1 Permaneça o amor fraternal.

2 Não vos esqueçais da hospitalidade, porque por ela alguns, não o sabendo, hospedaram anjos.

3 Lembrai-vos dos presos, como se estivésseis presos com eles, e dos maltratados, como sendo-o vós mesmos também no corpo.

4 Venerado seja entre todos o matrimônio e o leito sem mácula; porém, aos que se dão à prostituição, e aos adúlteros, Deus os julgará.

5 Sejam vossos costumes sem avareza, contentando-vos com o que tendes; porque ele disse: Não te deixarei, nem te desampararei.

6 E assim com confiança ousemos dizer: O Senhor é o meu ajudador, e não temerei O que me possa fazer o homem.

7 Lembrai-vos dos vossos pastores, que vos falaram a palavra de Deus, a fé dos quais imitai, atentando para a sua maneira de viver.

8 Jesus Cristo é o mesmo, ontem, e hoje, e eternamente.

9 Não vos deixeis levar em redor por doutrinas várias e estranhas, porque bom é que o coração se fortifique com graça, e não com alimentos que de nada aproveitaram aos que a eles se entregaram.

10 Temos um altar, de que não têm direito de comer os que servem ao tabernáculo.

11 Porque os corpos dos animais, cujo sangue é, pelo pecado, trazido pelo sumo sacerdote para o santuário, são queimados fora do arraial.

12 E por isso também Jesus, para santificar o povo pelo seu próprio sangue, padeceu fora da porta.

13 Saiamos, pois, a ele fora do arraial, levando o seu vitupério.

14 Porque não temos aqui cidade permanente, mas buscamos a futura.

15 Portanto, ofereçamos sempre por ele a Deus sacrifício de louvor, isto é, o fruto dos lábios que confessam o seu nome.

16 E não vos esqueçais da beneficência e comunicação, porque com tais sacrifícios Deus se agrada.

17 Obedecei a vossos pastores, e sujeitai-vos a eles; porque velam por vossas almas, como aqueles que hão de dar conta delas; para que o façam com alegria e não gemendo, porque isso não vos seria útil.

18 Orai por nós, porque confiamos que temos boa consciência, como aqueles que em tudo querem portar-se honestamente.

19 E rogo-vos com instância que assim o façais, para que eu mais depressa vos seja restituído.

20 Ora, o Deus de paz, que pelo sangue da aliança eterna tornou a trazer dos mortos a nosso Senhor Jesus Cristo, grande pastor das ovelhas,

21 Vos aperfeiçoe em toda a boa obra, para fazerdes a sua vontade, operando em vós o que perante ele é agradável por Cristo Jesus, ao qual seja glória para todo o sempre. Amém.

22 Rogo-vos, porém, irmãos, que suporteis a palavra desta exortação; porque abreviadamente vos escrevi.

23 Sabei que já está solto o irmão Timóteo, com o qual, se ele vier depressa, vos verei.

24 Saudai a todos os vossos chefes e a todos os santos. Os da Itália vos saúdam.

25 A graça seja com todos vós. Amém.

1 Η φιλαδελφια ας μενη.

2 Την φιλοξενιαν μη λησμονειτε· επειδη δια ταυτης τινες εφιλοξενησαν αγγελους μη γνωριζοντες.

3 Ενθυμεισθε τους δεσμιους ως συνδεσμιοι, τους ταλαιπωρουμενους ως οντες και σεις εν σωματι.

4 Τιμιος εστω ο γαμος εις παντας και η κοιτη αμιαντος· τους δε πορνους και μοιχους θελει κρινει ο Θεος.

5 Ο τροπος σας εστω αφιλαργυρος, αρκεισθε εις τα παροντα, διοτι αυτος ειπε· Δεν θελω σε αφησει ουδε σε εγκαταλειψει·

6 ωστε ημεις θαρρουντες να λεγωμεν· Ο Κυριος βοηθος μου, και δεν θελω φοβηθη· τι να μοι καμη ανθρωπος;

7 Ενθυμεισθε τους προεστωτας σας, οιτινες ελαλησαν προς εσας τον λογον του Θεου, των οποιων μιμεισθε την πιστιν, εχοντες προ οφθαλμων το αποτελεσμα του πολιτευματος αυτων.

8 Ο Ιησους Χριστος ειναι ο αυτος χθες και σημερον και εις τους αιωνας.

9 Μη πλανασθε με διδαχας ποικιλας και ξενας· διοτι καλον ειναι με την χαριν να στερεονηται η καρδια, ουχι με βρωματα, εις τα οποια οσοι περιεπατησαν δεν ωφεληθησαν.

10 Εχομεν θυσιαστηριον, εξ ου δεν εχουσιν εξουσιαν να φαγωσιν οι λατρευοντες εις την σκηνην.

11 Διοτι των ζωων, των οποιων το αιμα εισφερεται εις τα αγια δια του αρχιερεως περι αμαρτιας, τουτων τα σωματα κατακαιονται εξω του στρατοπεδου.

12 Οθεν και ο Ιησους, δια να αγιαση τον λαον δια του ιδιου αυτου αιματος, εξω της πυλης επαθεν.

13 Ας εξερχωμεθα λοιπον προς αυτον εξω του στρατοπεδου, τον ονειδισμον αυτου φεροντες·

14 διοτι δεν εχομεν εδω πολιν διαμενουσαν, αλλα την μελλουσαν επιζητουμεν.

15 Δι' αυτου λοιπον ας αναφερωμεν παντοτε εις τον Θεον θυσιαν αινεσεως, τουτεστι καρπον χειλεων ομολογουντων το ονομα αυτου.

16 Την δε αγαθοποιιαν και το μεταδοτικον μη λησμονειτε, διοτι εις τοιαυτας θυσιας ευαρεστειται ο Θεος.

17 Πειθεσθε εις τους προεστωτας σας και υπακουετε· διοτι αυτοι αγρυπνουσιν υπερ των ψυχων σας ως μελλοντες να αποδωσωσι λογον· δια να καμνωσι τουτο μετα χαρας και μη στεναζοντες· διοτι τουτο δεν σας ωφελει.

18 Προσευχεσθε περι ημων· διοτι ειμεθα πεπεισμενοι οτι εχομεν καλην συνειδησιν, θελοντες να πολιτευωμεθα κατα παντα καλως.

19 Περισσοτερον δε παρακαλω να καμητε τουτο, δια να αποκατασταθω εις εσας ταχυτερα.

20 Ο δε Θεος της ειρηνης, οστις ανεβιβασεν εκ των νεκρων τον μεγαν ποιμενα των προβατων δια του αιματος της αιωνιου διαθηκης, τον Κυριον ημων Ιησουν,

21 ειθε να σας καμη τελειους εις παν εργον αγαθον, δια να εκτελητε το θελημα αυτου, ενεργων εν υμιν το ευαρεστον ενωπιον αυτου δια του Ιησου Χριστου, εις τον οποιον ειη η δοξα εις τους αιωνας των αιωνων· αμην.

22 Σας παρακαλω δε, αδελφοι, υποφερετε τον λογον της νουθεσιας· διοτι εν συντομια σας εγραψα.

23 Εξευρετε οτι ο αδελφος Τιμοθεος απελυθη της φυλακης, μετα του οποιου, εαν ελθη ταχυτερα, θελω σας ιδει.

24 Ασπασθητε παντας τους προεστωτας σας και παντας τους αγιους. Σας ασπαζονται οι απο της Ιταλιας.

25 Η χαρις ειη μετα παντων υμων· αμην.