1 Sabe, porém, isto, que nos últimos dias virão tempos difíceis;
2 pois os homens serão amantes de si mesmos, avarentos, pretenciosos, soberbos, maldizentes, desobedientes a seus pais, ingratos, ímpios,
3 sem afeição natural, implacáveis, caluniadores, incontinentes, cruéis, inimigos do bem,
4 traidores, insolentes, presunçosos, amando mais os prazeres do que a Deus,
5 tendo a aparência de piedade, porém negando o poder dela. Foge também destes homens.
6 Pois deste número são os que se introduzem nas casas e cativam as mulherinhas carregadas de pecados, seduzidas por toda a sorte de paixões,
7 aprendendo sempre, mas nunca podendo chegar ao pleno conhecimento da verdade.
8 Assim como Janes e Jambres resistiram a Moisés, assim também estes resistem à verdade, sendo homens corrompidos de entendimento e réprobos quanto à fé.
9 Não irão, porém, avante, porque a sua insensatez será manifestada a todos, como foi a daqueles homens.
10 Tu, porém, seguiste de perto o meu ensino, procedimento, intenção, fé, longanimidade, amor, perseverança,
11 as minhas perseguições e sofrimentos, quais me aconteceram em Antioquia, Icônio e Listra; quais as perseguições que sofri; e como de todas elas me livrou o Senhor.
12 Ora todos aqueles que querem viver piamente em Cristo Jesus, serão perseguidos.
13 Mas os homens maus e impostores se tornarão cada vez piores, iludindo e sendo iludidos.
14 Tu, porém, persevera nas coisas que aprendeste e de que tens a certeza, sabendo de quem as aprendeste,
15 e que desde a infância sabes as sagradas letras que te podem instruir para a salvação pela fé que é em Cristo Jesus.
16 Toda a Escritura divinamente inspirada é também útil para ensinar, para repreender, para corrigir e para instruir na justiça,
17 a fim de que o homem de Deus seja perfeito, plenamente preparado para toda a boa obra.
1 Γινωσκε δε τουτο, οτι εν ταις εσχαταις ημεραις θελουσιν ελθει καιροι κακοι·
2 διοτι θελουσιν εισθαι οι ανθρωποι φιλαυτοι, φιλαργυροι, αλαζονες, υπερηφανοι, βλασφημοι, απειθεις εις τους γονεις, αχαριστοι, ανοσιοι,
3 ασπλαγχνοι, αδιαλλακτοι, συκοφανται, ακρατεις, ανημεροι, αφιλαγαθοι,
4 προδοται, προπετεις, τετυφωμενοι, φιληδονοι μαλλον παρα φιλοθεοι,
5 εχοντες μεν μορφην ευσεβειας, ηρνημενοι δε την δυναμιν αυτης. Και τουτους φευγε.
6 Διοτι εκ τουτων ειναι εκεινοι, οιτινες εισχωρουσιν εις τας οικιας και αιχμαλωτιζουσι τα γυναικαρια τα πεφορτισμενα αμαρτιας, συρομενα υπο διαφορων επιθυμιων,
7 τα οποια παντοτε μανθανουσι και ποτε δεν δυνανται να ελθωσιν εις την γνωσιν της αληθειας.
8 Και καθ' ον τροπον ο Ιαννης και Ιαμβρης αντεστησαν εις τον Μωυσην, ουτω και αυτοι ανθιστανται εις την αληθειαν, ανθρωποι διεφθαρμενοι τον νουν, αδοκιμοι εις την πιστιν.
9 Αλλα δεν θελουσι προκοψει πλειοτερον· διοτι η ανοησια αυτων θελει γεινει καταδηλος εις παντας, καθως και η εκεινων εγεινε.
10 Συ ομως παρηκολουθησας την διδασκαλιαν μου, την διαγωγην, την προθεσιν, την πιστιν, την μακροθυμιαν, την αγαπην, την υπομονην,
11 τους διωγμους, τα παθηματα, οποια μοι συνεβησαν εν Αντιοχεια, εν Ικονιω, εν Λυστροις· οποιους διωγμους υπεφερα, και εκ παντων με ηλευθερωσεν ο Κυριος.
12 Και παντες δε οι θελοντες να ζωσιν ευσεβως εν Χριστω Ιησου θελουσι διωχθη.
13 Πονηροι δε ανθρωποι και γοητες θελουσι προκοψει εις το χειρον, πλανωντες και πλανωμενοι.
14 Αλλα συ μενε εις εκεινα, τα οποια εμαθες και επιστωθης, εξευρων παρα τινος εμαθες,
15 και οτι απο βρεφους γνωριζεις τα ιερα γραμματα, τα δυναμενα να σε σοφισωσιν εις σωτηριαν δια της πιστεως της εν Χριστω Ιησου.
16 Ολη η γραφη ειναι θεοπνευστος και ωφελιμος προς διδασκαλιαν, προς ελεγχον, προς επανορθωσιν, προς εκπαιδευσιν την μετα της δικαιοσυνης,
17 δια να ηναι τελειος ο ανθρωπος του Θεου, ητοιμασμενος εις παν εργον αγαθον.