1 Então Jó respondeu, dizendo:

2 Na verdade, vós sois o povo, e convosco morrerá a sabedoria.

3 Também eu tenho entendimento como vós, e não vos sou inferior; e quem não sabe tais coisas como essas?

4 Eu sou motivo de riso para os meus amigos; eu, que invoco a Deus, e ele me responde; o justo e perfeito serve de zombaria.

5 Tocha desprezível é, na opinião do que está descansado, aquele que está pronto a vacilar com os pés.

6 As tendas dos assoladores têm descanso, e os que provocam a Deus estão seguros; nas suas mãos Deus lhes põe tudo.

7 Mas, pergunta agora às alimárias, e cada uma delas te ensinará; e às aves dos céus, e elas te farão saber;

8 Ou fala com a terra, e ela te ensinará; até os peixes do mar te contarão.

9 Quem não entende, por todas estas coisas, que a mão do Senhor fez isto?

10 Na sua mão está a alma de tudo quanto vive, e o espírito de toda a carne humana.

11 Porventura o ouvido não provará as palavras, como o paladar prova as comidas?

12 Com os idosos está a sabedoria, e na longevidade o entendimento.

13 Com ele está a sabedoria e a força; conselho e entendimento tem.

14 Eis que ele derruba, e ninguém há que edifique; prende um homem, e ninguém há que o solte.

15 Eis que ele retém as águas, e elas secam; e solta-as, e elas transtornam a terra.

16 Com ele está a força e a sabedoria; seu é o que erra e o que o faz errar.

17 Aos conselheiros leva despojados, e aos juízes faz desvairar.

18 Solta a autoridade dos reis, e ata o cinto aos seus lombos.

19 Aos sacerdotes leva despojados, aos poderosos transtorna.

20 Aos acreditados tira a fala, e tira o entendimento aos anciãos.

21 Derrama desprezo sobre os príncipes, e afrouxa o cinto dos fortes.

22 Das trevas descobre coisas profundas, e traz à luz a sombra da morte.

23 Multiplica as nações e as faz perecer; dispersa as nações, e de novo as reconduz.

24 Tira o entendimento aos chefes dos povos da terra, e os faz vaguear pelos desertos, sem caminho.

25 Nas trevas andam às apalpadelas, sem terem luz, e os faz desatinar como ébrios.

1 וַיַּעַן אִיֹּוב וַיֹּאמַר׃

2 אָמְנָם כִּי אַתֶּם־עָם וְעִמָּכֶם תָּמוּת חָכְמָה׃

3 גַּם־לִי לֵבָב ׀ כְּמֹוכֶם לֹא־נֹפֵל אָנֹכִי מִכֶּם וְאֶת־מִי־אֵין כְּמֹו־אֵלֶּה׃

4 שְׂחֹק לְרֵעֵהוּ ׀ אֶהְיֶה קֹרֵא לֶאֱלֹוהַּ וַיַּעֲנֵהוּ חֹוק צַדִּיק תָּמִים׃

5 לַפִּיד בּוּז לְעַשְׁתּוּת שַׁאֲנָן נָכֹון לְמֹועֲדֵי רָגֶל׃

6 יִשְׁלָיוּ אֹהָלִים ׀ לְשֹׁדְדִים וּבַטֻּחֹות לְמַרְגִּיזֵי אֵל לַאֲשֶׁר הֵבִיא אֱלֹוהַּ בְּיָדֹו׃

7 וְאוּלָם שְׁאַל־נָא בְהֵמֹות וְתֹרֶךָּ וְעֹוף הַשָּׁמַיִם וְיַגֶּד־לָךְ׃

8 אֹו שִׂיחַ לָאָרֶץ וְתֹרֶךָּ וִיסַפְּרוּ לְךָ דְּגֵי הַיָּם׃

9 מִי לֹא־יָדַע בְּכָל־אֵלֶּה כִּי יַד־יְהוָה עָשְׂתָה זֹּאת׃

10 אֲשֶׁר בְּיָדֹו נֶפֶשׁ כָּל־חָי וְרוּחַ כָּל־בְּשַׂר־אִישׁ׃

11 הֲלֹא־אֹזֶן מִלִּין תִּבְחָן וְחֵךְ אֹכֶל יִטְעַם־לֹו׃

12 בִּישִׁישִׁים חָכְמָה וְאֹרֶךְ יָמִים תְּבוּנָה׃

13 עִמֹּו חָכְמָה וּגְבוּרָה לֹו עֵצָה וּתְבוּנָה׃

14 הֵן יַהֲרֹוס וְלֹא יִבָּנֶה יִסְגֹּר עַל־אִישׁ וְלֹא יִפָּתֵחַ׃

15 הֵן יַעְצֹר בַּמַּיִם וְיִבָשׁוּ וִישַׁלְּחֵם וְיַהַפְכוּ אָרֶץ׃

16 עִמֹּו עֹז וְתוּשִׁיָּה לֹו שֹׁגֵג וּמַשְׁגֶּה׃

17 מֹולִיךְ יֹועֲצִים שֹׁולָל וְשֹׁפְטִים יְהֹולֵל׃

18 מוּסַר מְלָכִים פִּתֵּחַ וַיֶּאְסֹר אֵזֹור בְּמָתְנֵיהֶם׃

19 מֹולִיךְ כֹּהֲנִים שֹׁולָל וְאֵתָנִים יְסַלֵּף׃

20 מֵסִיר פָה לְנֶאֱמָנִים וְטַעַם זְקֵנִים יִקָּח׃

21 שֹׁופֵךְ בּוּז עַל־נְדִיבִים וּמְזִיחַ אֲפִיקִים רִפָּה׃

22 מְגַלֶּה עֲמֻקֹות מִנִּי־חֹשֶׁךְ וַיֹּצֵא לָאֹור צַלְמָוֶת׃

23 מַשְׂגִּיא לַגֹּויִם וַיְאַבְּדֵם שֹׁטֵחַ לַגֹּויִם וַיַּנְחֵם׃

24 מֵסִיר לֵב רָאשֵׁי עַם־הָאָרֶץ וַיַּתְעֵם בְּתֹהוּ לֹא־דָרֶךְ׃

25 יְמַשְׁשׁוּ־חֹשֶׁךְ וְלֹא־אֹור וַיַּתְעֵם כַּשִּׁכֹּור׃