1 Yahweh’s word that came to Joel, the son of Pethuel.

2 Hear this, you elders,

And listen, all you inhabitants of the land!

Has this ever happened in your days,

or in the days of your fathers?

3 Tell your children about it,

and have your children tell their children,

and their children, another generation.

4 What the swarming locust has left, the great locust has eaten.

What the great locust has left, the grasshopper has eaten.

What the grasshopper has left, the caterpillar has eaten.

5 Wake up, you drunkards, and weep!

Wail, all you drinkers of wine, because of the sweet wine,

for it is cut off from your mouth.

6 For a nation has come up on my land, strong, and without number.

His teeth are the teeth of a lion,

and he has the fangs of a lioness.

7 He has laid my vine waste,

and stripped my fig tree.

He has stripped its bark, and thrown it away.

Its branches are made white.

8 Mourn like a virgin dressed in sackcloth

for the husband of her youth!

9 The meal offering and the drink offering are cut off from Yahweh’s house.

The priests, Yahweh’s ministers, mourn.

10 The field is laid waste.

The land mourns, for the grain is destroyed,

The new wine has dried up,

and the oil languishes.

11 Be confounded, you farmers!

Wail, you vineyard keepers,

for the wheat and for the barley;

for the harvest of the field has perished.

12 The vine has dried up, and the fig tree withered—

the pomegranate tree, the palm tree also, and the apple tree,

even all of the trees of the field are withered;

for joy has withered away from the sons of men.

13 Put on sackcloth and mourn, you priests!

Wail, you ministers of the altar.

Come, lie all night in sackcloth, you ministers of my God,

for the meal offering and the drink offering are withheld from your God’s house.

14 Sanctify a fast.

Call a solemn assembly.

Gather the elders and all the inhabitants of the land to the house of Yahweh, your God,

and cry to Yahweh.

15 Alas for the day!

For the day of Yahweh is at hand,

and it will come as destruction from the Almighty.

16 Isn’t the food cut off before our eyes,

joy and gladness from the house of our God?

17 The seeds rot under their clods.

The granaries are laid desolate.

The barns are broken down, for the grain has withered.

18 How the animals groan!

The herds of livestock are perplexed, because they have no pasture.

Yes, the flocks of sheep are made desolate.

19 Yahweh, I cry to you,

for the fire has devoured the pastures of the wilderness,

and the flame has burned all the trees of the field.

20 Yes, the animals of the field pant to you,

for the water brooks have dried up,

and the fire has devoured the pastures of the wilderness.

1 Vorto de la Eternulo, kiu aperis al Joel, filo de Petuel.

2 Aŭskultu ĉi tion, ho maljunuloj, kaj atentu, ho ĉiuj loĝantoj de la lando! Ĉu estis ĉi tio en via tempo, aŭ en la tempo de viaj patroj?

3 Rakontu pri tio al viaj infanoj, kaj viaj infanoj al siaj infanoj, kaj iliaj infanoj al la sekvanta generacio.

4 Kio restis de la raŭpoj, tion manĝis la akridoj; kio restis de la akridoj, tion manĝis la skaraboj; kaj kio restis de la skaraboj, tion manĝis la vermoj.

5 Vekiĝu, ho ebriuloj, kaj ploru, ĝemu vi, ĉiuj drinkantoj, pri la suko vinbera, kiu estas prenita for de via buŝo.

6 Ĉar venis sur mian landon nacio forta kaj nekalkulebla; ĝiaj dentoj estas dentoj de leono, kaj makzelojn de leonino ĝi havas.

7 Ĝi dezertigis mian vinberujon, ĉirkaŭŝiris mian figarbon, tute senŝeligis ĝin kaj forĵetis; blankiĝis ĝiaj branĉoj.

8 Ĝemu, kiel junulino, kiu metis sur sin sakaĵon pro sia fianĉo.

9 For estas la farunoferoj kaj verŝoferoj el la domo de la Eternulo; funebras la pastroj, servistoj de la Eternulo.

10 Dezertigita estas la kampo, funebras la tero; ĉar ekstermita estas la greno, elsekiĝis la mosto, velkis la olivoj.

11 Konsternitaj estas la plugistoj, plorĝemas la vinberkultivistoj, pro la tritiko kaj hordeo, pro la pereo de la rikolto sur la kampo.

12 Elsekiĝis la vinberbranĉo, velkis la figarbo; la granatarbo, la palmo, kaj la pomarbo, ĉiuj arboj de la kampo elsekiĝis; malaperis gajeco ĉe la homoj.

13 Zonu vin kaj ploru, ho pastroj; ĝemegu, ho servistoj de la altaro; iru kaj kuŝu en sakaĵoj, ho servistoj de mia Dio; ĉar malaperis el la domo de via Dio la farunoferoj kaj verŝoferoj.

14 Sanktigu faston, proklamu solenan kunvenon, kunvoku la maljunulojn kaj ĉiujn loĝantojn de la lando en la domon de la Eternulo, via Dio, kaj kriu al la Eternulo:

15 Ho ve, kia tago! Ĉar proksima estas la tago de la Eternulo; kiel katastrofo ĝi venos de la Plejpotenculo.

16 Antaŭ niaj okuloj ja malaperis la manĝaĵo, el la domo de nia Dio la ĝojo kaj gajeco.

17 Forputris la grajnoj sub siaj terbuloj, malpleniĝis la grenejoj, detruitaj estas la garbejoj, ĉar la greno difektiĝis.

18 Ho, kiel ĝemas la brutoj, kiel suferas la bovaroj! ĉar ili ne havas paŝtaĵon; ankaŭ la ŝafaroj turmentiĝas.

19 Al Vi, ho Eternulo, mi vokas; ĉar fajro ekstermis la herbejojn de la stepo, kaj flamo bruldifektis ĉiujn arbojn de la kampo.

20 Eĉ la bestoj de la kampo sopiras al Vi; ĉar elsekiĝis la torentoj da akvo, kaj fajro ekstermis la herbejojn de la stepo.