1 Esta é uma palavra fiel: se alguém deseja o episcopado, excelente obra deseja.

2 Convém, pois, que o bispo seja irrepreensível, marido de uma mulher, vigilante, sóbrio, honesto, hospitaleiro, apto para ensinar;

3 Não dado ao vinho, não espancador, não cobiçoso de torpe ganância, mas moderado, não contencioso, não avarento;

4 Que governe bem a sua própria casa, tendo seus filhos em sujeição, com toda a modéstia

5 (Porque, se alguém não sabe governar a sua própria casa, terá cuidado da igreja de Deus? );

6 Não neófito, para que, ensoberbecendo-se, não caia na condenação do diabo.

7 Convém também que tenha bom testemunho dos que estão de fora, para que não caia em afronta, e no laço do diabo.

8 Da mesma sorte os diáconos sejam honestos, não de língua dobre, não dados a muito vinho, não cobiçosos de torpe ganância;

9 Guardando o mistério da fé numa consciência pura.

10 E também estes sejam primeiro provados, depois sirvam, se forem irrepreensíveis.

11 Da mesma sorte as esposas sejam honestas, não maldizentes, sóbrias e fiéis em tudo.

12 Os diáconos sejam maridos de uma só mulher, e governem bem a seus filhos e suas próprias casas.

13 Porque os que servirem bem como diáconos, adquirirão para si uma boa posição e muita confiança na fé que há em Cristo Jesus.

14 Escrevo-te estas coisas, esperando ir ver-te bem depressa;

15 Mas, se tardar, para que saibas como convém andar na casa de Deus, que é a igreja do Deus vivo, a coluna e firmeza da verdade.

16 E, sem dúvida alguma, grande é o mistério da piedade: Deus se manifestou em carne, foi justificado no Espírito, visto dos anjos, pregado aos gentios, crido no mundo, recebido acima na glória.

1 Πιστος ο λογος· Εαν τις ορεγηται επισκοπην, καλον εργον επιθυμει.

2 Πρεπει λοιπον ο επισκοπος να ηναι αμεμπτος, μιας γυναικος ανηρ, αγρυπνος, σωφρων, κοσμιος, φιλοξενος, διδακτικος,

3 ουχι μεθυσος, ουχι πληκτης, ουχι αισχροκερδης, αλλ' επιεικης, αμαχος, αφιλαργυρος,

4 κυβερνων καλως τον εαυτου οικον, εχων τα τεκνα αυτου εις υποταγην μετα πασης σεμνοτητος·

5 διοτι εαν τις δεν εξευρη να κυβερνα τον εαυτου οικον, πως θελει επιμεληθη την εκκλησιαν του Θεου;

6 να μη ηναι νεοκατηχητος, δια να μη υπερηφανευθη και πεση εις την καταδικην του διαβολου.

7 Πρεπει δε αυτος να εχη και παρα των εξωθεν μαρτυριαν καλην, δια να μη πεση εις ονειδισμον και παγιδα του διαβολου.

8 Οι διακονοι ωσαυτως πρεπει να ηναι σεμνοι, ουχι διγλωσσοι, ουχι δεδομενοι εις οινον πολυν, ουχι αισχροκερδεις,

9 εχοντες το μυστηριον της πιστεως μετα καθαρας συνειδησεως.

10 Και ουτοι δε ας δοκιμαζωνται πρωτον, επειτα ας γινωνται διακονοι, εαν ηναι αμεμπτοι.

11 Αι γυναικες ωσαυτως σεμναι, ουχι καταλαλοι, εγκρατεις, πισται κατα παντα.

12 Οι διακονοι ας ηναι μιας γυναικος ανδρες, κυβερνωντες καλως τα τεκνα αυτων και τους οικους αυτων.

13 Διοτι οι καλως διακονησαντες αποκτωσιν εις εαυτους βαθμον καλον και πολλην παρρησιαν εις την πιστιν την εις τον Ιησουν Χριστον.

14 Ταυτα σοι γραφω, ελπιζων να ελθω προς σε ταχυτερον·

15 αλλ' εαν βραδυνω, δια να εξευρης πως πρεπει να πολιτευησαι εν τω οικω του Θεου, οστις ειναι η εκκλησια του Θεου του ζωντος, ο στυλος και το εδραιωμα της αληθειας.

16 Και αναντιρρητως το μυστηριον της ευσεβειας ειναι μεγα· ο Θεος εφανερωθη εν σαρκι, εδικαιωθη εν πνευματι, εφανη εις αγγελους, εκηρυχθη εις τα εθνη, επιστευθη εις τον κοσμον, ανεληφθη εν δοξη.