1 Wat sal ons dan sê, het Abraham, ons vader na die vlees, verkry?

2 Want as Abraham uit die werke geregverdig is, het hy iets om op te roem, maar nie teenoor God nie.

3 Want wat sê die Skrif? Abraham het in God geglo, en dit is hom tot geregtigheid gereken.

4 Maar aan hom wat werk, word die loon nie na guns toegereken nie, maar na verdienste;

5 aan hom egter wat nie werk nie, maar glo in Hom wat die goddelose regverdig, word sy geloof tot geregtigheid gereken.

6 Soos Dawid ook die mens salig spreek aan wie God geregtigheid toereken sonder werke:

7 Welgeluksalig is hulle wie se ongeregtighede vergewe en wie se sondes bedek is.

8 Welgeluksalig is die man aan wie die Here die sonde nie toereken nie.

9 Hierdie saligspreking dan, sien dit op die besnedenes of ook op die onbesnedenes? Want ons sê: Aan Abraham is die geloof tot geregtigheid gereken.

10 Hoe is dit dan toegereken toe hy besnede of onbesnede was? Nie as besnedene nie, maar as onbesnedene.

11 En hy het die teken van die besnydenis ontvang as 'n seël van die geregtigheid van die geloof toe hy nog nie besny was nie; dat hy die vader sou wees van almal wat glo terwyl hulle onbesnede is, sodat ook aan hulle die geregtigheid toegereken sou word;

12 en ook 'n vader van die besnydenis vir die wat nie alleen uit die besnydenis is nie, maar ook wandel in die voetstappe van die geloof van ons vader Abraham toe hy onbesnede was.

13 Want die belofte dat hy erfgenaam van die wêreld sou wees, het Abraham of sy nageslag nie deur die wet verkry nie, maar deur die geregtigheid van die geloof.

14 Want as hulle wat uit die wet is, erfgename is, dan het die geloof waardeloos geword en die belofte tot niet geraak.

15 Want die wet werk toorn; maar waar geen wet is nie, daar is ook geen oortreding nie.

16 Daarom is dit uit die geloof, sodat dit volgens genade kan wees en die belofte kan vasstaan vir die hele nageslag; nie alleen vir die wat uit die wet is nie, maar ook vir die wat uit die geloof van Abraham is, die vader van ons almal

17 soos geskrywe is: Ek het jou 'n vader van baie nasies gemaak voor die aangesig van God in wie hy geglo het, wat die dode lewend maak en die dinge wat nie bestaan nie, roep asof hulle bestaan.

18 Hy het teen hoop op hoop geglo dat hy vader sou word van baie volke volgens wat gesê was: So sal jou nageslag wees.

19 En sonder om te verswak in die geloof het hy, al was hy omtrent honderd jaar oud, nie gelet op sy eie liggaam wat alreeds verstorwe was, en op die verstorwe toestand van die moederskoot van Sara nie.

20 En hy het nie deur ongeloof aan die belofte van God getwyfel nie, maar hy is versterk deur die geloof en het aan God die eer gegee

21 en was ten volle oortuig dat Hy ook die mag het om te doen wat Hy beloof het.

22 Daarom is dit hom ook tot geregtigheid gereken.

23 Maar dit is nie alleen om sy ontwil geskrywe dat dit hom toegereken is nie,

24 maar ook om ons ontwil aan wie dit toegereken sal word, ons wat glo in Hom wat Jesus, onse Here, uit die dode opgewek het,

25 wat oorgelewer is ter wille van ons misdade en opgewek is ter wille van ons regverdigmaking.

1 Quel avantage dirons-nous donc qu'Abraham, notre père, a obtenu selon la chair?

2 Car si Abraham a été justifié par les oeuvres, il a sujet de se glorifier, mais non pas devant Dieu.

3 Car que dit l'Écriture? Abraham crut à Dieu, et cela lui fut attribué comme justice.

4 Or, le salaire de celui qui travaille, est regardé, non comme une grâce, mais comme une dette.

5 Mais pour celui qui ne travaille point, mais qui croit en celui qui justifie le pécheur, sa foi lui est attribuée comme justice.

6 C'est ainsi que David exprime le bonheur de l'homme à qui Dieu attribue la justice sans les oeuvres:

7 Heureux ceux dont les iniquités sont pardonnées, et les péchés couverts!

8 Heureux l'homme à qui le Seigneur n'attribuera point le péché!

9 Ce bonheur donc, n'est-il que pour les circoncis? Ou est-il aussi pour les incirconcis? car nous disons que la foi d'Abraham lui fut attribuée comme justice.

10 Mais quand lui a-t-elle été attribuée? Est-ce lorsqu'il a été circoncis, ou lorsqu'il ne l'était pas? Ce n'a point été après la circoncision, mais avant.

11 Et il reçut le signe de la circoncision, comme un sceau de la justice de la foi qu'il avait eue, étant incirconcis; afin d'être le père de tous ceux qui croient quoique incirconcis; et que la justice leur fût aussi attribuée;

12 Et afin d'être aussi le père des circoncis, savoir, de ceux qui ne sont point seulement circoncis, mais encore qui suivent les traces de la foi, que notre père Abraham a eue avant d'être circoncis.

13 En effet, la promesse d'avoir le monde pour héritage, n'a pas été faite à Abraham ou à sa postérité, par la loi, mais par la justice de la foi;

14 Car si ceux qui sont de la loi sont les héritiers, la foi est anéantie, et la promesse est abolie.

15 Car la loi produit la colère; en effet, où il n'y a point de loi, il n'y a point de transgression.

16 C'est donc par la foi que nous sommes héritiers, afin que ce soit par grâce, et que la promesse soit assurée à toute la postérité, non seulement à celle qui est de la loi, mais aussi à celle qui est de la foi d'Abraham,

17 Lequel, selon qu'il est écrit: Je t'ai établi pour être père de plusieurs nations, il est ainsi notre père à tous devant Dieu, auquel il a cru, qui fait revivre les morts, et appelle les choses qui ne sont point, comme si elles étaient.

18 Espérant contre tout sujet d'espérer, il a cru qu'il deviendrait le père de plusieurs nations, selon ce qui avait été dit: Telle sera ta postérité.

19 Et comme il n'était pas faible dans la foi, il n'eut point d'égard à ce que son corps était déjà amorti, puisqu'il avait près de cent ans; ni à ce que Sara n'était plus en âge d'avoir des enfants;

20 Et il n'eut ni doute ni défiance à l'égard de la promesse de Dieu, mais il fut fortifié par la foi, et il donna gloire à Dieu,

21 Étant pleinement convaincu que ce qu'il promet, il peut aussi l'accomplir.

22 C'est pourquoi cela lui fut attribué comme justice.

23 Or, ce n'est pas seulement pour lui qu'il est écrit que cela lui fut attribué;

24 Mais c'est aussi pour nous, à qui cela sera aussi attribué, pour nous qui croyons en Celui qui a ressuscité des morts Jésus notre Seigneur,

25 Lequel a été livré pour nos offenses, et qui est ressuscité pour notre justification.