1 Broeders, die verlange van my hart en die gebed wat ek tot God vir Israel doen, is tot hulle redding.

2 Want ek getuig van hulle dat hulle 'n ywer vir God het, maar sonder kennis.

3 Want omdat hulle die geregtigheid van God nie ken nie en hulle eie geregtigheid probeer oprig, het hulle hul aan die geregtigheid van God nie onderwerp nie.

4 Want Christus is die einde van die wet tot geregtigheid vir elkeen wat glo.

5 Want Moses beskrywe die geregtigheid wat uit die wet is: Die mens wat hierdie dinge doen, sal daardeur lewe.

6 Maar die geregtigheid wat uit die geloof is, sê dit: Moenie in jou hart sê nie: Wie sal in die hemel opvaar, naamlik om Christus af te bring;

7 of: Wie sal in die afgrond neerdaal, naamlik om Christus uit die dode op te bring?

8 Maar wat sê dit? Naby jou is die woord, in jou mond en in jou hart. Dit is die woord van die geloof wat ons verkondig:

9 As jy met jou mond die Here Jesus bely en met jou hart glo dat God Hom uit die dode opgewek het, sal jy gered word;

10 want met die hart glo ons tot geregtigheid en met die mond bely ons tot redding.

11 Want die Skrif sê: Elkeen wat in Hom glo, sal nie beskaam word nie.

12 Want daar is geen onderskeid tussen Jood en Griek nie; dieselfde Here tog is Here van almal en is ryk oor almal wat Hom aanroep.

13 Want: Elkeen wat die Naam van die Here aanroep, sal gered word.

14 Hoe kan hulle Hom dan aanroep in wie hulle nie geglo het nie? En hoe kan hulle in Hom glo van wie hulle nie gehoor het nie? En hoe kan hulle hoor sonder een wat preek?

15 En hoe kan hulle preek as hulle nie gestuur word nie? Soos geskrywe is: Hoe lieflik is die voete van die wat die evangelie van vrede verkondig, van die wat die evangelie van die goeie verkondig!

16 Maar hulle was nie almal gehoorsaam aan die evangelie nie; want Jesaja het gesê: Here, wie het ons prediking geglo?

17 Die geloof is dus uit die gehoor, en die gehoor is deur die woord van God.

18 Maar ek sê: Het hulle miskien nie gehoor nie? Ja, seker! Oor die hele aarde het hulle stem uitgegaan en tot by die eindes van die wêreld hulle woorde.

19 Maar ek vra: Het Israel dit miskien nie verstaan nie? Ten eerste sê Moses: Ek sal julle jaloers maak op die wat geen volk is nie, en Ek sal julle toorn opwek teen 'n onverstandige volk.

20 En Jesaja durf selfs sê: Ek het My laat vind deur die wat My nie gesoek het nie; Ek het verskyn aan die wat na My nie gevra het nie.

21 Maar van Israel sê Hy: Die hele dag het Ek my hande uitgebrei na 'n ongehoorsame en teësprekende volk.

1 Frères, le souhait de mon cœur, et ma prière à Dieu pour les Israélites, c'est qu'ils soient sauvés.

2 Car je leur rends ce témoignage, qu'ils ont du zèle pour Dieu; mais un zèle sans connaissance;

3 Car ne connaissant point la justice de Dieu, et cherchant à établir leur propre justice, ils ne se sont point soumis à la justice de Dieu.

4 Car Christ est la fin de la loi, pour la justification de tout croyant.

5 En effet, Moïse décrit ainsi la justice qui vient de la loi: L'homme qui fera ces choses, vivra par elles.

6 Mais la justice qui vient de la foi parle ainsi: Ne dis point en ton cœur: Qui montera au ciel? C'est en faire descendre Christ;

7 Ou, qui descendra dans l'abîme? C'est faire remonter Christ d'entre les morts.

8 Que dit-elle donc? La Parole est près de toi, dans ta bouche et dans ton cœur. Voilà la Parole de la foi que nous prêchons.

9 Elle dit que si tu confesses de ta bouche que JÉSUS EST l’ÉTERNEL (JÉHOVAH), et que tu croies dans ton cœur que comme Dieu il a ressuscité des morts, tu seras sauvé.

10 Car on croit du cœur, pour obtenir la justice, et l'on fait confession de la bouche pour le salut.

11 En effet, l'Écriture dit: Celui qui croit en lui, ne sera point confus.

12 Car il n'y a point de distinction entre le Juif et le Grec, parce que tous ont un même Seigneur, qui est riche pour tous ceux qui l'invoquent.

13 Car quiconque invoquera le nom du Seigneur, sera sauvé.

14 Comment donc invoqueront-ils celui auquel ils n'ont point cru? Et comment croiront-ils en celui dont ils n'ont pas entendu parler? Et comment en entendront-ils parler, s'il n'y a pas quelqu'un qui prêche?

15 Et comment prêchera-t-on, si l'on n'est pas envoyé? selon ce qui est écrit: Qu'ils sont beaux les pieds de ceux qui annoncent l'évangile de la paix, de ceux qui annoncent le message de joie de ces bonnes choses!

16 Mais tous n'ont pas été soumis à l'Évangile; car Ésaïe dit: Seigneur, qui a cru à notre prédication?

17 La foi vient donc de ce qu'on entend; et ce qu'on entend, vient de la PAROLE DE DIEU.

18 Mais je demande, ne l'ont-ils point entendue? Au contraire, leur voix est allée par toute la terre, et leurs paroles jusqu'aux extrémités du monde.

19 Je demande encore: Israël n'en a-t-il point eu connaissance? Moïse dit le premier: Je vous provoquerai à la jalousie par ce qui n'est pas un peuple; je vous exciterai à l'indignation par une nation privée d'intelligence.

20 Et Ésaïe ose dire: J'ai été trouvé par ceux qui ne me cherchaient point, j'ai été connu par ceux qui ne s'informaient point de moi.

21 Mais à l'égard d'Israël, il dit: Toute la journée j'ai étendu mes mains vers un peuple rebelle et contredisant.