1 How has the Lord covered the daughter of Zion with a cloud in his anger!
He has cast the beauty of Israel down from heaven to the earth,
and hasn’t remembered his footstool in the day of his anger.
2 The Lord has swallowed up all the dwellings of Jacob
without pity.
He has thrown down in his wrath the strongholds of the daughter of Judah.
He has brought them down to the ground.
He has profaned the kingdom and its princes.
3 He has cut off all the horn of Israel in fierce anger.
He has drawn back his right hand from before the enemy.
He has burned up Jacob like a flaming fire,
which devours all around.
4 He has bent his bow like an enemy.
He has stood with his right hand as an adversary.
He has killed all that were pleasant to the eye.
In the tent of the daughter of Zion, he has poured out his wrath like fire.
5 The Lord has become as an enemy.
He has swallowed up Israel.
He has swallowed up all her palaces.
He has destroyed his strongholds.
He has multiplied mourning and lamentation in the daughter of Judah.
6 He has violently taken away his tabernacle,
as if it were a garden.
He has destroyed his place of assembly.
Yahweh has caused solemn assembly and Sabbath to be forgotten in Zion.
In the indignation of his anger, he has despised the king and the priest.
7 The Lord has cast off his altar.
He has abhorred his sanctuary.
He has given the walls of her palaces into the hand of the enemy.
They have made a noise in Yahweh’s house,
as in the day of a solemn assembly.
8 Yahweh has purposed to destroy the wall of the daughter of Zion.
He has stretched out the line.
He has not withdrawn his hand from destroying;
He has made the rampart and wall lament.
They languish together.
9 Her gates have sunk into the ground.
He has destroyed and broken her bars.
Her king and her princes are among the nations where the law is not.
Yes, her prophets find no vision from Yahweh.
10 The elders of the daughter of Zion sit on the ground.
They keep silence.
They have cast up dust on their heads.
They have clothed themselves with sackcloth.
The virgins of Jerusalem hang down their heads to the ground.
11 My eyes fail with tears.
My heart is troubled.
My bile is poured on the earth,
because of the destruction of the daughter of my people,
because the young children and the infants swoon in the streets of the city.
12 They ask their mothers,
"Where is grain and wine?"
when they swoon as the wounded in the streets of the city,
when their soul is poured out into their mothers’ bosom.
13 What shall I testify to you?
What shall I liken to you, daughter of Jerusalem?
What shall I compare to you,
that I may comfort you, virgin daughter of Zion?
For your breach is as big as the sea.
Who can heal you?
14 Your prophets have seen false and foolish visions for you.
They have not uncovered your iniquity,
to reverse your captivity,
but have seen for you false revelations and causes of banishment.
15 All that pass by clap their hands at you.
They hiss and wag their head at the daughter of Jerusalem, saying,
"Is this the city that men called ‘The perfection of beauty,
the joy of the whole earth’?"
16 All your enemies have opened their mouth wide against you.
They hiss and gnash their teeth.
They say, "We have swallowed her up.
Certainly this is the day that we looked for.
We have found it.
We have seen it."
17 Yahweh has done that which he planned.
He has fulfilled his word that he commanded in the days of old.
He has thrown down,
and has not pitied.
He has caused the enemy to rejoice over you.
He has exalted the horn of your adversaries.
18 Their heart cried to the Lord.
O wall of the daughter of Zion,
let tears run down like a river day and night.
Give yourself no relief.
Don’t let your eyes rest.
19 Arise, cry out in the night,
at the beginning of the watches!
Pour out your heart like water before the face of the Lord.
Lift up your hands toward him for the life of your young children,
who faint for hunger at the head of every street.
20 "Look, Yahweh, and see to whom you have done thus!
Should the women eat their offspring,
the children that they held and bounced on their knees?
Should the priest and the prophet be killed in the sanctuary of the Lord?
21 "The youth and the old man lie on the ground in the streets.
My virgins and my young men have fallen by the sword.
You have killed them in the day of your anger.
You have slaughtered, and not pitied.
22 "You have called, as in the day of a solemn assembly, my terrors on every side.
There was no one that escaped or remained in the day of Yahweh’s anger.
My enemy has consumed those whom I have cared for and brought up.
1 Rab öfkelenince Siyon kızını nasıl bulutla kapladı! 2 İsrailin görkemini gökten yere fırlattı, 2 Öfkelendiği gün ayağının taburesini anımsamadı.
2 Yakup soyunun yaşadığı her yeri acımadan yuttu, 2 Yahuda kızının surlu kentlerini gazabıyla yıktı, 2 Yerle bir etti onları, 2 Krallığını ve önderlerini alçalttı.
3 Kızgın öfkesiyle İsrailin gücünü kökünden kesti, 2 Düşmanın önünde sağ elini onların üstünden çekti, 2 Çevresini yiyip bitiren alevli ateş gibi Yakup soyunu yaktı.
4 Düşman gibi yayını gerdi, 2 Hasım gibi sağ elini kaldırdı, 2 Göz zevkini okşayan herkesi öldürdü, 2 Gazabını Siyon kızının çadırı üstüne ateş gibi döktü.
5 Rab adeta bir düşman olup İsraili yuttu, 2 Bütün saraylarını yutup surlu kentlerini yıktı, 2 Yahuda kızının feryadını, figanını arşa çıkardı.
6 Bahçe çardağını söker gibi kendi çardağını söküp attı, 2 Buluşma yerini yok etti, 2 RAB Siyonda bayram ve Şabat günlerini unutturdu, 2 Şiddetli öfkesi yüzünden kralı da kâhini de reddetti.
7 Rab sunağını attı, 2 Tapınağını terk etti; 2 Siyon saraylarını çeviren surları düşman eline bıraktı. 2 Bayram gününde olduğu gibi, 2 Düşman RABbin Tapınağında sevinç çığlıkları attı.
8 RAB Siyon kızının surlarını yıkmaya karar verdi, 2 İpi gerdi ve yıkmaktan el çekmedi, 2 İç ve dış surlara yas tutturdu, 2 İkisinin de gücü tükendi.
9 Siyonun kapıları yere battı, 2 RAB kapı sürgülerini kırıp yok etti, 2 Kralıyla önderleri başka ulusların arasında kaldı, 2 Kutsal Yasa uygulanmaz oldu, 2 Peygamberlerine RABden görüm gelmiyor artık.
10 Siyon kızının ileri gelenleri suskun, yere oturmuş, 2 Başlarına toprak saçıp çul kuşanmışlar, 2 Yeruşalimin erden kızları yere eğmiş başlarını.
11 Gözlerim tükenmekte ağlamaktan, 2 İçim kanıyor; 2 Halkımın yıkımından 2 Yüreğim sızlıyor, 2 Çünkü kent meydanlarında çocuklarla bebekler bayılmakta.
12 Kent meydanlarında yaralılar gibi bayılıp 2 Can çekişirken annelerinin bağrında, 2 ‹‹Ekmekle şarap nerede?›› diye soruyorlar annelerine.
13 Senin için ne diyeyim? 2 Ey Yeruşalim kızı, seni neye benzeteyim? 2 Ey Siyonun erden kızı, sana neyi örnek göstereyim de 2 Seni avutayım? 2 Sendeki gedik deniz kadar büyük, 2 Kim sana şifa verebilir?
14 Peygamberlerin senin için boş ve anlamsız görümler gördüler. 2 Suçunu ortaya çıkarsalardı, eski gönencine kavuşabilirdin; 2 Oysa seni ayartacak boş görümler gördüler.
15 Yoldan geçen herkes el çırparak seninle alay ediyor, 2 Yeruşalim kızına baş sallayıp ıslık çalarak, 2 ‹‹Bütün dünyanın sevinci, güzellik simgesi dedikleri kent bu mu?›› diyorlar.
16 Düşmanlarının hepsi seninle alay etti, 2 Islık çalıp diş gıcırdatarak, 2 ‹‹Onu yuttuk›› diyorlar, 2 ‹‹İşte beklediğimiz gün, sonunda gördük onu.››
17 RAB düşündüğünü yaptı, 2 Geçmişte söylediği sözü yerine getirdi, 2 Yıktı, acımadı, 2 Düşmanı senin haline sevindirdi, 2 Hasımlarını güçlü kıldı. boynuzunu yükseltti››.
18 Halk Rabbe yürekten feryat ediyor. 2 Ey Siyon kızının surları, 2 Gece gündüz gözyaşın sel gibi aksın! 2 Dinlenme, gözüne uyku girmesin!
19 Kalk, gece her nöbet başında haykır, 2 Rabbin huzurunda yüreğini su gibi dök! 2 Her sokak başında açlıktan bayılan çocuklarının başı için Ona ellerini aç.
20 ‹‹Bak, ya RAB, gör! Kime böyle yaptın? 2 Kadınlar çocuklarını, sevgili yavrularını mı yesin? 2 Kâhinle peygamber Rabbin Tapınağında mı öldürülsün?
21 Gençler, yaşlılar sokaklarda, yerlerde yatıyor, 2 Kılıçtan geçirildi erden kızlarımla gençlerim, 2 Öfkelendiğin gün öldürdün onları, acımadan boğazladın.
22 Bir bayram günü davet eder gibi 2 Beni dehşete düşürenleri davet ettin her yandan. 2 RAB'bin öfkelendiği gün kaçıp kurtulan, 2 Sağ kalan olmadı. 2 Sevgiyle büyüttüğüm çocuklarımı 2 Düşmanım yok etti.››