1 Yahweh’s word that came to Joel, the son of Pethuel.

2 Hear this, you elders,

And listen, all you inhabitants of the land!

Has this ever happened in your days,

or in the days of your fathers?

3 Tell your children about it,

and have your children tell their children,

and their children, another generation.

4 What the swarming locust has left, the great locust has eaten.

What the great locust has left, the grasshopper has eaten.

What the grasshopper has left, the caterpillar has eaten.

5 Wake up, you drunkards, and weep!

Wail, all you drinkers of wine, because of the sweet wine,

for it is cut off from your mouth.

6 For a nation has come up on my land, strong, and without number.

His teeth are the teeth of a lion,

and he has the fangs of a lioness.

7 He has laid my vine waste,

and stripped my fig tree.

He has stripped its bark, and thrown it away.

Its branches are made white.

8 Mourn like a virgin dressed in sackcloth

for the husband of her youth!

9 The meal offering and the drink offering are cut off from Yahweh’s house.

The priests, Yahweh’s ministers, mourn.

10 The field is laid waste.

The land mourns, for the grain is destroyed,

The new wine has dried up,

and the oil languishes.

11 Be confounded, you farmers!

Wail, you vineyard keepers,

for the wheat and for the barley;

for the harvest of the field has perished.

12 The vine has dried up, and the fig tree withered—

the pomegranate tree, the palm tree also, and the apple tree,

even all of the trees of the field are withered;

for joy has withered away from the sons of men.

13 Put on sackcloth and mourn, you priests!

Wail, you ministers of the altar.

Come, lie all night in sackcloth, you ministers of my God,

for the meal offering and the drink offering are withheld from your God’s house.

14 Sanctify a fast.

Call a solemn assembly.

Gather the elders and all the inhabitants of the land to the house of Yahweh, your God,

and cry to Yahweh.

15 Alas for the day!

For the day of Yahweh is at hand,

and it will come as destruction from the Almighty.

16 Isn’t the food cut off before our eyes,

joy and gladness from the house of our God?

17 The seeds rot under their clods.

The granaries are laid desolate.

The barns are broken down, for the grain has withered.

18 How the animals groan!

The herds of livestock are perplexed, because they have no pasture.

Yes, the flocks of sheep are made desolate.

19 Yahweh, I cry to you,

for the fire has devoured the pastures of the wilderness,

and the flame has burned all the trees of the field.

20 Yes, the animals of the field pant to you,

for the water brooks have dried up,

and the fire has devoured the pastures of the wilderness.

1 Die woord van die HERE wat tot Joël, die seun van P,tuel, gekom het.

2 Hoor dit, o oudstes, en luister, alle inwoners van die land! Het so iets ooit in julle dae of in die dae van julle vaders plaasgevind?

3 Vertel daarvan aan julle kinders, en julle kinders aan hulle kinders, en hulle kinders aan die volgende geslag:

4 Wat die afknyper laat oorbly het, het die treksprinkaan verslind; en wat die treksprinkaan laat oorbly het, het die voetganger verslind; en wat die voetganger laat oorbly het, het die kaalvreter verslind.

5 Word wakker, julle dronkaards, en ween! En huil, al julle wyndrinkers! Oor die mos, omdat dit van julle mond weggeruk is.

6 Want 'n sterk en ontelbare nasie het opgetrek oor my land; sy tande is leeutande, en dit kan byt soos 'n leeuin.

7 Dit het my wingerdstok verwoes en my vyeboom versplinter; dit het l sy bas afgeskil en weggegooi; die lote daarvan het wit geword.

8 Weeklaag soos 'n jonkvrou wat oor die bruidegom van haar jeug met 'n roukleed omgord is.

9 Spysoffer en drankoffer is ontruk aan die huis van die HERE; die priesters, die dienaars van die HERE, treur.

10 Die veld is verwoes, die akkerland treur; want die koring is verwoes, die mos het weggedroog, die olie het verdwyn.

11 Die landbouers staan beskaamd, die wynboere weeklaag oor die koring en oor die gars, omdat die oes op die land verlore is.

12 Die wingerdstok het verdor, en die vyeboom het verwelk; die granaat, ook die palm en die appelboom, al die bome van die land het verdor; want beskaamd is die vreugde, weg van die mensekinders af.

13 Omgord julle en klaag, o priesters! Huil, dienaars van die altaar! Kom, vernag in rouklere, dienaars van my God! Want die spysoffer en die drankoffer is geweer van die huis van julle God.

14 Heilig 'n vasdag, roep 'n vergadering saam! Versamel die oudstes, alle inwoners van die land in die huis van die HERE julle God, en roep tot die HERE.

15 Ag, die dag! Want naby is die dag van die HERE, en hy kom soos 'n verwoesting van die Almagtige.

16 Is die spys nie weggeruk voor ons oë nie, blydskap en gejuig weg uit die huis van onse God?

17 Die graankorrels het weggekrimp onder hulle kluite, die voorraadkamers is verwoes, die graanbakke afgebreek, want die koring het verdor.

18 Hoe sug die vee! Die troppe beeste is onrustig, want daar is geen weiveld vir hulle nie; ook die troppe kleinvee moet boet.

19 Tot U, o HERE, roep ek, want 'n vuur het die weivelde van die woestyn verteer, en 'n vlam het al die bome van die veld aan die brand gesteek.

20 Selfs die diere van die veld smag na U; want die waterstrome het opgedroog, en 'n vuur het die weivelde van die woestyn verteer.