1 Misery is mine!
Indeed, I am like one who gathers the summer fruits, as gleanings of the vineyard.
There is no cluster of grapes to eat.
My soul desires to eat the early fig.
2 The godly man has perished out of the earth,
and there is no one upright among men.
They all lie in wait for blood;
every man hunts his brother with a net.
3 Their hands are on that which is evil to do it diligently.
The ruler and judge ask for a bribe.
The powerful man dictates the evil desire of his soul.
Thus they conspire together.
4 The best of them is like a brier.
The most upright is worse than a thorn hedge.
The day of your watchmen,
even your visitation, has come;
now is the time of their confusion.
5 Don’t trust in a neighbor.
Don’t put confidence in a friend.
With the woman lying in your embrace,
be careful of the words of your mouth!
6 For the son dishonors the father,
the daughter rises up against her mother,
the daughter-in-law against her mother-in-law;
a man’s enemies are the men of his own house.
7 But as for me, I will look to Yahweh.
I will wait for the God of my salvation.
My God will hear me.
8 Don’t rejoice against me, my enemy.
When I fall, I will arise.
When I sit in darkness, Yahweh will be a light to me.
9 I will bear the indignation of Yahweh,
because I have sinned against him,
until he pleads my case and executes judgment for me.
He will bring me out to the light.
I will see his righteousness.
10 Then my enemy will see it,
and shame will cover her who said to me,
"Where is Yahweh your God?"
My eyes will see her.
Now she will be trodden down like the mire of the streets.
11 A day to build your walls!
In that day, he will extend your boundary.
12 In that day they will come to you from Assyria and the cities of Egypt,
and from Egypt even to the River,
and from sea to sea,
and mountain to mountain.
13 Yet the land will be desolate because of those who dwell therein,
for the fruit of their doings.
14 Shepherd your people with your staff,
the flock of your heritage,
who dwell by themselves in a forest.
Let them feed in the middle of fertile pasture land,
in Bashan and Gilead, as in the days of old.
15 "As in the days of your coming out of the land of Egypt,
I will show them marvelous things."
16 The nations will see and be ashamed of all their might.
They will lay their hand on their mouth.
Their ears will be deaf.
17 They will lick the dust like a serpent.
Like crawling things of the earth, they will come trembling out of their dens.
They will come with fear to Yahweh our God,
and will be afraid because of you.
18 Who is a God like you, who pardons iniquity,
and passes over the disobedience of the remnant of his heritage?
He doesn’t retain his anger forever,
because he delights in loving kindness.
19 He will again have compassion on us.
He will tread our iniquities under foot.
You will cast all their sins into the depths of the sea.
20 You will give truth to Jacob,
and mercy to Abraham,
as you have sworn to our fathers from the days of old.
1 Ho ve al mi! ĉar mi fariĝis kiel kolektanto de someraj fruktoj kaj de restaĵo de vinberoj, kiu ne trovas beron manĝeblan; bonan maturan frukton deziras mia animo.
2 Malaperis piuloj en la lando, kaj ne troviĝas justulo inter la homoj; ĉiuj insidas, por verŝi sangon, unu la alian ĉasas, por pereigi lin.
3 Por pravigi malbonan faron, la estro postulas donacon kaj la juĝisto pagon; la altrangulo parolas, kion li volas, kaj konfuzas la aferojn.
4 La plej bona inter ili estas kiel dornarbetaĵo, la justulo estas kiel pikaĵa barilo. Sed venos la tago de Via esploro, de Via puno; tiam ili ne scios, kion fari.
5 Ne kredu al proksimulo, ne fidu amikon; kontraŭ tiu, kiu kuŝas ĉe via brusto, gardu la aperturon de via buŝo;
6 ĉar filo malhonoras patron, filino batalas kontraŭ sia patrino, bofilino kontraŭ sia bopatrino; la domanoj de homo estas liaj malamikoj.
7 Sed mi rigardas al la Eternulo, mi fidas la Dion de mia savo; mia Dio min aŭskultos.
8 Ne ĝoju pri mi, mia malamikino:kvankam mi falis, mi releviĝos; kvankam mi estas en mallumo, la Eternulo estas lumo por mi.
9 La koleron de la Eternulo mi portos, ĉar mi pekis antaŭ Li, ĝis Li esploros mian aferon kaj faros juĝon super mi; tiam Li elkondukos min en lumon, kaj mi vidos Lian bonecon.
10 Kaj tion vidos mia malamikino, kaj honto ŝin kovros pro tio, ke ŝi diris al mi:Kie estas la Eternulo, via Dio? Miaj okuloj ŝin rigardos tiam, kiam ŝi estos piedpremata, kiel koto sur la stratoj.
11 En tiu tempo, kiam viaj muroj estos rekonstruataj, en tiu tempo la leĝo disvastiĝos malproksime.
12 En tiu tempo oni venos al vi el Asirio kaj el la urboj Egiptaj, de Egiptujo ĝis la Rivero, de maro ĝis maro, kaj de monto ĝis monto.
13 La lando estos dezerta pro ĝiaj loĝantoj, pro la fruktoj de iliaj agoj.
14 Paŝtu per Via bastono Vian popolon, Vian heredan ŝafaron, kiu loĝas izolite en la arbaro, meze de Karmel; ili paŝtiĝu en Baŝan kaj Gilead, kiel en la tempo antikva.
15 Kiel en la tempo de via eliro el la lando Egipta, Mi montros al li mirindaĵojn.
16 La nacioj vidos kaj hontos, malgraŭ ilia tuta potenco; ili metos la manon sur la buŝon, iliaj oreloj surdiĝos.
17 Ili lekos polvon, kiel serpento; kiel la rampaĵoj sur la tero, kun tremado ili elvenos el siaj kaŝejoj; ili ektimos la Eternulon, nian Dion, ili ekrespektos Vin.
18 Kiu estas Dio simila al Vi, kiu pardonas malbonagon kaj preterlasas la kulpon de la restaĵo de Sia heredaĵo, ne konservas por ĉiam Sian koleron, ĉar Li amas bonfari?
19 Li denove kompatos nin, malgrandigos niajn malbonagojn, kaj ĵetos en la profundon de la maro ĉiujn niajn pekojn.
20 Vi montros fidelecon al Jakob, favorkorecon al Abraham, kiel Vi ĵuris al niaj patroj en la tempo antikva.