1 Esteve a arca de Jeová no país dos filisteus sete meses.

2 Os filisteus chamaram os sacerdotes e os adivinhadores, e disseram-lhes: Que faremos da arca de Jeová? dize-nos com que a enviaremos para o seu lugar.

3 Responderam eles: Se a recambiardes, não enviareis vazia a arca do Deus de Israel, porém a ele remetereis uma oferta pela culpa; então sereis curados, e sabereis porque a sua mão se não tira de vós.

4 Eles perguntaram: Qual será a oferta pela culpa que lhe havemos de remeter? Eles responderam: Cinco tumores de ouro, e cinco ratos de ouro, segundo o número de régulos dos filisteus, porque uma e a mesma praga estava sobre todos vós e sobre os vossos régulos.

5 Fareis figuras dos vossos tumores e dos ratos que devastam a vossa terra, e dareis glória ao Deus de Israel. Porventura fará a sua mão menos pesada e tirá-la-á de cima de vós, dos vossos deuses e da vossa terra.

6 Por que endurecereis os vossos corações, como os egípcios e Faraó endureceram os seus corações? não foi, porventura, depois de Ele os fazer joguete, que deixaram ir o povo, que só então se foi?

7 Agora fazei um carro novo, e tomai duas vacas paridas, sobre as quais não tenha vindo o jugo; atai-as ao carro, porém, tirando delas os bezerros, levá-los-eis para a casa.

8 Tomai a arca de Jeová e ponde-a sobre o carro; as jóias de ouro que lhe remeterdes como ofertas pela culpa, metei-as num cofre ao lado da arca, e deixai-a ir.

9 Reparai; se ela subir pelo caminho do seu termo a Bete-Semes, foi Ele quem nos fez este grande mal; mas, se não, conheceremos que não foi a sua mão que nos feriu; foi casual o que sucedeu.

10 Assim fizeram os homens: tomaram duas vacas paridas, puseram-nas ao carro e encerraram os seus bezerros em casa;

11 e colocaram a arca de Jeová sobre o carro, e o cofre que continha os ratos de ouro e as figuras dos seus tumores.

12 As vacas iam direitas pelo caminho de Bete-Semes; iam berrando pela estrada, mas não se desviaram nem para a direita nem para a esquerda. Os régulos dos filisteus foram seguindo-as até o termo de Bete-Semes.

13 Ora os de Bete-Semes estavam segando trigo no vale; e, levantando os olhos, viram a arca e, ao verem-na, se regozijaram.

14 O carro chegou ao campo de Josué, bete-semita, e ali parou, onde havia uma grande pedra. Fenderam a madeira do carro, e ofereceram as vacas em holocausto a Jeová.

15 Os levitas desceram a arca de Jeová, e o cofre que estava ao lado dela, no qual se achavam as jóias de ouro, e puseram-nos sobre a grande pedra. No mesmo dia os homens de Bete-Semes ofereceram holocaustos e imolaram sacrifícios a Jeová.

16 Os cinco régulos dos filisteus viram-no, e voltaram no mesmo dia para Ecrom.

17 Estes são os tumores de ouro que os filisteus remeteram a Jeová como uma oferta pela culpa: por Asdode um, por Gaza um, por Asquelom um, por Gate um, por Ecrom um;

18 e os ratos de ouro, segundo o número de todas as cidades dos filisteus, as quais pertenciam aos cinco régulos, desde as cidades fortificadas até as aldeias campestres. Disto é testemunha a grande pedra, sobre a qual puseram a arca de Jeová, a qual permanece até hoje no campo de Josué, bete-semita.

19 Jeová feriu os homens de Bete-Semes, porque olharam para dentro da arca de Jeová, sim feriu do povo uns cinqüenta mil e setenta homens; e o povo chorou por ter Jeová ferido ao povo com grande matança.

20 Então perguntaram os homens de Bete-Semes: Quem pode estar em pé diante de Jeová, deste Deus santo? e para quem subirá desde nós?

21 Enviaram mensageiros aos habitantes de Quiriate-Jearim que lhe dissessem: Os filisteus remeteram a arca de Jeová; descei e fazei subir para vós.

1 וַיְהִי אֲרֹון־יְהוָה בִּשְׂדֵה פְלִשְׁתִּים שִׁבְעָה חֳדָשִׁים׃

2 וַיִּקְרְאוּ פְלִשְׁתִּים לַכֹּהֲנִים וְלַקֹּסְמִים לֵאמֹר מַה־נַּעֲשֶׂה לַאֲרֹון יְהוָה הֹודִעֻנוּ בַּמֶּה נְשַׁלְּחֶנּוּ לִמְקֹומֹו׃

3 וַיֹּאמְרוּ אִם־מְשַׁלְּחִים אֶת־אֲרֹון אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל אַל־תְּשַׁלְּחוּ אֹתֹו רֵיקָם כִּי־הָשֵׁב תָּשִׁיבוּ לֹו אָשָׁם אָז תֵּרָפְאוּ וְנֹודַע לָכֶם לָמָּה לֹא־תָסוּר יָדֹו מִכֶּם׃

4 וַיֹּאמְרוּ מָה הָאָשָׁם אֲשֶׁר נָשִׁיב לֹו וַיֹּאמְרוּ מִסְפַּר סַרְנֵי פְלִשְׁתִּים חֲמִשָּׁה [עָפְלֵי כ] (טְחֹרֵי ק) זָהָב וַחֲמִשָּׁה עַכְבְּרֵי זָהָב כִּי־מַגֵּפָה אַחַת לְכֻלָּם וּלְסַרְנֵיכֶם׃

5 וַעֲשִׂיתֶם צַלְמֵי [עָפְלֵיכֶם כ] (טְחֹרֵיכֶם ק) וְצַלְמֵי עַכְבְּרֵיכֶם הַמַּשְׁחִיתִם אֶת־הָאָרֶץ וּנְתַתֶּם לֵאלֹהֵי יִשְׂרָאֵל כָּבֹוד אוּלַי יָקֵל אֶת־יָדֹו מֵעֲלֵיכֶם וּמֵעַל אֱלֹהֵיכֶם וּמֵעַל אַרְצְכֶם׃

6 וְלָמָּה תְכַבְּדוּ אֶת־לְבַבְכֶם כַּאֲשֶׁר כִּבְּדוּ מִצְרַיִם וּפַרְעֹה אֶת־לִבָּם הֲלֹוא כַּאֲשֶׁר הִתְעַלֵּל בָּהֶם וַיְשַׁלְּחוּם וַיֵּלֵכוּ׃

7 וְעַתָּה קְחוּ וַעֲשׂוּ עֲגָלָה חֲדָשָׁה אֶחָת וּשְׁתֵּי פָרֹות עָלֹות אֲשֶׁר לֹא־עָלָה עֲלֵיהֶם עֹל וַאֲסַרְתֶּם אֶת־הַפָּרֹות בָּעֲגָלָה וַהֲשֵׁיבֹתֶם בְּנֵיהֶם מֵאַחֲרֵיהֶם הַבָּיְתָה׃

8 וּלְקַחְתֶּם אֶת־אֲרֹון יְהוָה וּנְתַתֶּם אֹתֹו אֶל־הָעֲגָלָה וְאֵת ׀ כְּלֵי הַזָּהָב אֲשֶׁר הֲשֵׁבֹתֶם לֹו אָשָׁם תָּשִׂימוּ בָאַרְגַּז מִצִּדֹּו וְשִׁלַּחְתֶּם אֹתֹו וְהָלָךְ׃

9 וּרְאִיתֶם אִם־דֶּרֶךְ גְּבוּלֹו יַעֲלֶה בֵּית שֶׁמֶשׁ הוּא עָשָׂה לָנוּ אֶת־הָרָעָה הַגְּדֹולָה הַזֹּאת וְאִם־לֹא וְיָדַעְנוּ כִּי לֹא יָדֹו נָגְעָה בָּנוּ מִקְרֶה הוּא הָיָה לָנוּ׃

10 וַיַּעֲשׂוּ הָאֲנָשִׁים כֵּן וַיִּקְחוּ שְׁתֵּי פָרֹות עָלֹות וַיַּאַסְרוּם בָּעֲגָלָה וְאֶת־בְּנֵיהֶם כָּלוּ בַבָּיִת׃

11 וַיָּשִׂמוּ אֶת־אֲרֹון יְהוָה אֶל־הָעֲגָלָה וְאֵת הָאַרְגַּז וְאֵת עַכְבְּרֵי הַזָּהָב וְאֵת צַלְמֵי טְחֹרֵיהֶם׃

12 וַיִשַּׁרְנָה הַפָּרֹות בַּדֶּרֶךְ עַל־דֶּרֶךְ בֵּית שֶׁמֶשׁ בִּמְסִלָּה אַחַת הָלְכוּ הָלֹךְ וְגָעֹו וְלֹא־סָרוּ יָמִין וּשְׂמֹאול וְסַרְנֵי פְלִשְׁתִּים הֹלְכִים אַחֲרֵיהֶם עַד־גְּבוּל בֵּית שָׁמֶשׁ׃

13 וּבֵית שֶׁמֶשׁ קֹצְרִים קְצִיר־חִטִּים בָּעֵמֶק וַיִּשְׂאוּ אֶת־עֵינֵיהֶם וַיִּרְאוּ אֶת־הָאָרֹון וַיִּשְׂמְחוּ לִרְאֹות׃

14 וְהָעֲגָלָה בָּאָה אֶל־שְׂדֵה יְהֹושֻׁעַ בֵּית־הַשִּׁמְשִׁי וַתַּעֲמֹד שָׁם וְשָׁם אֶבֶן גְּדֹולָה וַיְבַקְּעוּ אֶת־עֲצֵי הָעֲגָלָה וְאֶת־הַפָּרֹות הֶעֱלוּ עֹלָה לַיהוָה׃ ס

15 וְהַלְוִיִּם הֹורִידוּ ׀ אֶת־אֲרֹון יְהוָה וְאֶת־הָאַרְגַּז אֲשֶׁר־אִתֹּו אֲשֶׁר־בֹּו כְלֵי־זָהָב וַיָּשִׂמוּ אֶל־הָאֶבֶן הַגְּדֹולָה וְאַנְשֵׁי בֵית־שֶׁמֶשׁ הֶעֱלוּ עֹלֹות וַיִּזְבְּחוּ זְבָחִים בַּיֹּום הַהוּא לַיהוָה׃

16 וַחֲמִשָּׁה סַרְנֵי־פְלִשְׁתִּים רָאוּ וַיָּשֻׁבוּ עֶקְרֹון בַּיֹּום הַהוּא׃ ס

17 וְאֵלֶּה טְחֹרֵי הַזָּהָב אֲשֶׁר הֵשִׁיבוּ פְלִשְׁתִּים אָשָׁם לַיהוָה לְאַשְׁדֹּוד אֶחָד לְעַזָּה אֶחָד לְאַשְׁקְלֹון אֶחָד לְגַת אֶחָד לְעֶקְרֹון אֶחָד׃ ס

18 וְעַכְבְּרֵי הַזָּהָב מִסְפַּר כָּל־עָרֵי פְלִשְׁתִּים לַחֲמֵשֶׁת הַסְּרָנִים מֵעִיר מִבְצָר וְעַד כֹּפֶר הַפְּרָזִי וְעַד ׀ אָבֵל הַגְּדֹולָה אֲשֶׁר הִנִּיחוּ עָלֶיהָ אֵת אֲרֹון יְהוָה עַד הַיֹּום הַזֶּה בִּשְׂדֵה יְהֹושֻׁעַ בֵּית־הַשִּׁמְשִׁי׃

19 וַיַּךְ בְּאַנְשֵׁי בֵית־שֶׁמֶשׁ כִּי רָאוּ בַּאֲרֹון יְהוָה וַיַּךְ בָּעָם שִׁבְעִים אִישׁ חֲמִשִּׁים אֶלֶף אִישׁ וַיִּתְאַבְּלוּ הָעָם כִּי־הִכָּה יְהוָה בָּעָם מַכָּה גְדֹולָה ׃

20 וַיֹּאמְרוּ אַנְשֵׁי בֵית־שֶׁמֶשׁ מִי יוּכַל לַעֲמֹד לִפְנֵי יְהוָה הָאֱלֹהִים הַקָּדֹושׁ הַזֶּה וְאֶל־מִי יַעֲלֶה מֵעָלֵינוּ׃ ס

21 וַיִּשְׁלְחוּ מַלְאָכִים אֶל־יֹושְׁבֵי קִרְיַת־יְעָרִים לֵאמֹר הֵשִׁבוּ פְלִשְׁתִּים אֶת־אֲרֹון יְהוָה רְדוּ הַעֲלוּ אֹתֹו אֲלֵיכֶם׃