1 Then Moses and the children of Israel sang this song to Yahweh, and said,
"I will sing to Yahweh, for he has triumphed gloriously.
He has thrown the horse and his rider into the sea.
2 Yah is my strength and song.
He has become my salvation.
This is my God, and I will praise him;
my father’s God, and I will exalt him.
3 Yahweh is a man of war.
Yahweh is his name.
4 He has cast Pharaoh’s chariots and his army into the sea.
His chosen captains are sunk in the Red Sea.
5 The deeps cover them.
They went down into the depths like a stone.
6 Your right hand, Yahweh, is glorious in power.
Your right hand, Yahweh, dashes the enemy in pieces.
7 In the greatness of your excellency, you overthrow those who rise up against you.
You send out your wrath. It consumes them as stubble.
8 With the blast of your nostrils, the waters were piled up.
The floods stood upright as a heap.
The deeps were congealed in the heart of the sea.
9 The enemy said, ‘I will pursue. I will overtake. I will divide the plunder.
My desire will be satisfied on them.
I will draw my sword. My hand will destroy them.’
10 You blew with your wind.
The sea covered them.
They sank like lead in the mighty waters.
11 Who is like you, Yahweh, among the gods?
Who is like you, glorious in holiness,
fearful in praises, doing wonders?
12 You stretched out your right hand.
The earth swallowed them.
13 "You, in your loving kindness, have led the people that you have redeemed.
You have guided them in your strength to your holy habitation.
14 The peoples have heard.
They tremble.
Pangs have taken hold of the inhabitants of Philistia.
15 Then the chiefs of Edom were dismayed.
Trembling takes hold of the mighty men of Moab.
All the inhabitants of Canaan have melted away.
16 Terror and dread falls on them.
By the greatness of your arm they are as still as a stone,
until your people pass over, Yahweh,
until the people you have purchased pass over.
17 You will bring them in, and plant them in the mountain of your inheritance,
the place, Yahweh, which you have made for yourself to dwell in:
the sanctuary, Lord, which your hands have established.
18 Yahweh will reign forever and ever."
19 For the horses of Pharaoh went in with his chariots and with his horsemen into the sea, and Yahweh brought back the waters of the sea on them; but the children of Israel walked on dry land in the middle of the sea. 20 Miriam the prophetess, the sister of Aaron, took a tambourine in her hand; and all the women went out after her with tambourines and with dances. 21 Miriam answered them,
"Sing to Yahweh, for he has triumphed gloriously.
He has thrown the horse and his rider into the sea."
22 Moses led Israel onward from the Red Sea, and they went out into the wilderness of Shur; and they went three days in the wilderness, and found no water. 23 When they came to Marah, they couldn’t drink from the waters of Marah, for they were bitter. Therefore its name was called Marah. 24 The people murmured against Moses, saying, "What shall we drink?" 25 Then he cried to Yahweh. Yahweh showed him a tree, and he threw it into the waters, and the waters were made sweet. There he made a statute and an ordinance for them, and there he tested them. 26 He said, "If you will diligently listen to Yahweh your God’s voice, and will do that which is right in his eyes, and will pay attention to his commandments, and keep all his statutes, I will put none of the diseases on you which I have put on the Egyptians; for I am Yahweh who heals you."
27 They came to Elim, where there were twelve springs of water and seventy palm trees. They encamped there by the waters.
1 Toe het Moses en die kinders van Israel hierdie lied tot eer van die HERE gesing; en dit is wat hulle gesê het: Ek wil sing tot eer van die HERE, want Hy is hoog verhewe. Die perd en sy ruiter het Hy in die see gewerp.
2 Die HERE is my krag en my psalm, en Hy het my tot heil geword. Hy is my God, Hom sal ek roem; die God van my vader, Hom sal ek verhef.
3 Die HERE is 'n krygsman; HERE is sy naam.
4 Hy het Farao se strydwaens en sy leërmag in die see gewerp. En sy beste vegsmanne het in die Skelfsee gesink.
5 Die watervloede het hulle oordek. Hulle het in die kolke gesink soos 'n klip.
6 o HERE, u regterhand is verheerlik deur krag. U regterhand, o HERE, verpletter die vyand.
7 En in u grote hoogheid werp U diegene neer wat teen U opstaan. U stuur u toorngloed uit: dit verteer hulle soos 'n stoppel.
8 En deur die geblaas van u neus het die waters hulle opgestapel, die strome het bly staan soos 'n wal, die watervloede het styf geword in die hart van die see.
9 Die vyand het gesê: Ek sal agtervolg, inhaal, buit verdeel, my begeerte sal versadig word van hulle; ek sal my swaard trek, my hand sal hulle uitroei.
10 U het met u asem geblaas: die see het hulle oordek; soos lood het hulle gesink in die geweldige waters.
11 o HERE, wie is soos U onder die gode? Wie is soos U, verheerlik in heiligheid, gedug in roemryke dade, een wat wonders doen?
12 U het u regterhand uitgestrek, die aarde het hulle verslind.
13 U het deur u guns die volk gelei wat U verlos het; U het hulle deur u krag na u heilige woning gevoer.
14 Die volke het dit gehoor, hulle het gesidder; weë het die inwoners van Filist,a aangegryp.
15 Toe is die stamhoofde van Edom verskrik, bewing het die magtiges van Moab aangegryp. Al die inwoners van Kana„n het gebewe.
16 Verskrikking en vrees het op hulle geval; deur die grootheid van u arm was hulle stom soos 'n klip, terwyl u volk deurtrek, HERE, terwyl die volk deurtrek wat U verwerf het.
17 U bring hulle in en plant hulle op die bergland van u erfenis, die plek, o HERE, wat U as vaste woonplek vir U berei het, die heiligdom wat u hande gestig het, o Here!
18 Die HERE sal regeer vir ewig en altoos.
19 Want Farao se perd, met sy strydwaens en sy ruiters, het in die see ingegaan, en die HERE het die waters van die see oor hulle laat terugkom. Maar die kinders van Israel het binne-in die see op droë grond getrek.
20 En Mirjam, die profetes, die suster van A„ron, het 'n tamboeryn in haar hand geneem; en al die vroue het uitgegaan agter haar aan, met tamboeryne en in koordanse.
21 En Mirjam het hulle al singende geantwoord: Sing tot eer van die HERE, want Hy is hoog verhewe. Hy het die perd met sy ruiter in die see gewerp.
22 Daarop het Moses die Israeliete laat wegtrek van die Skelfsee af, en hulle het uitgetrek na die woestyn Sur. Hulle het toe drie dae lank in die woestyn getrek en geen water gekry nie.
23 En hulle het in Mara gekom, maar kon die water van Mara nie drink nie, want dit was bitter. Daarom heet die plek Mara.
24 Toe murmureer die volk teen Moses en sê: Wat moet ons drink?
25 En hy het die HERE aangeroep, en die HERE het hom 'n stuk hout gewys; dit het hy in die water gegooi, en die water het soet geword. Daar het Hy vir hulle 'n insetting en verordening vasgestel en hulle daar beproef
26 en gesê: As jy getrou na die stem van die HERE jou God luister en doen wat reg is in sy oë, en luister na sy gebooie en al sy insettinge hou, dan sal Ek geeneen van die siektes op jou lê wat Ek op Egipteland gelê het nie; want Ek is die HERE wat jou gesond maak.
27 Daarop het hulle by Elim gekom, waar twaalf waterfonteine en sewentig palmbome was. En hulle het daar by die water laer opgeslaan.