1 Peso do Egito. Eis que o SENHOR vem cavalgando numa nuvem ligeira, e entrará no Egito; e os ídolos do Egito estremecerão diante dele, e o coração dos egípcios se derreterá no meio deles.

2 Porque farei com que os egípcios, se levantem contra os egípcios, e cada um pelejará contra o seu irmão, e cada um contra o seu próximo, cidade contra cidade, reino contra reino.

3 E o espírito do Egito se esvaecerá no seu interior, e destruirei o seu conselho; e eles consultarão aos seus ídolos, e encantadores, e aqueles que têm espíritos familiares e feiticeiros.

4 E entregarei os egípcios nas mãos de um senhor cruel, e um rei rigoroso os dominará, diz o Senhor, o SENHOR dos Exércitos.

5 E secarão as águas do mar, e o rio se esgotará e ressequirá.

6 Também os rios exalarão mau cheiro e se esgotarão e secarão os canais do Egito; as canas e os juncos murcharão.

7 A relva junto ao rio, junto às ribanceiras dos rios, e tudo o que foi semeado junto ao rio, secará, será arrancado e não subsistirá.

8 E os pescadores gemerão, e suspirarão todos os que lançam anzol ao rio, e os que estendem rede sobre as águas desfalecerão.

9 E envergonhar-se-ão os que trabalham em linho fino, e os que tecem pano branco.

10 E os seus fundamentos serão despedaçados, e todos os que trabalham por salário ficarão com tristeza de alma.

11 Na verdade são loucos os príncipes de Zoã; o conselho dos sábios conselheiros de Faraó se embruteceu; como, pois, a Faraó direis: Sou filho de sábios, filho de antigos reis?

12 Onde estão agora os teus sábios? Notifiquem-te agora, ou informem-te sobre o que o Senhor dos Exércitos determinou contra o Egito.

13 Loucos tornaram-se os príncipes de Zoã, enganados estão os príncipes de Nofe; eles fizeram errar o Egito, aqueles que são a pedra de esquina das suas tribos.

14 O Senhor derramou no meio dele um perverso espírito; e eles fizeram errar o Egito em toda a sua obra, como o bêbado quando se revolve no seu vômito.

15 E não aproveitará ao Egito obra alguma que possa fazer a cabeça, a cauda, o ramo, ou o junco.

16 Naquele tempo os egípcios serão como mulheres, e tremerão e temerão por causa do movimento da mão do Senhor dos Exércitos, que há de levantar-se contra eles.

17 E a terra de Judá será um espanto para o Egito; todo aquele a quem isso se anunciar se assombrará, por causa do propósito do Senhor dos Exércitos, que determinou contra eles.

18 Naquele tempo haverá cinco cidades na terra do Egito que falarão a língua de Canaã e farão juramento ao Senhor dos Exércitos; e uma se chamará: Cidade de destruição.

19 Naquele tempo o Senhor terá um altar no meio da terra do Egito, e uma coluna se erigirá ao Senhor, junto da sua fronteira.

20 E servirá de sinal e de testemunho ao Senhor dos Exércitos na terra do Egito, porque ao Senhor clamarão por causa dos opressores, e ele lhes enviará um salvador e um protetor, que os livrará.

21 E o Senhor se dará a conhecer ao Egito, e os egípcios conhecerão ao Senhor naquele dia, e o adorarão com sacrifícios e ofertas, e farão votos ao Senhor, e os cumprirão.

22 E ferirá o Senhor ao Egito, ferirá e o curará; e converter-se-ão ao Senhor, e mover-se-á às suas orações, e os curará;

23 Naquele dia haverá estrada do Egito até à Assíria, e os assírios virão ao Egito, e os egípcios irão à Assíria; e os egípcios servirão com os assírios.

24 Naquele dia Israel será o terceiro com os egípcios e os assírios, uma bênção no meio da terra.

25 Porque o Senhor dos Exércitos os abençoará, dizendo: Bendito seja o Egito, meu povo, e a Assíria, obra de minhas mãos, e Israel, minha herança.

1 Η κατα της Αιγυπτου ορασις. Ιδου, ο Κυριος επιβαινει επι νεφελης κουφης και θελει επελθει επι την Αιγυπτον· και τα ειδωλα της Αιγυπτου θελουσι σεισθη απο προσωπου αυτου, και η καρδια της Αιγυπτου θελει διαλυθη εν μεσω αυτης.

2 Και θελει σηκωσει Αιγυπτιους κατα Αιγυπτιων, και θελουσι πολεμησει εκαστος κατα του αδελφου αυτου και εκαστος κατα του πλησιον αυτου· πολις κατα πολεως, βασιλεια κατα βασιλειας.

3 Και θελει εκλειψει το πνευμα της Αιγυπτου εν μεσω αυτης· και θελω ανατρεψει την βουλην αυτης· και θελουσιν ερωτησει τα ειδωλα και τους μαγους και τους εγγαστριμυθους και τους μαντεις.

4 Και θελω παραδωσει τους Αιγυπτιους εις χειρα σκληρων κυριων· και βασιλευς αγριος θελει εξουσιαζει αυτους, λεγει ο Κυριος, ο Κυριος των δυναμεων.

5 Και τα υδατα θελουσιν εκλειψει εκ των θαλασσων και ο ποταμος θελει αφανισθη και καταξηρανθη.

6 Και οι ποταμοι θελουσι στειρευσει· οι ρυακες οι περιπεφραγμενοι θελουσι κενωθη και καταξηρανθη· ο καλαμος και ο σπαρτος θελουσι μαρανθη·

7 τα λιβαδια πλησιον των ρυακων, επι των στομιων των ρυακων, και παν το εσπαρμενον παρα τους ρυακας θελει ξηρανθη, απορριφθη και αφανισθη.

8 Και οι αλιεις θελουσι στεναξει και παντες οι ριπτοντες αγκιστρον εις τους ρυακας θελουσι θρηνησει και οι βαλλοντες δικτυα επι τα υδατα θελουσι νεκρωθη.

9 Και οι εργαζομενοι εις λεπτον λιναριον και οι πλεκοντες δικτυα θελουσι ταραχθη.

10 Και οι στυλοι αυτης θελουσι συντριφθη και παντες οι κερδαινοντες απο ιχθυοτροφειων.

11 Βεβαιως οι αρχοντες της Τανεως ειναι μωροι, η βουλη των σοφων συμβουλων του Φαραω κατεσταθη αλογος· πως λεγετε εκαστος προς τον Φαραω, Εγω ειμαι υιος σοφων, υιος αρχαιων βασιλεων;

12 Που, που, οι σοφοι σου; και ας ειπωσι τωρα προς σε, και ας καταλαβωσι τι εβουλευθη ο Κυριος των δυναμεων κατα της Αιγυπτου.

13 Οι αρχοντες της Τανεως εμωρανθησαν, οι αρχοντες της Μεμφεως επλανηθησαν· και επλανησαν την Αιγυπτον οι αρχοντες των φυλων αυτης.

14 Ο Κυριος εκερασεν εν τω μεσω αυτης πνευμα παραφροσυνης· και επλανησαν την Αιγυπτον εις παντα τα εργα αυτης, ως ο μεθυων πλαναται εν τω εμετω αυτου.

15 Και δεν θελει εισθαι εργον δια την Αιγυπτον, το οποιον η κεφαλη η η ουρα, ο κλαδος η ο σπαρτος, να δυναται να καμη.

16 Εν εκεινη τη ημερα οι Αιγυπτιοι θελουσιν εισθαι ως γυναικες, και θελουσι τρομαξει και φοβηθη απο της χειρος του Κυριου των δυναμεων σειομενης, την οποιαν σειει επ' αυτους.

17 Και η γη του Ιουδα θελει εισθαι φρικη εις τους Αιγυπτιους· πας οστις ενθυμειται αυτην θελει φριττει, δια την βουλην του Κυριου των δυναμεων, την οποιαν απεφασισεν εναντιον αυτων.

18 Εν εκεινη τη ημερα πεντε πολεις θελουσιν εισθαι εν τη γη της Αιγυπτου λαλουσαι την γλωσσαν της Χανααν και ομνυουσαι εις τον Κυριον των δυναμεων· η μια θελει ονομαζεσθαι η πολις Αχερες.

19 Εν εκεινη τη ημερα θελει εισθαι εν τω μεσω της γης Αιγυπτου θυσιαστηριον εις τον Κυριον και στηλη κατα το οριον αυτης εις τον Κυριον.

20 Και θελει εισθαι εν τη γη της Αιγυπτου δια σημειον και μαρτυριαν εις τον Κυριον των δυναμεων· διοτι θελουσι βοα προς τον Κυριον εξ αιτιας των καταθλιβοντων, και θελει εξαποστειλει προς αυτους σωτηρα και μεγαν και θελει σωσει αυτους.

21 Και θελει γνωρισθη ο Κυριος εις τους Αιγυπτιους· και οι Αιγυπτιοι θελουσι γνωρισει τον Κυριον εν εκεινη τη ημερα και θελουσι προσφερει θυσιαν και προσφοραν· και θελουσιν ευχηθη ευχην εις τον Κυριον και εκπληρωσει αυτην.

22 Και θελει κτυπησει ο Κυριος την Αιγυπτον· θελει κτυπησει και θεραπευσει αυτην· και θελουσιν επιστραφη εις τον Κυριον· και θελει παρακαλεσθη υπ' αυτων και θελει ιατρευσει αυτους.

23 Εν εκεινη τη ημερα θελει εισθαι οδος μεγαλη απο της Αιγυπτου προς την Ασσυριαν· και οι Ασσυριοι θελουσιν ελθει εις την Αιγυπτον, και οι Αιγυπτιοι εις την Ασσυριαν, και οι Αιγυπτιοι μετα των Ασσυριων θελουσι δουλευσει εις τον Κυριον.

24 Εν εκεινη τη ημερα ο Ισραηλ θελει εισθαι ο τριτος μετα του Αιγυπτιου και μετα του Ασσυριου· ευλογια εν μεσω της γης θελει εισθαι·

25 διοτι ο Κυριος των δυναμεων θελει ευλογησει αυτους λεγων, Ευλογημενη η Αιγυπτος ο λαος μου και η Ασσυρια το εργον των χειρων μου και ο Ισραηλ η κληρονομια μου.