1 Fizeram entrar a arca do Senhor e colocaram-na no meio do pavilhão que para ela Davi tinha levantado, e ofereceram a Deus holocaustos e sacrifícios pacíficos.
2 Depois desse oferecimento de holocaustos e sacrifícios pacíficos, Davi abençoou o povo em nome do Senhor.
3 Em seguida, distribuiu a todos os israelitas, homens e mulheres, a cada um, um pão, um pedaço de carne, e um bolo de uvas secas.
4 Davi colocou, diante da arca do Senhor, levitas encarregados do serviço, que invocavam, celebravam e louvavam o Senhor, Deus de Israel.
5 Eram eles: Asaf, o chefe; Zacarias, o segundo; em seguida, Oziel, Semiramot, Matatias, Eliab, Banaias, Obededom: Jeiel estava encarregado das harpas e das cítaras, enquanto que Asaf fazia vibrar os címbalos.
6 Os sacerdotes Banaias e Jaziel tocavam continuamente a trombeta diante da arca da aliança do Senhor.
7 Foi naquele dia que Davi encarregou Asaf e seus irmãos de celebrar o Senhor:
8 Celebrai o Senhor, aclamai o seu nome, apregoai entre as nações as suas obras.
9 Cantai-lhe hinos e cânticos, anunciai todas as suas maravilhas.
10 Gloriai-vos do seu santo nome, rejubile o coração dos que procuram o Senhor.
11 Recorrei ao Senhor e ao seu poder, procurai continuamente sua face.
12 Recordai as maravilhas que operou, seus prodígios e os julgamentos por seus lábios proferidos,
13 ó descendência de Israel, seu servo, ó filhos de Jacó, seus escolhidos!
14 É ele o Senhor, nosso Deus; suas sentenças comandam a terra inteira.
15 Recordai sem cessar suas alianças, a palavra que empenhou a mil gerações,
16 que garantiu a Abraão e jurou a Isaac,
17 e confirmou a Jacó irrevogavelmente e a Israel como aliança eterna,
18 quando disse: Eu te darei a terra de Canaã, como parte da tua herança.
19 Quando não passavam de um reduzido número, minoria insignificante e estrangeiros na terra,
20 e andavam errantes de nação em nação, de reino em reino,
21 não permitiu que ninguém os oprimisse e castigou os reis por causa deles:
22 Não ouseis tocar nos que me são consagrados nem maltratar os meus profetas!
23 Cantai ao Senhor, terra inteira, anunciai cada dia a salvação que ele nos trouxe.
24 Proclamai às nações a sua glória, a todos os povos as suas maravilhas.
25 Porque o Senhor é grande e digno de todo o louvor, o único temível de todos os deuses,
26 Porque os deuses dos povos, sejam quais forem, não passam de ídolos; mas foi o Senhor quem criou os céus.
27 Em seu semblante, a majestade e a beleza, em sua Morada, o poder e a felicidade.
28 Tributai ao Senhor, famílias dos povos, tributai ao Senhor a glória e a honra,
29 tributai ao Senhor a glória devida ao seu nome. Trazei oferendas e chegai à sua presença, adorai o Senhor com ornamentos sagrados.
30 Diante dele estremece a terra inteira e não vacila, porque ele a sustém.
31 Alegrem-se os céus e exulte a terra, e confessem as nações: O Senhor é rei.
32 Retumbe o oceano e o que ele contém, regozijem-se os campos e tudo o que existe neles.
33 Jubilem as árvores da floresta com a presença do Senhor, pois ele vem para governar a terra.
34 Louvai o Senhor, porque ele é bom, porque a sua misericórdia é eterna.
35 Dizei: Salvai-nos ó Deus de nossa salvação, e recolhei-nos e salvai-nos de entre as nações: para que possamos celebrar o vosso santo nome e ter a satisfação de vos louvar.
36 Bendito seja o Senhor, Deus de Israel, pelos séculos dos séculos! E todo o povo disse: Amém! e Louvai o Senhor!
37 Davi deixou ali, diante da arca da aliança do Senhor, Asaf e seus irmãos para fazerem continuamente o serviço diante da arca, segundo o seu dever de cada dia;
38 igualmente Obededom, com seus irmãos, em número de sessenta e oito; Obededom, filho de Iditum, e Hosa, como porteiros;
39 igualmente o sacerdote Sadoc e os sacerdotes seus irmãos, diante do tabernáculo do Senhor, no lugar alto de Gabaon,
40 para oferecer holocaustos ao Senhor, dia a dia, pela manhã e pela tarde, sobre o altar dos holocaustos, e para cumprir tudo que está escrito na lei que o Senhor deu a Israel.
41 Com eles estavam Hemã, Iditum e os outros que tinham sido escolhidos e designados nominalmente para louvar o Senhor, porque sua misericórdia é eterna.
42 Tinham consigo trombetas e címbalos para tocar, e instrumentos para os cânticos de Deus. Os filhos de Iditum estavam encarregados da porta.
43 Depois, todo o povo retornou para suas casas; e Davi voltou para abençoar sua casa.
1 Jumalan liitonarkku tuotiin keskelle telttaa, jonka Daavid oli pystyttänyt sitä varten, ja Jumalan edessä uhrattiin polttouhreja ja yhteysuhreja.
2 Uhritoimituksen päätettyään Daavid siunasi kansan Herran nimeen
3 ja jakoi kaikille israelilaisille, miehille ja naisille, kullekin uhrileivän, yhden osuuden uhrilihasta ja hunajaleivonnaisen.
4 Daavid määräsi muutamia leeviläisiä suorittamaan palvelusta Herran arkun edessä ja ylistäen laulamaan Herran, Israelin Jumalan, kiitosta.
5 Heidän johtajanaan oli Asaf, ja hänestä seuraavana oli Sakarja. Sitten olivat Jaasiel, Semiramot, Jehiel, Mattitja, Eliab, Benaja, Obed-Edom ja Jeiel, jotka soittivat harppua ja lyyraa. Asaf helisytti symbaaleja,
6 ja papit Benaja ja Jahasiel puhalsivat koko ajan torvea Jumalan liitonarkun edessä.
7 Tuona päivänä Daavid asetti Asafin ja hänen veljensä ensimmäistä kertaa laulamaan Herralle tätä ylistystä:
8 -- Kiittäkää Herraa, huutakaa avuksi hänen nimeään, kertokaa kansoille hänen suurista teoistaan!
9 Laulakaa hänelle, ylistäkää häntä, kertokaa hänen ihmetöistään.
10 Ylistäkää hänen pyhää nimeään. Iloitkoot kaikki, jotka etsivät Herraa!
11 Turvautukaa Herraan ja hänen voimaansa, etsikää aina hänen kasvojaan.
12 Muistakaa aina hänen ihmetyönsä, hänen suuret tekonsa ja hänen tuomionsa,
13 te Israelin, hänen palvelijansa, jälkeläiset, te Jaakobin pojat, jotka hän on valinnut.
14 Hän on Herra, meidän Jumalamme, hänen valtansa ulottuu yli koko maanpiirin.
15 Muistakaa aina hänen liittonsa, tuhansille sukupolville annettu lupaus,
16 liitto, jonka hän teki Abrahamin kanssa, vala, jonka hän vannoi Iisakille.
17 Hän vahvisti sen ohjeeksi Jaakobille, teki Israelin kanssa ikuisen liiton.
19 Kun teitä oli vain pieni määrä, kun olitte vain vähäinen joukko muukalaisia,
20 kun vaelsitte kansan luota toisen luo, valtakunnasta toiseen,
21 hän ei antanut kenenkään sortaa teitä. Teidän tähtenne hän varoitti kuninkaita:
22 Älkää koskeko niihin, jotka olen voidellut, älkää tehkö pahaa minun profeetoilleni.
23 Laulakaa Herralle, koko maanpiiri! Kertokaa päivästä päivään ilosanomaa hänen avustaan!
24 Julistakaa hänen kunniaansa, ilmoittakaa hänen ihmetekojaan kansoille, jotka eivät häntä tunne.
25 Suuri on Herra, ylistäkää häntä! Pelätkää häntä, hän on jumalista korkein.
26 Eivät ole jumalia toisten kansojen jumalat, mutta Herra on taivaitten luoja.
27 Hänen on loisto ja hänen on kunnia, hänen pyhäkössään on voima ja kirkkaus.
28 Maan kaikki kansat, tunnustakaa Herra, tunnustakaa Herran kunnia ja voima,
29 tunnustakaa hänen nimensä kunnia! Tuokaa hänelle uhrilahjat, astukaa hänen eteensä, kumartakaa hänen pyhää kirkkauttaan!
30 Vaviskoon koko maailma ja pelätköön häntä. Hän loi maan, joka pysyy eikä horju.
31 Iloitkoon taivas, riemuitkoon maa! Julistakaa kaikkien kansojen kuulla: Herra on kuningas!
32 Pauhatkoon meri kaikkineen, juhlikoot maa ja sen luodut,
33 humiskoot ilosta metsien puut Herran edessä, sillä hän tulee tuomaan oikeutta maan päälle.
34 Kiittäkää Herraa! Hän on hyvä, iäti kestää hänen armonsa.
35 Sanokaa: Auta meitä, pelastuksen Jumala, saata meidät yhteen, pelasta meidät kansojen keskeltä! Silloin saamme ylistää pyhää nimeäsi ja riemuiten kiittää sinua.
37 Daavid määräsi Asafin ja hänen sukunsa miehet jatkuvasti hoitamaan palvelusta Herran liitonarkun edessä sen mukaan kuin kullekin päivälle oli määrätty.
38 Obed-Edom, Jedutunin poika, ja hänen sukunsa miehet, yhteensä kuusikymmentäkahdeksan, sekä Hosa asetettiin portinvartijoiksi.
39 Pappi Sadokin ja hänen sukuaan olevat papit Daavid määräsi jäämään Herran pyhäkköteltan luo Gibeonin kukkulalle.
40 Heidän tuli aamuin ja illoin uhrata polttouhrialttarilla Herralle polttouhreja sen mukaan kuin on määrätty laissa, jonka Herra on antanut israelilaisille.
42 Torvet ja symbaalit, joita soittajat käyttivät, sekä soittimet, joilla säestettiin pyhiä lauluja, olivat Hemanin ja Jedutunin hallussa. Jedutunin suvun miehet olivat portinvartijoina.
43 Sitten kaikki lähtivät kotiinsa, ja myös Daavid palasi perheensä luo.