1 Ouve-me quando eu clamo, ó Deus da minha justiça, na angústia me deste largueza; tem misericórdia de mim e ouve a minha oração.

2 Filhos dos homens, até quando convertereis a minha glória em infâmia? Até quando amareis a vaidade e buscareis a mentira? (Selá.)

3 Sabei, pois, que o Senhor separou para si aquele que é piedoso; o Senhor ouvirá quando eu clamar a ele.

4 Perturbai-vos e não pequeis; falai com o vosso coração sobre a vossa cama, e calai-vos. (Selá.)

5 Oferecei sacrifícios de justiça, e confiai no Senhor.

6 Muitos dizem: Quem nos mostrará o bem? Senhor, exalta sobre nós a luz do teu rosto.

7 Puseste alegria no meu coração, mais do que no tempo em que se lhes multiplicaram o trigo e o vinho.

8 Em paz também me deitarei e dormirei, porque só tu, Senhor, me fazes habitar em segurança.

1 In finem, in carminibus. Psalmus David.

2 [Cum invocarem exaudivit me Deus justiti me,in tribulatione dilatasti mihi.Miserere mei, et exaudi orationem meam.

3 Filii hominum, usquequo gravi corde ?ut quid diligitis vanitatem, et quritis mendacium ?

4 Et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum ;Dominus exaudiet me cum clamavero ad eum.

5 Irascimini, et nolite peccare ;qu dicitis in cordibus vestris, in cubilibus vestris compungimini.

6 Sacrificate sacrificium justiti, et sperate in Domino.Multi dicunt : Quis ostendit nobis bona ?

7 Signatum est super nos lumen vultus tui, Domine :dedisti ltitiam in corde meo.

8 A fructu frumenti, vini, et olei sui, multiplicati sunt.

9 In pace in idipsum dormiam, et requiescam ;

10 quoniam tu, Domine, singulariter in spe constituisti me.]