1 O homem que, apesar das admoestações, se obstina será logo irremediavelmente arruinado.

2 Quando dominam os justos, alegra-se o povo; quando governa o ímpio, o povo geme.

3 Quem ama a sabedoria alegra seu pai; o que freqüenta as prostitutas dissipa sua fortuna.

4 É pela justiça que um rei firma seu país, mas aquele que o sobrecarrega com muitos impostos, o arruína.

5 O homem que adula seu próximo estende redes aos seus pés.

6 No delito do ímpio há um ardil, mas o justo corre alegremente.

7 O justo conhece a causa dos pobres; o ímpio a ignora.

8 Os escarnecedores ateiam fogo na cidade, mas os sábios acalmam o furor.

9 Discute um sábio com um tolo? Que ele se zangue ou que ele se ria, não terá paz.

10 Os homens sanguinários odeiam o íntegro, mas os homens retos tomam cuidado com sua vida.

11 O insensato desafoga toda sua ira, mas o sábio a domina e a recalca.

12 Quando um soberano presta atenção às mentiras, todos os seus servidores tornam-se maus.

13 O pobre e o opressor se encontram: é o Senhor que ilumina os olhos de cada um.

14 Um rei que julga com eqüidade os humildes terá seu trono firmado para sempre.

15 Vara e correção dão a sabedoria; menino abandonado à sua vontade se torna a vergonha da mãe.

16 Quando se multiplicam os ímpios, multiplica-se o crime, mas os justos contemplarão sua queda.

17 Corrige teu filho e ele te dará repouso e será as delícias de tua vida.

18 Por falta de visão, o povo vive sem freios; ditoso o que observa a instrução!

19 Não é com palavras que se corrige um escravo, porque ele compreende, mas não se atém a elas.

20 Viste um homem precipitado no falar: há mais esperança num tolo do que nele.

21 Um escravo mimado desde sua juventude, acaba por se tornar desobediente.

22 Um homem irascível excita contendas; o colérico acumula as faltas.

23 O orgulho de um homem leva-o à humilhação, mas o humilde de espírito obtém a glória.

24 Quem partilha com o ladrão, odeia-se a si mesmo; ouve a maldição e nada denuncia.

25 O temor dos homens prepara um laço, mas quem confia no Senhor permanece seguro.

26 Muitos buscam o favor dum príncipe, mas é do Senhor que cada homem alcança justiça

27 O homem iníquo é abominado pelos justos; o ímpio abomina aquele que anda pelo caminho certo.

1 א   איש תוכחות מקשה-ערף--    פתע ישבר ואין מרפא br

2 ב   ברבות צדיקים ישמח העם    ובמשל רשע יאנח עם br

3 ג   איש-אהב חכמה ישמח אביו    ורעה זונות יאבד-הון br

4 ד   מלך--במשפט יעמיד ארץ    ואיש תרומות יהרסנה br

5 ה   גבר מחליק על-רעהו    רשת פורש על-פעמיו br

6 ו   בפשע איש רע מוקש    וצדיק ירון ושמח br

7 ז   ידע צדיק דין דלים    רשע לא-יבין דעת br

8 ח   אנשי לצון יפיחו קריה    וחכמים ישיבו אף br

9 ט   איש-חכם--נשפט את-איש אויל    ורגז ושחק ואין נחת br

10 י   אנשי דמים ישנאו-תם    וישרים יבקשו נפשו br

11 יא   כל-רוחו יוציא כסיל    וחכם באחור ישבחנה br

12 יב   משל מקשיב על-דבר-שקר--    כל-משרתיו רשעים br

13 יג   רש ואיש תככים נפגשו--    מאיר עיני שניהם יהוה br

14 יד   מלך שופט באמת דלים--    כסאו לעד יכון br

15 טו   שבט ותוכחת יתן חכמה    ונער משלח מביש אמו br

16 טז   ברבות רשעים ירבה-פשע    וצדיקים במפלתם יראו br

17 יז   יסר בנך ויניחך    ויתן מעדנים לנפשך

18 יח   באין חזון יפרע עם    ושמר תורה אשרהו br

19 יט   בדברים לא-יוסר עבד    כי-יבין ואין מענה br

20 כ   חזית--איש אץ בדבריו    תקוה לכסיל ממנו br

21 כא   מפנק מנער עבדו    ואחריתו יהיה מנון br

22 כב   איש-אף יגרה מדון    ובעל חמה רב-פשע br

23 כג   גאות אדם תשפילנו    ושפל-רוח יתמך כבוד br

24 כד   חולק עם-גנב שונא נפשו    אלה ישמע ולא יגיד br

25 כה   חרדת אדם יתן מוקש    ובוטח ביהוה ישגב br

26 כו   רבים מבקשים פני-מושל    ומיהוה משפט-איש br

27 כז   תועבת צדיקים איש עול    ותועבת רשע ישר-דרך