28 Having said these things, he went on ahead, going up to Jerusalem.

29 When he came near to Bethsphage and Bethany, at the mountain that is called Olivet, he sent two of his disciples, 30 saying, "Go your way into the village on the other side, in which, as you enter, you will find a colt tied, which no man has ever sat upon. Untie it and bring it. 31 If anyone asks you, ‘Why are you untying it?’ say to him: ‘The Lord needs it.’"

32 Those who were sent went away and found things just as he had told them. 33 As they were untying the colt, its owners said to them, "Why are you untying the colt?" 34 They said, "The Lord needs it." 35 Then they brought it to Jesus. They threw their cloaks on the colt and sat Jesus on them. 36 As he went, they spread their cloaks on the road.

37 As he was now getting near, at the descent of the Mount of Olives, the whole multitude of the disciples began to rejoice and praise God with a loud voice for all the mighty works which they had seen, 38 saying, "Blessed is the King who comes in the name of the Lord! Peace in heaven, and glory in the highest!"

39 Some of the Pharisees from the multitude said to him, "Teacher, rebuke your disciples!"

40 He answered them, "I tell you that if these were silent, the stones would cry out."

28 Kaj tion dirinte, li ekiris antaŭe, suprenirante al Jerusalem.

29 Kaj kiam li alproksimiĝis al Betfage kaj Betania, apud la monto nomata Olivarba, li sendis du el siaj disĉiploj,

30 dirante:Iru en la kontraŭan vilaĝon, en kiu, enirante, vi trovos azenidon ligitan, sur kiu neniu iam ankoraŭ sidis; ĝin malligu kaj alkonduku.

31 Kaj se iu demandos al vi:Kial vi ĝin malligas? parolu jene:La Sinjoro ĝin bezonas.

32 Kaj la senditoj foriris, kaj trovis, ĝuste kiel li diris al ili.

33 Kaj dum ili malligis la azenidon, ĝiaj posedantoj diris al ili:Kial vi malligas la azenidon?

34 Kaj ili diris:La Sinjoro ĝin bezonas.

35 Kaj ili alkondukis ĝin al Jesuo; kaj ĵetinte siajn vestojn sur la azenidon, ili sidigis Jesuon sur ĝin.

36 Kaj dum li iris, ili sternis siajn vestojn sur la vojo.

37 Kaj kiam li jam alproksimiĝis, malsuprenironte la deklivon de la monto Olivarba, la tuta amaso de la disĉiploj komencis ĝoji kaj laŭdi Dion per laŭta voĉo pro ĉiuj potencaĵoj, kiujn ili vidis;

38 dirante:Estu benata la Reĝo, kiu venas en la nomo de la Eternulo; paco en la ĉielo kaj gloro en la supera alto.

39 Kaj iuj Fariseoj el la homamaso diris al li:Majstro, admonu viajn disĉiplojn.

40 Kaj responde li diris:Mi diras al vi, ke se ĉi tiuj silentos, la ŝtonoj ekkrios.