1 Paul, an apostle—not from men, nor through man, but through Jesus Christ, and God the Father, who raised him from the dead— 2 and all the brothers who are with me, to the assemblies of Galatia: 3 Grace to you and peace from God the Father and our Lord Jesus Christ, 4 who gave himself for our sins, that he might deliver us out of this present evil age, according to the will of our God and Father— 5 to whom be the glory forever and ever. Amen.
6 I marvel that you are so quickly deserting him who called you in the grace of Christ to a different "good news", 7 but there isn’t another "good news." Only there are some who trouble you and want to pervert the Good News of Christ. 8 But even though we, or an angel from heaven, should preach to you any "good news" other than that which we preached to you, let him be cursed. 9 As we have said before, so I now say again: if any man preaches to you any "good news" other than that which you received, let him be cursed.
10 For am I now seeking the favor of men, or of God? Or am I striving to please men? For if I were still pleasing men, I wouldn’t be a servant of Christ.
11 But I make known to you, brothers, concerning the Good News which was preached by me, that it is not according to man. 12 For I didn’t receive it from man, nor was I taught it, but it came to me through revelation of Jesus Christ. 13 For you have heard of my way of living in time past in the Jews’ religion, how that beyond measure I persecuted the assembly of God and ravaged it. 14 I advanced in the Jews’ religion beyond many of my own age among my countrymen, being more exceedingly zealous for the traditions of my fathers. 15 But when it was the good pleasure of God, who separated me from my mother’s womb and called me through his grace, 16 to reveal his Son in me, that I might preach him among the Gentiles, I didn’t immediately confer with flesh and blood, 17 nor did I go up to Jerusalem to those who were apostles before me, but I went away into Arabia. Then I returned to Damascus.
18 Then after three years I went up to Jerusalem to visit Peter, and stayed with him fifteen days. 19 But of the other apostles I saw no one except James, the Lord’s brother. 20 Now about the things which I write to you, behold, before God, I’m not lying. 21 Then I came to the regions of Syria and Cilicia. 22 I was still unknown by face to the assemblies of Judea which were in Christ, 23 but they only heard, "He who once persecuted us now preaches the faith that he once tried to destroy." 24 So they glorified God in me.
1 Paŭlo, apostolo (ne de homoj, nek per homo, sed per Jesuo Kristo, kaj Dio, la Patro, kiu levis lin el la mortintoj),
2 kaj ĉiuj fratoj, kiuj estas kun mi, al la eklezioj de Galatujo:
3 Graco al vi kaj paco de Dio, la Patro, kaj de nia Sinjoro Jesuo Kristo,
4 kiu sin donis pro niaj pekoj, por liberigi nin el la nuna malbona mondo, laŭ la volo de nia Dio kaj Patro;
5 al kiu estu la gloro por ĉiam kaj eterne. Amen.
6 Mi miras, ke tiel rapide vi foriĝas for de Tiu, kiu vokis vin en la gracon de Kristo, al malsama evangelio;
7 kiu ja ne estas alia, sed troviĝas iuj, kiuj vin maltrankviligas kaj deziras renversi la evangelion de Kristo.
8 Tamen se eĉ ni, aŭ anĝelo el la ĉielo, al vi instruus ian evangelion krom tiu, kiun ni jam al vi instruis, tiu estu anatemita.
9 Kiel ni antaŭe diris, tiel nun mi denove diras:Se iu al vi instruas ian evangelion krom tiu, kiun vi ricevis, tiu estu anatemita.
10 Ĉar ĉu mi nun influas homojn, aŭ Dion? aŭ ĉu mi celas plaĉi al homoj? se mi ankoraŭ nun plaĉus al homoj, mi ne estus servisto de Kristo.
11 Ĉar mi sciigas vin, fratoj, rilate al la evangelio predikita de mi, ke ĝi ne estas laŭ homo.
12 Ĉar mi ne ricevis ĝin de homo, kaj ĝi ne estas instruita al mi krom per malkaŝo de Jesuo Kristo.
13 Ĉar vi iam aŭdis pri mia estinta vivmaniero en Judismo, ke mi forte persekutis la eklezion de Dio kaj ĝin atakis;
14 kaj mi plimulte progresis en Judismo, ol multaj miaj samaĝuloj en mia nacio, estante multe pli fervoranima pri la tradicioj de miaj prapatroj.
15 Sed kiam bonvole plaĉis al Dio, kiu el la ventro de mia patrino apartigis min kaj per Sia graco min vokis,
16 por malkaŝi en mi Sian Filon, por ke mi prediku lin inter la nacianoj:mi ne konsiliĝis kun karno kaj sango,
17 kaj mi ne supreniris al Jerusalem, al la antaŭ mi apostoloj, sed mi tuj foriris en Arabujon, kaj poste mi revenis al Damasko.
18 Tiam, post tri jaroj, mi supreniris al Jerusalem, por viziti Kefason, kaj mi restis kun li dek kvin tagojn.
19 Sed neniun alian el la apostoloj mi vidis, krom Jakobo, la frato de la Sinjoro.
20 Pri tio, kion mi skribas al vi, jen, antaŭ Dio, mi ne mensogas.
21 Poste mi venis en la regionojn de Sirio kaj Kilikio.
22 Kaj mi ankoraŭ estis vizaĝe nekonata de la eklezioj de Judujo, kiuj estis en Kristo;
23 sed ili nur aŭdis la jenon:Kiu nin iam persekutis, tiu nun predikas la fidon, kiun iam li atakis;
24 kaj ili gloris Dion en mi.