1 A prayer of Habakkuk, the prophet, set to victorious music.

2 Yahweh, I have heard of your fame.

I stand in awe of your deeds, Yahweh.

Renew your work in the middle of the years.

In the middle of the years make it known.

In wrath, you remember mercy.

3 God came from Teman,

the Holy One from Mount Paran. Selah.

His glory covered the heavens,

and his praise filled the earth.

4 His splendor is like the sunrise.

Rays shine from his hand, where his power is hidden.

5 Plague went before him,

and pestilence followed his feet.

6 He stood, and shook the earth.

He looked, and made the nations tremble.

The ancient mountains were crumbled.

The age-old hills collapsed.

His ways are eternal.

7 I saw the tents of Cushan in affliction.

The dwellings of the land of Midian trembled.

8 Was Yahweh displeased with the rivers?

Was your anger against the rivers,

or your wrath against the sea,

that you rode on your horses,

on your chariots of salvation?

9 You uncovered your bow.

You called for your sworn arrows. Selah.

You split the earth with rivers.

10 The mountains saw you, and were afraid.

The storm of waters passed by.

The deep roared and lifted up its hands on high.

11 The sun and moon stood still in the sky

at the light of your arrows as they went,

at the shining of your glittering spear.

12 You marched through the land in wrath.

You threshed the nations in anger.

13 You went out for the salvation of your people,

for the salvation of your anointed.

You crushed the head of the land of wickedness.

You stripped them head to foot. Selah.

14 You pierced the heads of his warriors with their own spears.

They came as a whirlwind to scatter me,

gloating as if to devour the wretched in secret.

15 You trampled the sea with your horses,

churning mighty waters.

16 I heard, and my body trembled.

My lips quivered at the voice.

Rottenness enters into my bones, and I tremble in my place

because I must wait quietly for the day of trouble,

for the coming up of the people who invade us.

17 For even though the fig tree doesn’t flourish,

nor fruit be in the vines,

the labor of the olive fails,

the fields yield no food,

the flocks are cut off from the fold,

and there is no herd in the stalls,

18 yet I will rejoice in Yahweh.

I will be joyful in the God of my salvation!

19 Yahweh, the Lord, is my strength.

He makes my feet like deer’s feet,

and enables me to go in high places.

For the music director, on my stringed instruments.

1 'n Gebed van H bakuk, die profeet, op die wysie van Sjigjonot.

2 HERE, ek het die tyding aangaande U verneem, ek het gevrees! HERE, roep u werk in die lewe in die midde van die jare; in die midde van die jare laat dit bekend word. In toorn, dink aan ontferming.

3 God kom van Teman en die Heilige van die berg Paran. Sela. Sy majesteit bedek die hemel, en die aarde is vol van sy lof.

4 En glans soos sonlig is daar, ligstrale aan sy sy; en d r is die omhulsel van sy krag.

5 Voor Hom uit loop die pes, en 'n koorsgloed trek uit agter Hom aan.

6 Hy tree op en laat die aarde wankel, Hy kyk en laat nasies opskrik; verpletterd lê die ewige berge, en neergesink die ou, ou heuwels -- paaie van die ou tyd vir Hom.

7 Ek sien die tente van Kusan met onheil oordek, en die tentdoeke van die land M¡dian bewe.

8 Is dit teen riviere, o HERE, teen die riviere, dat u toorn ontvlam het? Of geld u grimmigheid die see dat U ry met u perde, u oorwinningswaens?

9 Heeltemal ontbloot is u boog; besweer is die pyle deur die woord. Sela. Tot riviere splyt U die aarde.

10 Die berge sien U en bewe van angs, 'n wolkbreuk storm verby, die wêreldvloed verhef sy stem, steek sy hande omhoog.

11 Die son, die maan bly in hulle woonplek by die lig van u pyle wat verbyskiet, by die glans van flikkerende spies.

12 In grimmigheid betree U die aarde, in toorn dors U die nasies.

13 U trek uit tot redding van u volk, tot redding van u Gesalfde. U verbrysel die kop van die huis van die goddelose en ontbloot die fondament tot by die nek. Sela.

14 U deurboor met sy eie pyle die hoof van sy leiers wat storm om my te verstrooi; wie se gejuig is asof hulle die ellendige in die skuilhoek wil verslind.

15 U betree die see met u perde, 'n hoop magtige waters.

16 Toe ek dit hoor, het my ingewande gebewe; my lippe het getril by die geluid, bederf het gekom in my gebeente, ja, ek het gebewe waar ek staan, omdat ek rustig moes wag op die dag van benoudheid dat dit aanbreek vir die volk wat op ons 'n aanval maak.

17 Alhoewel die vyeboom nie sal bloei en aan die wingerdstokke geen vrug sal wees nie, die drag van die olyfboom sal teleurstel en die saailande geen voedsel oplewer nie, die kleinvee uit die kraal verdwyn en geen beeste in die stalle sal wees nie --

18 nogtans sal ek jubel in die HERE, ek sal juig in die God van my heil.

19 Die HERE Here is my sterkte, en Hy maak my voete soos die van herte, en Hy laat my tree op my hoogtes. Vir die musiekleier op snaarinstrumente.