1 Veio a mim a palavra de Jeová, dizendo:

2 Filho do homem, olha para os filhos de Amom, e profetiza contra eles.

3 Dize aos filhos de Amom: Ouvi a palavra do Senhor Jeová: Porquanto disseste: Ah! contra o meu santuário quando foi profanado; e contra a terra de Israel quando foi desolada; e contra a casa de Judá, quando foram ao cativeiro:

4 por isso eis que te entregarei aos filhos do oriente para lhes seres uma possessão, e em ti estabelecerão os seus aduares, e porão em ti as suas moradas. Eles comerão os teus frutos, e eles beberão o teu leite.

5 De Rabá farei uma estrebaria de camelos, e dos filhos de Amom um curral de rebanhos; e sabereis que eu sou Jeová.

6 Pois assim diz o Senhor Jeová: Porque aplaudiste com as mãos e bateste com os pés e com todo o despeito do teu coração te alegraste contra a terra de Israel,

7 portanto eis que estendi a minha mão contra ti e te darei por despojo às nações; exterminar-te-ei dentre os povos e te farei perecer dentre os países; destruir-te-ei, e saberás que eu sou Jeová.

8 Assim diz o Senhor Jeová: Porquanto dizem Moabe e Seir: Eis que a casa de Judá é como todas as nações;

9 portanto eis que abrirei o lado de Moabe desde as cidades, sim desde as suas cidades que estão pela banda das suas fronteiras, a glória do país, Bete-Jesimote, Baal-Meom, e Quiriataim;

10 abri-lo-ei aos filhos do oriente para irem contra os filhos de Amom, e destes farei uma possessão, para que não haja mais memória dos filhos de Amom entre as nações.

11 Também executarei juízos sobre Moabe, e saberão que eu sou Jeová.

12 Assim diz o Senhor Jeová: Porquanto Edom se houve vingativamente contra a casa de Judá, e cometeu graves ofensas e se vingou deles,

13 portanto assim diz o Senhor Jeová: Estenderei a minha mão sobre Edom e dele exterminarei homens e animais; fá-lo-ei desolado desde Temã, e até Dedã cairão pela espada.

14 Porei a minha vingança sobre Edom pela mão do meu povo de Israel; farão em Edom segundo a minha ira e segundo o meu furor; e conhecerão a minha vingança, diz o Senhor Jeová.

15 Assim diz o Senhor Jeová: Porquanto os filisteus se houveram vingativamente e executaram vingança com despeito de alma para destruírem com perpétua inimizade;

16 portanto assim diz o Senhor Jeová: Eis que estenderei a minha mão sobre os filisteus, e exterminarei os quereteus e destruirei as relíquias da costa do mar.

17 Deles tomarei grandes vinganças com furiosas repreensões; saberão que eu sou Jeová, quando eu tiver exercitado a minha vingança sobre eles.

1 וַיְהִי דְבַר־יְהוָה אֵלַי לֵאמֹר׃

2 בֶּן־אָדָם שִׂים פָּנֶיךָ אֶל־בְּנֵי עַמֹּון וְהִנָּבֵא עֲלֵיהֶם׃

3 וְאָמַרְתָּ לִבְנֵי עַמֹּון שִׁמְעוּ דְּבַר־אֲדֹנָי יְהוִה כֹּה־אָמַר אֲדֹנָי יְהוִה יַעַן אָמְרֵךְ הֶאָח אֶל־מִקְדָּשִׁי כִי־נִחָל וְאֶל־אַדְמַת יִשְׂרָאֵל כִּי נָשַׁמָּה וְאֶל־בֵּית יְהוּדָה כִּי הָלְכוּ בַּגֹּולָה׃

4 לָכֵן הִנְנִי נֹתְנָךְ לִבְנֵי־קֶדֶם לְמֹורָשָׁה וְיִשְּׁבוּ טִירֹותֵיהֶם בָּךְ וְנָתְנוּ בָךְ מִשְׁכְּנֵיהֶם הֵמָּה יֹאכְלוּ פִרְיֵךְ וְהֵמָּה יִשְׁתּוּ חֲלָבֵךְ׃

5 וְנָתַתִּי אֶת־רַבָּה לִנְוֵה גְמַלִּים וְאֶת־בְּנֵי עַמֹּון לְמִרְבַּץ־צֹאן וִידַעְתֶּם כִּי־אֲנִי יְהוָה׃ ס

6 כִּי כֹה אָמַר אֲדֹנָי יְהוִה יַעַן מַחְאֲךָ יָד וְרַקְעֲךָ בְּרָגֶל וַתִּשְׂמַח בְּכָל־שָׁאטְךָ בְּנֶפֶשׁ אֶל־אַדְמַת יִשְׂרָאֵל׃

7 לָכֵן הִנְנִי נָטִיתִי אֶת־יָדִי עָלֶיךָ וּנְתַתִּיךָ־ [לְבַג כ] (לְבַז ק) לַגֹּויִם וְהִכְרַתִּיךָ מִן־הָעַמִּים וְהַאֲבַדְתִּיךָ מִן־הָאֲרָצֹות אַשְׁמִידְךָ וְיָדַעְתָּ כִּי־אֲנִי יְהוָה׃ ס

8 כֹּה אָמַר אֲדֹנָי יְהוִה יַעַן אֲמֹר מֹואָב וְשֵׂעִיר הִנֵּה כְּכָל־הַגֹּויִם בֵּית יְהוּדָה׃

9 לָכֵן הִנְנִי פֹתֵחַ אֶת־כֶּתֶף מֹואָב מֵהֶעָרִים מֵעָרָיו מִקָּצֵהוּ צְבִי אֶרֶץ בֵּית הַיְשִׁימֹת בַּעַל מְעֹון [וְקִרְיָתְמָה כ] (וְקִרְיָתָיְמָה׃ ק)

10 לִבְנֵי־קֶדֶם עַל־בְּנֵי עַמֹּון וּנְתַתִּיהָ לְמֹורָשָׁה לְמַעַן לֹא־תִזָּכֵר בְּנֵי־עַמֹּון בַּגֹּויִם׃

11 וּבְמֹואָב אֶעֱשֶׂה שְׁפָטִים וְיָדְעוּ כִּי־אֲנִי יְהוָה׃ ס

12 כֹּה אָמַר אֲדֹנָי יְהוִה יַעַן עֲשֹׂות אֱדֹום בִּנְקֹם נָקָם לְבֵית יְהוּדָה וַיֶּאְשְׁמוּ אָשֹׁום וְנִקְּמוּ בָהֶם׃

13 לָכֵן כֹּה אָמַר אֲדֹנָי יְהוִה וְנָטִתִי יָדִי עַל־אֱדֹום וְהִכְרַתִּי מִמֶּנָּה אָדָם וּבְהֵמָה וּנְתַתִּיהָ חָרְבָּה מִתֵּימָן וּדְדָנֶה בַּחֶרֶב יִפֹּלוּ׃

14 וְנָתַתִּי אֶת־נִקְמָתִי בֶּאֱדֹום בְּיַד עַמִּי יִשְׂרָאֵל וְעָשׂוּ בֶאֱדֹום כְּאַפִּי וְכַחֲמָתִי וְיָדְעוּ אֶת־נִקְמָתִי נְאֻם אֲדֹנָי יְהוִה׃ פ

15 כֹּה אָמַר אֲדֹנָי יְהוִה יַעַן עֲשֹׂות פְּלִשְׁתִּים בִּנְקָמָה וַיִּנָּקְמוּ נָקָם בִּשְׁאָט בְּנֶפֶשׁ לְמַשְׁחִית אֵיבַת עֹולָם׃

16 לָכֵן כֹּה אָמַר אֲדֹנָי יְהוִה הִנְנִי נֹוטֶה יָדִי עַל־פְּלִשְׁתִּים וְהִכְרַתִּי אֶת־כְּרֵתִים וְהַאֲבַדְתִּי אֶת־שְׁאֵרִית חֹוף הַיָּם׃

17 וְעָשִׂיתִי בָם נְקָמֹות גְּדֹלֹות בְּתֹוכְחֹות חֵמָה וְיָדְעוּ כִּי־אֲנִי יְהוָה בְּתִתִּי אֶת־נִקְמָתִי בָּם׃ ס