1 Then Deborah and Barak the son of Abinoam sang on that day, saying,
2 "Because the leaders took the lead in Israel,
because the people offered themselves willingly,
be blessed, Yahweh!
3 "Hear, you kings!
Give ear, you princes!
I, even I, will sing to Yahweh.
I will sing praise to Yahweh, the God of Israel.
4 "Yahweh, when you went out of Seir,
when you marched out of the field of Edom,
the earth trembled, the sky also dropped.
Yes, the clouds dropped water.
5 The mountains quaked at Yahweh’s presence,
even Sinai at the presence of Yahweh, the God of Israel.
6 "In the days of Shamgar the son of Anath,
in the days of Jael, the highways were unoccupied.
The travelers walked through byways.
7 The rulers ceased in Israel.
They ceased until I, Deborah, arose;
Until I arose a mother in Israel.
8 They chose new gods.
Then war was in the gates.
Was there a shield or spear seen among forty thousand in Israel?
9 My heart is toward the governors of Israel,
who offered themselves willingly among the people.
Bless Yahweh!
10 "Speak, you who ride on white donkeys,
you who sit on rich carpets,
and you who walk by the way.
11 Far from the noise of archers, in the places of drawing water,
there they will rehearse Yahweh’s righteous acts,
the righteous acts of his rule in Israel.
"Then Yahweh’s people went down to the gates.
12 ‘Awake, awake, Deborah!
Awake, awake, utter a song!
Arise, Barak, and lead away your captives, you son of Abinoam.’
13 "Then a remnant of the nobles and the people came down.
Yahweh came down for me against the mighty.
14 Those whose root is in Amalek came out of Ephraim,
after you, Benjamin, among your peoples.
Governors come down out of Machir.
Those who handle the marshal’s staff came out of Zebulun.
15 The princes of Issachar were with Deborah.
As was Issachar, so was Barak.
They rushed into the valley at his feet.
By the watercourses of Reuben,
there were great resolves of heart.
16 Why did you sit among the sheepfolds?
To hear the whistling for the flocks?
At the watercourses of Reuben,
there were great searchings of heart.
17 Gilead lived beyond the Jordan.
Why did Dan remain in ships?
Asher sat still at the haven of the sea,
and lived by his creeks.
18 Zebulun was a people that jeopardized their lives to the death;
Naphtali also, on the high places of the field.
19 "The kings came and fought,
then the kings of Canaan fought at Taanach by the waters of Megiddo.
They took no plunder of silver.
20 From the sky the stars fought.
From their courses, they fought against Sisera.
21 The river Kishon swept them away,
that ancient river, the river Kishon.
My soul, march on with strength.
22 Then the horse hoofs stamped because of the prancing,
the prancing of their strong ones.
23 ‘Curse Meroz,’ said Yahweh’s angel.
‘Curse bitterly its inhabitants,
because they didn’t come to help Yahweh,
to help Yahweh against the mighty.’
24 "Jael shall be blessed above women,
the wife of Heber the Kenite;
blessed shall she be above women in the tent.
25 He asked for water.
She gave him milk.
She brought him butter in a lordly dish.
26 She put her hand to the tent peg,
and her right hand to the workmen’s hammer.
With the hammer she struck Sisera.
She struck through his head.
Yes, she pierced and struck through his temples.
27 At her feet he bowed, he fell, he lay.
At her feet he bowed, he fell.
Where he bowed, there he fell down dead.
28 "Through the window she looked out, and cried:
Sisera’s mother looked through the lattice.
‘Why is his chariot so long in coming?
Why do the wheels of his chariots wait?’
29 Her wise ladies answered her,
Yes, she returned answer to herself,
30 ‘Have they not found, have they not divided the plunder?
A lady, two ladies to every man;
to Sisera a plunder of dyed garments,
a plunder of dyed garments embroidered,
of dyed garments embroidered on both sides, on the necks of the plunder?’
31 "So let all your enemies perish, Yahweh,
but let those who love him be as the sun when it rises in its strength."
Then the land had rest forty years.
1 Op die dag het Debora en Barak, die seun van Abinoam, gesing en gesê:
2 Omdat aanvoerders aangevoer het in Israel, omdat die volk hom gewillig getoon het -- prys die HERE!
3 Hoor, o konings! Luister, o vorste! Ek, tot eer van die HERE wil ek sing, tot eer van die HERE, die God van Israel, wil ek psalmsing.
4 HERE, toe U uitgetrek het uit Se‹r, toe U voortgestap het uit die veld van Edom, het die aarde gebeef, ook het die hemel gedrup, ook het die wolke water gedrup.
5 Berge het gewankel voor die aangesig van die HERE uit, hierdie Sinai voor die aangesig van die HERE, die God van Israel.
6 In die dae van Samgar, die seun van Anat, in die dae van Jael, was die paaie verlate, en die reisigers het langs sypaaie gegaan.
7 Leiers het ontbreek in Israel, ontbreek; totdat ek, Debora, opgestaan het, ek, 'n moeder in Israel, opgestaan het.
8 Kies hulle nuwe gode, dan is daar oorlog in die poorte; was daar skild of spies te sien onder veertig duisend in Israel?
9 My hart is vir die aanvoerders van Israel wat hulle gewillig betoon het onder die volk -- prys die HERE!
10 Julle wat op wit eselinne ry, wat op tapyte sit, wandelaars langs die paaie, dink na!
11 Vanweë die stem van die boogskutters tussen die drinkplekke, besing hulle daar die regverdige dade van die HERE, die regverdige dade van sy leiding in Israel. Toe het die volk van die HERE afgetrek na die poorte toe.
12 Word wakker, word wakker, Debora! Word wakker, word wakker, hef 'n lied aan! Staan op, Barak! en voer jou gevangenes weg, seun van Abinoam!
13 Toe het die oorblyfsel van die vername manne van die volk afgetrek, toe het die HERE vir my afgetrek onder die helde.
14 Uit Efraim, die wat hulle wortel in Amalek het; Benjamin, agter jou aan onder jou manskappe; uit Magir trek die aanvoerders af, en uit S,bulon die wat met die werwerstaf uittrek;
15 en vorste in Issaskar met Debora saam; en Issaskar soos Barak: in die dal storm hulle op sy voetspore. In die afdelings van Ruben was die voornemens van die hart groot.
16 Waarom het jy tussen die veekrale bly sit en luister na die fluitspel by die troppe vee? In die afdelings van Ruben was die voornemens van die hart groot.
17 G¡lead het rustig oorkant die Jordaan gebly; en Dan, waarom vertoef hy by die skepe? Aser het bly sit aan die seekus en aan sy baaie rustig gebly.
18 S,bulon is 'n volk wat sy siel gering ag tot die dood toe; ook N ftali op die hoogvlaktes.
19 Konings het gekom, geveg; toe het die konings van Kana„n geveg by T änag, by die waters van Meg¡ddo -- geen stuk silwer het hulle geneem nie.
20 Uit die hemel het die sterre geveg, uit hulle bane het hulle teen S¡sera geveg;
21 die spruit Kison het hulle afgedrywe, die spruit van ontmoeting, die spruit Kison! Tree op, my siel, met mag!
22 Toe het die perdepote geklap van die gejaag, die gejaag van hulle geweldiges.
23 Vloek Meros, sê die Engel van die HERE; ja, vervloek sy inwoners, omdat hulle die HERE nie tot hulp gekom het nie, die HERE tot hulp onder die helde.
24 Mag bo die vroue geseënd wees Jael, die vrou van Heber, die Keniet; geseënd wees bo die vroue in die tent!
25 Water het hy gevra, melk het sy gegee, in 'n sierlike skottel het sy dikmelk gebring.
26 Haar hand steek sy uit na die tentpen en haar regterhand na die werksman se hamer; en sy hamer S¡sera, verpletter sy kop en verbrysel en deurboor die slaap van sy hoof.
27 Tussen haar voete sak hy inmekaar, val, lê daar! Tussen haar voete sak hy inmekaar, val; waar hy inmekaarsak, daar lê hy -- morsdood.
28 Deur die venster kyk die moeder van S¡sera uit, en sy roep deur die venstertralie: Waarom vertoef sy wa om te kom? Waarom versuim die passe van sy wa-span?
29 Die skranderste van haar vorstinne antwoord haar, ja, sy self antwoord op haar woorde:
30 Hulle het seker buit gevind en verdeel dit: een slavin, twee slavinne vir elke man; 'n buit van bont klere vir S¡sera, 'n buit van bont klere, veelkleurige; 'n bont doek, twee veelkleuriges as buit vir my hals.
31 So moet al u vyande, HERE, omkom! Maar die wat Hom liefhet, is soos die opgang van die son in sy krag. En die land het veertig jaar lank gerus.