1 Ich ermahne euch nun, ihr Brüder, kraft der Barmherzigkeit Gottes, daß ihr eure Leiber darbringet als ein lebendiges, heiliges, Gott wohlgefälliges Opfer: das sei euer vernünftiger Gottesdienst!

2 Und passet euch nicht diesem Weltlauf an, sondern verändert euer Wesen durch die Erneuerung eures Sinnes, um prüfen zu können, was der Wille Gottes sei, der gute und wohlgefällige und vollkommene.

3 Denn ich sage kraft der Gnade, die mir gegeben ist, einem jeden unter euch, daß er nicht höher von sich denke, als sich zu denken gebührt, sondern daß er auf Bescheidenheit bedacht sei, wie Gott einem jeden das Maß des Glaubens zugeteilt hat.

4 Denn gleichwie wir an einem Leibe viele Glieder besitzen, nicht alle Glieder aber dieselbe Verrichtung haben,

5 so sind auch wir, die vielen, ein Leib in Christus, als einzelne aber untereinander Glieder.

6 Wenn wir aber auch verschiedene Gaben haben nach der uns verliehenen Gnade, zum Beispiel Weissagung, so stimmen sie doch mit dem Glauben überein!

7 Wenn einer dient, sei es so in dem Dienst; wenn einer lehrt, in der Lehre;

8 wenn einer ermahnt, in der Ermahnung. Wer gibt, gebe in Einfalt; wer vorsteht, tue es mit Fleiß; wer Barmherzigkeit übt, mit Freudigkeit!

9 Die Liebe sei ungeheuchelt! Hasset das Böse, hanget dem Guten an!

10 In der Bruderliebe seid gegeneinander herzlich, in der Ehrerbietung komme einer dem andern zuvor!

11 Im Fleiß lasset nicht nach, seid brennend im Geist, dienet dem Herrn!

12 Seid fröhlich in Hoffnung, in Trübsal haltet stand, seid beharrlich im Gebet!

13 Nehmet Anteil an den Nöten der Heiligen, befleißiget euch der Gastfreundschaft!

14 Segnet die euch verfolgen, segnet und fluchet nicht!

15 Freuet euch mit den Fröhlichen und weinet mit den Weinenden!

16 Seid gleichgesinnt gegeneinander; trachtet nicht nach hohen Dingen, sondern haltet euch herunter zu den Niedrigen; haltet euch nicht selbst für klug!

17 Vergeltet niemandem Böses mit Bösem! Befleißiget euch dessen, was in aller Menschen Augen edel ist!

18 Ist es möglich, soviel an euch liegt, so habt mit allen Menschen Frieden.

19 Rächet euch nicht selbst, ihr Lieben, sondern gebet Raum dem Zorne Gottes; denn es steht geschrieben: »Die Rache ist mein, ich will vergelten, spricht der Herr.«

20 Wenn nun deinen Feind hungert, so speise ihn; dürstet ihn, so tränke ihn! Wenn du das tust, wirst du feurige Kohlen auf sein Haupt sammeln.

21 Laß dich nicht vom Bösen überwinden, sondern überwinde das Böse mit Gutem!

1 Mi do vin petas, fratoj, pro la kompatoj de Dio, ke vi prezentu viajn korpojn kiel vivantan oferon, sanktan, plaĉantan al Dio, kio estas via racia servo.

2 Kaj ne konformiĝu al ĉi tiu mondo; sed aliformiĝu per renovigado de via menso, por ke vi provu, kio estas la bona kaj aprobinda kaj perfekta volo de Dio.

3 Ĉar mi diras al ĉiu el vi, per la graco al mi donita, ke li ne tro estimu sin, sed estimu sin kun modereco, laŭ mezuro de la fido, kiun Dio disdonis al ĉiu.

4 Ĉar kiel ni havas multajn membrojn en unu korpo, kaj ne ĉiuj membroj havas la saman funkcion,

5 tiel same ni multaj estas unu korpo en Kristo, kaj ĉiuj aparte membroj unu de alia.

6 Sed havante donacojn diversajn laŭ la graco donita al ni, ĉu profetadon, ni profetu laŭ la mezuro de nia fido;

7 aŭ servadon, ni laboru en nia servado; aŭ instruanto, en sia instruado;

8 aŭ admonanto, en sia admonado; la disdonanto agu malavare, la administranto kun diligenteco, la kompatanto kun ĝojo.

9 Via amo estu sen hipokriteco. Abomenu tion, kio estas malbona; algluiĝu al la bona.

10 En fratamo estu kore unuigitaj unu al alia, honore preferantaj unu la alian;

11 en diligenteco ne malviglaj, en spirito fervoraj, servantaj la Sinjoron;

12 en espero ĝojaj, en aflikto paciencaj, en preĝado persistaj;

13 kotizantaj por la bezonoj de la sanktuloj, sekvantaj gastamecon.

14 Benu tiujn, kiuj vin persekutas; benu, kaj ne malbenu.

15 Ĝoju kun ĝojantoj, ploru kun plorantoj.

16 Estu simpatiaj unu al alia. Ne pripensadu altajn aferojn, sed klinadu vin al humilaj aferoj. Ne opiniu vin saĝaj.

17 Redonu al neniu malbonon pro malbono. Celu aprobindaĵojn antaŭ ĉiuj homoj.

18 Se estos eble, restu pacaj viaparte kun ĉiuj homoj.

19 Ne venĝu vin, amataj, sed cedu lokon al kolero; ĉar estas skribite:Ĉe Mi estas venĝo, Mi repagos, diras la Sinjoro.

20 Sed se via malamiko malsatas, donu al li manĝi; se li soifas, donu al li trinki; ĉar tion farante, fajrajn karbojn vi kolektos sur lia kapo.

21 Ne venkiĝu de malbono, sed venku malbonon per bono.