1 Todo o povo de Judá tomou a Uzias, que era de dezesseis anos de idade, e o constituiu rei em lugar de seu pai Amazias.

2 Este edificou a Elote, e a restituiu a Judá, depois que o rei adormeceu com seus pais.

3 Tinha Uzias dezesseis anos quando começou a reinar, e reinou cinqüenta e dois anos em Jerusalém. Sua mãe chamava-se Jecolia de Jerusalém.

4 Ele fez o que era reto aos olhos de Jeová, conforme tudo o que tinha feito seu pai Amazias.

5 Propôs-se buscar a Deus nos dias de Zacarias, que era entendido nas visões de Deus. Enquanto buscava a Jeová, fê-lo Deus prosperar.

6 Saiu e fez guerra contra os filisteus, e deitou abaixo o muro de Gate, o muro de Jabné e o muro de Asdode; e edificou cidades no país de Asdode e entre os filisteus.

7 Deus ajudou-o contra os filisteus, contra os árabes que habitavam em Gur-Baal e contra os meuins.

8 Os amonitas pagaram tributo a Uzias. A sua fama espalhou-se até a entrada do Egito, pois se tornou em extremo forte.

9 Também Uzias edificou torres em Jerusalém, à porta do ângulo, à porta do vale, e ao ângulo do muro, e fortificou-as.

10 Edificou torres no deserto, e cavou muitas cisternas, porquanto tinha muito gado; também na Sefelá e no planalto; e tinha lavradores e vinhateiros nos montes e nos campos férteis, porque era homem afeiçoado à agricultura.

11 Uzias também tinha um exército de guerreiros, que saíam a pelejar em tropas, segundo o número da sua resenha feita pelo escrivão Jeiel e pelo oficial Maaséias, sob o mando de Hananias, um dos capitães do rei.

12 O número total dos cabeças das famílias, homens ilustres em valor, montava a dois mil e seiscentos.

13 Havia sob as suas ordens um exército disciplinado de trezentos e sete mil e quinhentos soldados, que com grande valor faziam a guerra, para ajudarem o rei contra os inimigos.

14 Uzias proveu-os, isto é, a todo o exército, de escudos, e de lanças, e de capacetes, e de couraças, e de arcos, e de fundas para atirar pedras.

15 Fabricou em Jerusalém máquinas, inventadas por homens peritos, para que estivessem nas torres e nos cantos das muralhas, a fim de se arrojarem com elas flechas e grossas pedras. A sua fama voou até muito longe; pois foi maravilhosamente ajudado, até que se tornou forte.

16 Mas sendo ele já forte, elevou-se o seu coração de modo que se corrompeu, e cometeu transgressões contra Jeová, seu Deus; porque entrou no templo de Jeová, para queimar incenso sobre o altar de incenso.

17 Entrou após ele o sacerdote Azarias com oitenta sacerdotes de Jeová, que eram homens valentes.

18 Opuseram-se ao rei Uzias, e disseram-lhe: A ti, Uzias, não te pertence o queimar incenso a Jeová, mas aos sacerdotes, filhos de Aarão, que foram consagrados para queimarem incenso. Sai do santuário, pois cometeste uma transgressão; nem será isso para honra tua da parte de Jeová Deus.

19 Então Uzias se indignou; e tinha na mão um incensário para queimar incenso. Estando ele indignado contra os sacerdotes, nasceu-lhe a lepra na testa, perante os sacerdotes, na casa de Jeová, junto do altar de incenso.

20 O sumo sacerdote Azarias e todos os sacerdotes olharam para ele, e eis que estava leproso na testa, e apressuradamente o lançaram fora. Ele mesmo deu pressa em sair, porque Jeová o tinha ferido.

21 O rei Uzias ficou leproso até o dia da morte, e, sendo leproso, morou numa casa separada, pois foi excluído da casa de Jeová. Jotão, seu filho, governava a casa do rei, julgando ao povo da terra.

22 Ora, o resto dos atos de Uzias, tanto os primeiros como os últimos, foram escritos pelo profeta Isaías, filho de Amós.

23 Assim adormeceu Uzias com seus pais, e sepultaram-no com eles, no campo de sepultura, pertencente aos reis, pois disseram: Ele é leproso. Em seu lugar reinou seu filho Jotão.

1 וַיִּקְחוּ כָּל־עַם יְהוּדָה אֶת־עֻזִּיָּהוּ וְהוּא בֶּן־שֵׁשׁ עֶשְׂרֵה שָׁנָה וַיַּמְלִיכוּ אֹתֹו תַּחַת אָבִיו אֲמַצְיָהוּ׃

2 הוּא בָּנָה אֶת־אֵילֹות וַיְשִׁיבֶהָ לִיהוּדָה אַחֲרֵי שְׁכַב־הַמֶּלֶךְ עִם־אֲבֹתָיו׃ פ

3 בֶּן־שֵׁשׁ עֶשְׂרֵה שָׁנָה עֻזִּיָּהוּ בְמָלְכֹו וַחֲמִשִּׁים וּשְׁתַּיִם שָׁנָה מָלַךְ בִּירוּשָׁלִָם וְשֵׁם אִמֹּו [יְכִילְיָה כ] (יְכָלְיָה ק) מִן־יְרוּשָׁלִָם׃

4 וַיַּעַשׂ הַיָּשָׁר בְּעֵינֵי יְהוָה כְּכֹל אֲשֶׁר־עָשָׂה אֲמַצְיָהוּ אָבִיו׃

5 וַיְהִי לִדְרֹשׁ אֱלֹהִים בִּימֵי זְכַרְיָהוּ הַמֵּבִין בִּרְאֹת הָאֱלֹהִים וּבִימֵי דָּרְשֹׁו אֶת־יְהוָה הִצְלִיחֹו הָאֱלֹהִים׃ ס

6 וַיֵּצֵא וַיִּלָּחֶם בַּפְּלִשְׁתִּים וַיִּפְרֹץ אֶת־חֹומַת גַּת וְאֵת חֹומַת יַבְנֵה וְאֵת חֹומַת אַשְׁדֹּוד וַיִּבְנֶה עָרִים בְּאַשְׁדֹּוד וּבַפְּלִשְׁתִּים׃

7 וַיַּעְזְרֵהוּ הָאֱלֹהִים עַל־פְּלִשְׁתִּים וְעַל־ [הָעַרְבִיִּים כ] (הָעַרְבִים ק) הַיֹּשְׁבִים בְּגוּר־בָּעַל וְהַמְּעוּנִים׃

8 וַיִּתְּנוּ הָעַמֹּונִים מִנְחָה לְעֻזִּיָּהוּ וַיֵּלֶךְ שְׁמֹו עַד־לְבֹוא מִצְרַיִם כִּי הֶחֱזִיק עַד־לְמָעְלָה׃

9 וַיִּבֶן עֻזִּיָּהוּ מִגְדָּלִים בִּירוּשָׁלִַם עַל־שַׁעַר הַפִּנָּה וְעַל־שַׁעַר הַגַּיְא וְעַל־הַמִּקְצֹועַ וַיְחַזְּקֵם׃

10 וַיִּבֶן מִגְדָּלִים בַּמִּדְבָּר וַיַּחְצֹב בֹּרֹות רַבִּים כִּי מִקְנֶה־רַּב הָיָה לֹו וּבַשְּׁפֵלָה וּבַמִּישֹׁור אִכָּרִים וְכֹרְמִים בֶּהָרִים וּבַכַּרְמֶל כִּי־אֹהֵב אֲדָמָה הָיָה׃ ס

11 וַיְהִי לְעֻזִּיָּהוּ חַיִל עֹשֵׂה מִלְחָמָה יֹוצְאֵי צָבָא לִגְדוּד בְּמִסְפַּר פְּקֻדָּתָם בְּיַד [יְעוּאֵל כ] (יְעִיאֵל ק) הַסֹּופֵר וּמַעֲשֵׂיָהוּ הַשֹּׁוטֵר עַל יַד־חֲנַנְיָהוּ מִשָּׂרֵי הַמֶּלֶךְ׃

12 כֹּל מִסְפַּר רָאשֵׁי הָאָבֹות לְגִבֹּורֵי חָיִל אַלְפַּיִם וְשֵׁשׁ מֵאֹות׃

13 וְעַל־יָדָם חֵיל צָבָא שְׁלֹשׁ מֵאֹות אֶלֶף וְשִׁבְעַת אֲלָפִים וַחֲמֵשׁ מֵאֹות עֹושֵׂי מִלְחָמָה בְּכֹחַ חָיִל לַעְזֹר לַמֶּלֶךְ עַל־הָאֹויֵב׃

14 וַיָּכֶן לָהֶם עֻזִּיָּהוּ לְכָל־הַצָּבָא מָגִנִּים וּרְמָחִים וְכֹובָעִים וְשִׁרְיֹנֹות וּקְשָׁתֹות וּלְאַבְנֵי קְלָעִים׃

15 וַיַּעַשׂ ׀ בִּירוּשָׁלִַם חִשְּׁבֹנֹות מַחֲשֶׁבֶת חֹושֵׁב לִהְיֹות עַל־הַמִּגְדָּלִים וְעַל־הַפִּנֹּות לִירֹוא בַּחִצִּים וּבָאֲבָנִים גְּדֹלֹות וַיֵּצֵא שְׁמֹו עַד־לְמֵרָחֹוק כִּי־הִפְלִיא לְהֵעָזֵר עַד כִּי־חָזָק׃

16 וּכְחֶזְקָתֹו גָּבַהּ לִבֹּו עַד־לְהַשְׁחִית וַיִּמְעַל בַּיהוָה אֱלֹהָיו וַיָּבֹא אֶל־הֵיכַל יְהוָה לְהַקְטִיר עַל־מִזְבַּח הַקְּטֹרֶת׃

17 וַיָּבֹא אַחֲרָיו עֲזַרְיָהוּ הַכֹּהֵן וְעִמֹּו כֹּהֲנִים ׀ לַיהוָה שְׁמֹונִים בְּנֵי־חָיִל׃

18 וַיַּעַמְדוּ עַל־עֻזִּיָּהוּ הַמֶּלֶךְ וַיֹּאמְרוּ לֹו לֹא־לְךָ עֻזִּיָּהוּ לְהַקְטִיר לַיהוָה כִּי לַכֹּהֲנִים בְּנֵי־אַהֲרֹן הַמְקֻדָּשִׁים לְהַקְטִיר צֵא מִן־הַמִּקְדָּשׁ כִּי מָעַלְתָּ וְלֹא־לְךָ לְכָבֹוד מֵיְהוָה אֱלֹהִים׃

19 וַיִּזְעַף עֻזִּיָּהוּ וּבְיָדֹו מִקְטֶרֶת לְהַקְטִיר וּבְזַעְפֹּו עִם־הַכֹּהֲנִים וְהַצָּרַעַת זָרְחָה בְמִצְחֹו לִפְנֵי הַכֹּהֲנִים בְּבֵית יְהוָה מֵעַל לְמִזְבַּח הַקְּטֹרֶת׃

20 וַיִּפֶן אֵלָיו עֲזַרְיָהוּ כֹהֵן הָרֹאשׁ וְכָל־הַכֹּהֲנִים וְהִנֵּה־הוּא מְצֹרָע בְּמִצְחֹו וַיַּבְהִלוּהוּ מִשָּׁם וְגַם־הוּא נִדְחַף לָצֵאת כִּי נִגְּעֹו יְהוָה׃

21 וַיְהִי עֻזִּיָּהוּ הַמֶּלֶךְ מְצֹרָע ׀ עַד־יֹום מֹותֹו וַיֵּשֶׁב בֵּית [הַחָפְשׁוּת כ] (הַחָפְשִׁית ק) מְצֹרָע כִּי נִגְזַר מִבֵּית יְהוָה וְיֹותָם בְּנֹו עַל־בֵּית הַמֶּלֶךְ שֹׁופֵט אֶת־עַם הָאָרֶץ׃

22 וְיֶתֶר דִּבְרֵי עֻזִּיָּהוּ הָרִאשֹׁנִים וְהָאֲחֲרֹנִים כָּתַב יְשַׁעְיָהוּ בֶן־אָמֹוץ הַנָּבִיא׃

23 וַיִּשְׁכַּב עֻזִּיָּהוּ עִם־אֲבֹתָיו וַיִּקְבְּרוּ אֹתֹו עִם־אֲבֹתָיו בִּשְׂדֵה הַקְּבוּרָה אֲשֶׁר לַמְּלָכִים כִּי אָמְרוּ מְצֹורָע הוּא וַיִּמְלֹךְ יֹותָם בְּנֹו תַּחְתָּיו׃ פ