1 Maar hoor tog, o Job, na my rede, en luister na al my woorde.

2 Kyk, ek het my mond oopgemaak; my tong spreek in my verhemelte.

3 My woorde kom uit die opregtheid van my hart, en wat my lippe weet, spreek hulle suiwer uit.

4 Die Gees van God het my geskape, en die asem van die Almagtige maak my lewend.

5 As u kan, antwoord my; maak klaar teen my; staan gereed!

6 Kyk, teenoor God staan ek in dieselfde verhouding as u: van klei is ek ook afgeknyp.

7 Kyk, vrees vir my hoef u nie te beangstig nie, en my las sal op u nie swaar wees nie.

8 Sekerlik, u het voor my ore gesê, ek het die geluid van die woorde gehoor:

9 Rein is ek, sonder oortreding; suiwer is ek, en daar is geen skuld by my nie.

10 Kyk, Hy soek aanleidinge vir vyandskap teen my; Hy hou my vir 'n vyand van Hom.

11 Hy sit my voete in die blok; Hy bewaak al my paaie.

12 Kyk, daarin het u nie reg nie antwoord ek u, want groter is God as 'n mens.

13 Waarom het u teen Hom getwis, dat Hy op al die woorde van 'n mens nie antwoord nie?

14 Want God spreek op een, ja, op twee maniere; maar die mens let daar nie op nie.

15 In die droom, in 'n naggesig, as diepe slaap op die mense val, tydens sluimeringe op die bed,

16 dan open Hy die oor van die mense, en Hy druk die seël op die waarskuwing aan hulle;

17 om die mens terug te hou van sy onderneming en trotsheid vir die man te verberg;

18 sodat Hy sy siel kan red uit die kuil; en sy lewe, dat dit nie omkom deur die spies nie.

19 Ook word hy getugtig met smart op sy bed en aanhoudende stryd in sy gebeente,

20 sodat sy lewe hom laat walg van brood en sy siel van lieflingspys.

21 Sy vlees verdwyn, weg uit die gesig; en sy gebeente, wat onsigbaar was, steek uit.

22 Ja, sy siel kom nader by die kuil en sy lewe by die dodende magte.

23 Is daar dan vir hom 'n gesant, 'n tolk, een uit duisend, om die mens sy plig te kenne te gee;

24 en is Hy hom genadig en sê: Verlos hom, dat hy in die kuil nie afdaal nie: Ek het 'n losprys gevind --

25 dan word sy vlees fris van jeugdige krag, hy keer terug na die dae van sy jonkheid.

26 Hy bid tot God, en Hy het 'n welbehae in hom, sodat hy sy aangesig sien met gejuig: so vergeld Hy dan aan die mens sy geregtigheid.

27 Hy sing voor die mense en sê: Ek het gesondig en verdraai wat reg is, maar dit is my nie na verdienste vergeld nie.

28 Hy het my siel verlos, dat dit nie in die kuil ingegaan het nie, en my lewe mag hom verlustig in die lig.

29 Kyk, dit alles doen God, twee keer, ja, drie keer met 'n mens

30 om sy siel terug te bring van die kuil, sodat hy bestraal word met die lig van die lewe.

31 Let op, o Job! Luister na my; swyg, en ,k sal spreek.

32 As u woorde het, antwoord my; spreek, want ek wil u graag gelyk gee.

33 So nie, luister u dan na my; swyg, en ek sal u wysheid leer.

1 ‹‹Ama şimdi lütfen sözümü dinle, Eyüp, 2 Söyleyeceğim her şeye kulak ver.

2 Ağzımı açtım açacağım, 2 Söyleyeceklerim dilimin ucunda.

3 Sözlerim temiz bir yürekten çıkıyor, 2 Dudaklarım bildiklerini içtenlikle söylüyor.

4 Beni Tanrının Ruhu yarattı, 2 Her Şeye Gücü Yetenin soluğu yaşam veriyor bana.

5 Elinden gelirse beni yanıtla, 2 Kendini hazırla, karşımda dur.

6 Tanrının önünde ben de tıpkı senin gibiyim, 2 Ben de balçıktan yaratıldım.

7 Onun için dehşetim seni yıldırmasın, 2 Baskım sana ağır gelmesin.

8 ‹‹Sesin hâlâ kulaklarımda, 2 Şöyle demiştin:

9 ‹Ben kusursuz ve günahsızım, 2 Temiz ve suçsuzum.

10 Yine de Tanrı bana karşı bahane arıyor, 2 Beni düşman görüyor.

11 Ayaklarımı tomruğa vuruyor, 2 Yollarımı gözetliyor.›

12 ‹‹Ama sana şunu söyleyeyim, 2 Bu konuda haksızsın. 2 Çünkü Tanrı insandan büyüktür.

13 İnsanın hiçbir sözünü yanıtlamıyor diye 2 Niçin Onunla çekişiyorsun?

14 Çünkü insan anlamasa da, 2 Tanrı şu ya da bu yolla konuşur.

15 Rüyada, geceleyin görümde, 2 İnsanları ağır uyku basınca, 2 Yatakta yatarlarken,

16 Kulaklarına konuşur, 2 Uyarısıyla onları korkutur;

17 Onları yaptıkları kötülükten döndürmek, 2 Gururdan uzak tutmak,

18 Canlarını çukurdan, 2 Hayatlarını ölümden kurtarmak için.

19 İnsan yatağında acılarla, 2 Kemiklerinde dinmez sızılarla yola getirilir.

20 Öyle ki, içi yemek kaldırmaz, 2 En lezzetli yiyecekten tiksinir.

21 Eti erir, görünmez olur, 2 Gözükmeyen kemikleri ortaya çıkar.

22 Canı çukura, 2 Hayatı ölüm meleklerine yaklaşır.

23 ‹‹Yine de insana doğruyu bildirmek için 2 Yanında bir melek, bin melekten biri 2 Arabulucu olarak bulunursa,

24 Ona lütfeder de, 2 ‹Onu ölüm çukuruna inmekten kurtar, 2 Ben fidyeyi buldum› derse,

25 Eti çocuk eti gibi yenilenir, 2 Gençlik günlerine döner.

26 Dua ettiğinde Tanrı ondan hoşnut kalır, 2 O da Tanrının yüzünü görüp sevinir. 2 Tanrı onun durumunu düzeltir.

27 Sonra insanların önünde türkü çağırır: 2 ‹Günah işleyip doğru yoldan saptım, 2 Ama Tanrı hak ettiğim cezayı vermedi bana,

28 Canımı çukura inmekten O kurtardı, 2 Işığı görmek için yaşayacağım.›

29 ‹‹İşte, insanın canını çukurdan çıkarmak, 2 Onu yaşam ışığıyla aydınlatmak için 2 Tanrı bütün bunları iki kez, 2 Hatta üç kez yapar.

31 ‹‹İyi dinle, Eyüp, kulak ver, 2 Sen sus, ben konuşacağım.

32 Söyleyeceğin bir şey varsa söyle, 2 Çünkü seni haklı çıkarmak isterim.

33 Yoksa, beni dinle, 2 Sus da sana bilgelik öğreteyim.››