplık koyun gibi ayır onları, 2 Kesim gününe hazırla!

4 İçinde yaşayanların kötülüğü yüzünden, 2 Ülke ne zamana dek yas tutacak, 2 Otlar ne zamana dek sararıp solacak? 2 Hayvanlarla kuşlar yok oldu. 2 Çünkü bu halk, 2 ‹‹O başımıza neler geleceğini görmüyor›› dedi.

5 ‹‹Ey Yeremya, 2 İnsanlarla yarışa girip yoruldunsa, 2 Atlarla nasıl yarışacaksın? 2 Güvenli bir ülkede sendelersen, 2 Şeria çalılıklarıyla nasıl başa çıkacaksın?

6 Kardeşlerin, öz ailen bile sana ihanet etti, 2 Arkandan seslerini yükselttiler. 2 Yüzüne karşı olumlu konuşsalar bile onlara güvenme.

7 Evimi terk ettim, 2 Mirasımı reddettim, 2 Sevgilimi düşmanlarının eline verdim.

8 Mirasım karşımda 2 Ormandaki aslan gibi oldu; 2 Kükreyip üzerime saldırdı. 2 Bu yüzden ondan nefret ediyorum.

9 Mirasım sırtlan ya da yırtıcı kuş mu oldu karşımda? 2 Çevresindeki yırtıcı kuşlar saldırıyor ona. 2 Gidin, bütün yabanıl hayvanları toplayıp getirin, 2 Yiyip bitirsinler onu.

10 Pek çok çoban bağımı bozdu, 2 Tarlamı çiğnedi, 2 Güzelim tarlamı ıssız çöle döndürdü.

11 Onu viraneye çevirdiler, 2 Önümde viran olmuş ağlıyor; 2 Bütün ülke viran olmuş, 2 Yine de aldıran yok.

12 Çöldeki çıplak tepelere 2 Yıkıcılar geldi. 2 RABbin kılıcı ülkeyi 2 Bir uçtan bir uca yiyip bitiriyor. 2 Kimse kavuşmayacak esenliğe.

13 Halkım buğday ekip diken biçti, 2 Emek verip yarar görmedi. 2 RABbin kızgın öfkesi yüzünden 2 Ürününüzden utanacaksınız.››

14 RAB diyor ki, ‹‹Halkım İsraile verdiğim mülke el koyan bütün kötü komşularımı ülkelerinden söküp atacak, Yahuda halkını da atacağım.

15 Hepsini söküp attıktan sonra Yahudaya yine acıyacak, her birini kendi mülküne, kendi ülkesine geri getireceğim.

16 Halkıma Baalın adıyla ant içmeyi öğrettiler. Bunun gibi, halkımın yolunda yürümeyi ve ‹RABbin varlığı hakkı için› diyerek benim adımla ant içmeyi de iyice öğrenirlerse, halkımın arasında sağlam yerleri olacak.

17 Ama kulak asmayan her ulusu kökünden söküp atacak, yok edeceğim›› diyor RAB.