1 Paulo, apóstolo de Jesus Cristo, segundo o mandado de Deus, nosso Salvador, e do Senhor Jesus Cristo, esperança nossa,

2 A Timóteo meu verdadeiro filho na fé: Graça, misericórdia e paz da parte de Deus nosso Pai, e da de Cristo Jesus, nosso Senhor.

3 Como te roguei, quando parti para a macedônia, que ficasses em Éfeso, para advertires a alguns, que não ensinem outra doutrina,

4 Nem se dêem a fábulas ou a genealogias intermináveis, que mais produzem questões do que edificação de Deus, que consiste na fé; assim o faço agora.

5 Ora, o fim do mandamento é o amor de um coração puro, e de uma boa consciência, e de uma fé não fingida.

6 Do que, desviando-se alguns, se entregaram a vãs contendas;

7 Querendo ser mestres da lei, e não entendendo nem o que dizem nem o que afirmam.

8 Sabemos, porém, que a lei é boa, se alguém dela usa legitimamente;

9 Sabendo isto, que a lei não é feita para o justo, mas para os injustos e obstinados, para os ímpios e pecadores, para os profanos e irreligiosos, para os parricidas e matricidas, para os homicidas,

10 Para os devassos, para os sodomitas, para os roubadores de homens, para os mentirosos, para os perjuros, e para o que for contrário à sã doutrina,

11 Conforme o evangelho da glória de Deus bem-aventurado, que me foi confiado.

12 E dou graças ao que me tem confortado, a Cristo Jesus Senhor nosso, porque me teve por fiel, pondo-me no ministério;

13 A mim, que dantes fui blasfemo, e perseguidor, e injurioso; mas alcancei misericórdia, porque o fiz ignorantemente, na incredulidade.

14 E a graça de nosso Senhor superabundou com a fé e amor que há em Jesus Cristo.

15 Esta é uma palavra fiel, e digna de toda a aceitação, que Cristo Jesus veio ao mundo, para salvar os pecadores, dos quais eu sou o principal.

16 Mas por isso alcancei misericórdia, para que em mim, que sou o principal, Jesus Cristo mostrasse toda a sua longanimidade, para exemplo dos que haviam de crer nele para a vida eterna.

17 Ora, ao Rei dos séculos, imortal, invisível, ao único Deus sábio, seja honra e glória para todo o sempre. Amém.

18 Este mandamento te dou, meu filho Timóteo, que, segundo as profecias que houve acerca de ti, milites por elas boa milícia;

19 Conservando a fé, e a boa consciência, a qual alguns, rejeitando, fizeram naufrágio na fé.

20 E entre esses foram Himeneu e Alexandre, os quais entreguei a Satanás, para que aprendam a não blasfemar.

1 Παυλος, αποστολος Ιησου Χριστου, κατ' επιταγην Θεου του Σωτηρος ημων και Κυριου Ιησου Χριστου της ελπιδος ημων,

2 προς Τιμοθεον, το γνησιον τεκνον εις την πιστιν· ειη χαρις, ελεος, ειρηνη απο Θεου Πατρος ημων και Χριστου Ιησου του Κυριου ημων.

3 Καθως σε παρεκαλεσα απερχομενος εις Μακεδονιαν, να προσμεινης εν Εφεσω, δια να παραγγειλης εις τινας να μη ετεροδιδασκαλωσι

4 μηδε να προσεχωσιν εις μυθους και γενεαλογιας απεραντους, αιτινες προξενουσι φιλονεικιας μαλλον παρα την εις την πιστιν οικοδομην του Θεου, ουτω πραττε·

5 το δε τελος της παραγγελιας ειναι αγαπη εκ καθαρας καρδιας και συνειδησεως αγαθης και πιστεως ανυποκριτου,

6 απο των οποιων αποπλανηθεντες τινες εξετραπησαν εις ματαιολογιαν.

7 Θελοντες να ηναι νομοδιδασκαλοι, ενω δεν νοουσιν ουτε οσα λεγουσιν ουτε περι τινων διισχυριζονται.

8 Εξευρομεν δε οτι ο νομος ειναι καλος, εαν τις μεταχειριζηται αυτον νομιμως,

9 γνωριζων τουτο, οτι ο νομος δεν ετεθη δια τον δικαιον, αλλα δια τους ανομους και ανυποτακτους, τους ασεβεις και αμαρτωλους, τους ανοσιους και βεβηλους, τους πατροκτονους και μητροκτονους, τους ανδροφονους,

10 πορνους, αρσενοκοιτας, ανδραποδιστας, ψευστας, επιορκους, και ει τι αλλο αντιβαινει εις την υγιαινουσαν διδασκαλιαν,

11 κατα το ευαγγελιον της δοξης του μακαριου Θεου, το οποιον εγω ενεπιστευθην.

12 Και ευχαριστω τον ενδυναμωσαντα με Ιησουν Χριστον τον Κυριον ημων, οτι ενεκρινε πιστον και εταξεν εις την διακονιαν εμε,

13 τον προτερον οντα βλασφημον και διωκτην και υβριστην· ηλεηθην ομως, διοτι αγνοων επραξα εν απιστια,

14 αλλ' υπερεπερισσευσεν η χαρις του Κυριου ημων μετα πιστεως και αγαπης της εν Χριστω Ιησου.

15 Πιστος ο λογος και πασης αποδοχης αξιος, οτι ο Ιησους Χριστος ηλθεν εις τον κοσμον δια να σωση τους αμαρτωλους, των οποιων πρωτος ειμαι εγω·

16 αλλα δια τουτο ηλεηθην, δια να δειξη ο Ιησους Χριστος εις εμε πρωτον την πασαν μακροθυμιαν, εις παραδειγμα των μελλοντων να πιστευωσιν εις αυτον εις ζωην αιωνιον.

17 εις δε τον βασιλεα των αιωνων, τον αφθαρτον, τον αορατον, τον μονον σοφον Θεον, ειη τιμη και δοξα εις τους αιωνας των αιωνων· αμην.

18 Ταυτην την παραγγελιαν παραδιδω εις σε, τεκνον Τιμοθεε, κατα τας προγενομενας προφητειας περι σου, να στρατευης κατ' αυτας την καλην στρατειαν,

19 εχων πιστιν και αγαθην συνειδησιν, την οποιαν τινες αποβαλοντες εναυαγησαν εις την πιστιν·

20 εκ των οποιων ειναι ο Υμεναιος και Αλεξανδρος, τους οποιους παρεδωκα εις τον Σαταναν, δια να μαθωσι να μη βλασφημωσι.