1 En die fees van die ongesuurde brode, wat pasga genoem word, was naby.
2 En die owerpriesters en die skrifgeleerdes het gesoek hoe hulle Hom kon ombring, want hulle het die volk gevrees.
3 En die Satan het in Judas gevaar, wat Isk riot genoem word en wat uit die getal van die twaalf was.
4 Toe het hy gegaan en met die owerpriesters en hoofde beraadslaag hoe hy Hom aan hulle kon oorlewer.
5 En hulle was bly en het met hom ooreengekom om hom geld te gee.
6 En hy het toegestem en na 'n goeie geleentheid gesoek om Hom sonder oproer aan hulle oor te lewer.
7 En die dag van die ongesuurde brode het gekom waarop die pasga geslag moes word.
8 Toe stuur Hy Petrus en Johannes en sê: Gaan berei die pasga vir ons, dat ons dit kan eet.
9 En hulle sê vir Hom: Waar wil U hê moet ons dit berei?
10 En Hy antwoord hulle: Kyk, as julle in die stad ingaan, sal 'n man julle ontmoet wat 'n kruik water dra; volg hom na die huis waar hy ingaan.
11 En julle moet vir die eienaar van die huis sê: Die Meester vra u -- waar is die kamer waar Ek die pasga met my dissipels kan eet?
12 En hy sal julle 'n groot bovertrek wys wat reggemaak is; daar moet julle dit berei.
13 En hulle het gegaan en dit gevind soos Hy vir hulle gesê het, en die pasga berei.
14 En toe die uur kom, het Hy aan tafel gegaan en die twaalf apostels saam met Hom.
15 En Hy sê vir hulle: Ek het baie sterk daarna verlang om hierdie pasga met julle te eet voordat Ek ly.
16 Want Ek sê vir julle: Ek sal sekerlik nie meer daarvan eet voordat dit in die koninkryk van God vervul is nie.
17 En toe Hy 'n beker geneem het, dank Hy en sê: Neem dit en deel dit onder julle.
18 Want Ek sê vir julle: Ek sal sekerlik nie drink van die vrug van die wynstok voordat die koninkryk van God gekom het nie.
19 Daarop neem Hy brood, en nadat Hy gedank het, breek Hy dit en gee dit aan hulle en sê: Dit is my liggaam wat vir julle gegee word; doen dit tot my gedagtenis.
20 Net so neem Hy ook die beker n die maaltyd en sê: Hierdie beker is die nuwe testament in my bloed wat vir julle uitgestort word.
21 Maar kyk, die hand van hom wat My verraai, is by My aan tafel.
22 Die Seun van die mens gaan wel heen volgens wat bepaal is, maar wee daardie man deur wie Hy verraai word!
23 Toe begin hulle onder mekaar te vra wie van hulle dit tog kon wees wat dit sou doen.
24 En daar het ook twis onder hulle ontstaan oor wie van hulle die grootste geag moet wees.
25 En Hy het vir hulle gesê: Die konings van die nasies heers oor hulle, en die wat gesag voer oor hulle, word weldoeners genoem.
26 Maar so moet julle nie wees nie; maar die oudste onder julle moet word soos die jongste, en wie 'n leier is, soos een wat dien.
27 Want wie is groter: die een wat aan tafel is, of die een wat dien? Is dit nie hy wat aan tafel is nie? Maar Ek is onder julle soos een wat dien.
28 En dit is julle wat altyddeur by My gebly het in my versoekinge.
29 En Ek beskik vir julle 'n koninkryk soos my Vader dit vir My beskik het,
30 sodat julle kan eet en drink aan my tafel in my koninkryk en op trone sit om die twaalf stamme van Israel te oordeel.
31 En die Here sê: Simon, Simon, kyk, die Satan het vurig begeer om julle soos koring te sif.
32 Maar Ek het vir jou gebid, dat jou geloof nie ophou nie; en as jy eendag bekeerd is, moet jy jou broeders versterk.
33 En hy het vir Hom gesê: Here, ek is gereed om saam met U selfs in die gevangenis en in die dood te gaan.
34 Maar Hy antwoord: Ek sê vir jou, Petrus, die haan sal vannag nie kraai voordat jy drie maal geloën het dat jy My ken nie.
35 En Hy sê vir hulle: Toe Ek julle uitgestuur het sonder beurs en reissak en skoene, het julle iets kortgekom? En hulle antwoord: Niks nie.
36 Toe sê Hy vir hulle: Maar nou, wie 'n beurs het, laat hom dit neem en so ook die reissak; en wie dit nie het nie, moet sy kleed verkoop en 'n swaard koop.
37 Want Ek sê vir julle dat dit wat geskrywe is, nog aan My vervul moet word: En Hy is saam met misdadigers gereken. Want ook aan die dinge wat betrekking het op My, kom daar 'n einde.
38 Hulle sê vir Hom: Here, kyk hier is twee swaarde. En Hy antwoord hulle: Dit is genoeg.
39 En Hy het vertrek en volgens gewoonte na die Olyfberg gegaan. En ook sy dissipels het Hom gevolg.
40 En toe Hy op die plek kom, sê Hy vir hulle: Bid dat julle nie in versoeking kom nie.
41 En Hy het Hom van hulle afgesonder omtrent so ver as 'n mens met 'n klip kan gooi, en neergekniel en gebid
42 en gesê: Vader, as U tog maar hierdie beker van My wil wegneem! Laat nogtans nie my wil nie, maar u wil geskied!
43 En 'n engel uit die hemel het aan Hom verskyn en Hom versterk.
44 En toe Hy in 'n sware stryd kom, het Hy met groter inspanning gebid, en sy sweet het geword soos bloeddruppels wat op die grond val.
45 Toe staan Hy van die gebed op en kom by sy dissipels en vind hulle aan die slaap van droefheid.
46 En Hy sê vir hulle: Wat slaap julle? Staan op en bid, dat julle nie in versoeking kom nie.
47 En terwyl Hy nog spreek, kom daar 'n skare; en hy wat Judas genoem word, een van die twaalf, het voor hulle uit geloop en nader gekom na Jesus om Hom te soen.
48 En Jesus sê vir hom: Judas, verraai jy die Seun van die mens met 'n kus?
49 En toe die wat rondom Hom was, sien wat gaan gebeur, sê hulle vir Hom: Here, moet ons met die swaard slaan?
50 En een van hulle het die dienskneg van die hoëpriester getref en sy regteroor afgekap.
51 Maar Jesus het geantwoord en gesê: Hou op, dit is genoeg! En Hy het sy oor aangeraak en hom gesond gemaak.
52 Toe sê Jesus vir die owerpriesters en hoofde van die tempel en ouderlinge wat teen Hom gekom het: Het julle uitgetrek soos teen 'n rower met swaarde en stokke?
53 Dag vir dag was Ek saam met julle in die tempel, en julle het nie die hande teen My uitgesteek nie. Maar dit is julle uur en die mag van die duisternis.
54 En hulle het Hom gevange geneem en weggelei en Hom gebring in die huis van die hoëpriester. En Petrus het van ver af gevolg.
55 En toe hulle 'n vuur in die middel van die binneplaas van die paleis gemaak en bymekaar gaan sit het, het Petrus onder hulle gesit.
56 En 'n diensmeisie het hom daar by die vuur sien sit; en nadat sy hom vas aangekyk het, sê sy: Hierdie man was ook saam met Hom.
57 Maar hy het Hom verloën en gesê: Vrou, ek ken Hom nie.
58 En kort daarna sien iemand anders hom en sê: Jy is ook een van hulle. Maar Petrus sê: Man, ek is nie.
59 En n verloop van omtrent een uur het 'n ander een dit verseker en gesê: Sowaar, hierdie man was ook saam met Hom, want hy is ook 'n Galil,ër.
60 Maar Petrus antwoord: Man, ek weet nie wat jy sê nie. En onmiddellik, terwyl hy nog praat, het die haan gekraai.
61 En die Here het Hom omgedraai en Petrus aangekyk, en Petrus het die woord van die Here onthou wat Hy vir hom gesê het: Voordat die haan kraai, sal jy My drie maal verloën.
62 En Petrus het buitentoe gegaan en bitterlik geween.
63 En die manne wat Jesus gevange gehou het, het Hom bespot en geslaan.
64 En hulle het Hom geblinddoek en Hom in die aangesig geslaan en Hom gevra en gesê: Profeteer wie dit is wat U geslaan het.
65 En baie ander dinge het hulle lasterlik teen Hom gespreek.
66 En toe dit dag word, het die oudstes van die volk -- die owerpriesters en skrifgeleerdes -- vergader en Hom voor hulle Raad gebring
67 en gesê: As U die Christus is, sê vir ons. En Hy antwoord hulle: As Ek vir u sê, sal u tog nie glo nie.
68 En as Ek vra, sal u My tog nie antwoord of loslaat nie.
69 Van nou af sal die Seun van die mens sit aan die regterhand van die krag van God.
70 En hulle sê almal: Is U dan die Seun van God? En Hy antwoord hulle: U sê dat Ek dit is.
71 Daarop sê hulle: Wat het ons nog getuienis nodig! Want ons het dit self uit sy mond gehoor.
1 Now the feast of unleavened bread was near, which is called the Passover.
2 And the chief priests and the scribes were looking for a chance to put him to death, but they went in fear of the people.
3 And Satan came into Judas Iscariot, who was one of the twelve.
4 And he went away and had a discussion with the chief priests and the rulers, about how he might give him up to them.
5 And they were glad, and undertook to give him money.
6 And he made an agreement with them to give him up to them, if he got a chance, when the people were not present.
7 And the day of unleavened bread came, when the Passover lamb is put to death.
8 And Jesus sent Peter and John, saying, Go and make the Passover ready for us, so that we may take it.
9 And they said to him, Where are we to get it ready?
10 And he said to them, When you go into the town you will see a man coming to you with a vessel of water; go after him into the house into which he goes.
11 And say to the master of the house, The Master says, Where is the guest-room, where I may take the Passover with my disciples?
12 And he will take you up to a great room with a table and seats: there make ready.
13 And they went, and it was as he had said: and they made the Passover ready.
14 And when the time had come, he took his seat, and the Apostles with him.
15 And he said, I have had a great desire to keep this Passover with you before I come to my death;
16 For I say to you, I will not take it till it is made complete in the kingdom of God.
17 And he took a cup and, having given praise, he said, Make division of this among yourselves;
18 For I say to you, I will not take of the fruit of the vine till the kingdom of God has come.
19 And he took bread and, having given praise, he gave it to them when it had been broken, saying, This is my body, which is given for you: do this in memory of me.
20 And in the same way, after the meal, he took the cup, saying, This cup is the new testament, made with my blood which is given for you.
21 But the hand of him who is false to me is with me at the table.
22 For it will be done to the Son of man after the purpose of God, but unhappy is that man by whom he is given up.
23 And they were wondering among themselves which of them it was who would do this thing.
24 And there was an argument among them about which of them was the greatest.
25 And he said, The kings of the Gentiles are lords over them, and those who have authority are given names of honour.
26 But let it not be so with you; but he who is greater, let him become like the younger; and he who is chief, like a servant.
27 For which is greater, the guest who is seated at a meal or the servant who is waiting on him? is it not the guest? but I am among you as a servant.
28 But you are those who have kept with me through my troubles;
29 And I will give you a kingdom as my Father has given one to me,
30 So that you may take food and drink at my table in my kingdom, and be seated like kings, judging the twelve tribes of Israel.
31 Simon, Simon, Satan has made a request to have you, so that he may put you to the test as grain is tested:
32 But I have made prayer for you, that your faith may not go from you: and when you are turned again, make your brothers strong.
33 And he said to him, Lord, I am ready to go with you to prison and to death.
34 And he said, I say to you, Peter, before the cock's second cry today, you will say three times that you have no knowledge of me.
35 And he said to them, When I sent you out without money or bag or shoes, were you in need of anything? And they said, Nothing.
36 And he said to them, But now, he who has a money-bag, or a bag for food, let him take it: and he who has not, let him give his coat for money and get a sword.
37 For I say to you that these words will be put into effect in me, And he was numbered among the evil-doers: for what has been said in the Writings about me has an end.
38 And they said, Lord, here are two swords. And he said, It is enough.
39 And he came out, and went, as his way was, to the Mountain of Olives, and the disciples went with him.
40 And when he came to the place, he said to them, Make a prayer that you may not be put to the test.
41 And he went a little distance away from them and, falling on his knees in prayer, he said,
42 Father, if it is your pleasure, take this cup from me: but still, let your pleasure, not mine, be done.
43 And an angel from heaven came to him, to give him strength.
44 And being in great trouble of soul, the force of his prayer became stronger, and great drops, like blood, came from him, falling to the earth.
45 And, getting up from prayer, he came to the disciples, and saw that they were sleeping for sorrow.
46 And he said, Why are you sleeping? Get up, and give yourselves to prayer, so that you may not be put to the test.
47 And while he was saying these words, there came a band of people, and Judas, one of the twelve, was in front of them, and he came near to Jesus to give him a kiss.
48 But Jesus said to him, Judas, will you be false to the Son of man with a kiss?
49 And when those who were with him saw what was coming, they said, Lord, may we not make use of our swords?
50 And one of them gave a blow to the servant of the high priest, cutting off his right ear.
51 But Jesus, answering, said, Put up with this, at least. And touching his ear, he made it well.
52 And Jesus said to the chief priests and the captains of the Temple and the rulers, who had come against him, Have you come out as against a thief, with swords and sticks?
53 When I was in the Temple with you every day, your hands were not stretched out against me: but this is your hour, and the authority of the dark power.
54 And they made him a prisoner and took him away to the house of the high priest. But Peter went after them at a distance.
55 And a fire was lighted in the middle of the open square, and they were seated together, and Peter was among them.
56 And a certain woman-servant, seeing him in the light of the fire, and looking at him with attention, said, This man was with him.
57 But he said, Woman, it is not true; I have no knowledge of him.
58 And after a little time, another saw him and said, You are one of them; and he said, Man, I am not.
59 And after about an hour, another man said, with decision, Certainly this man was with him, for he is a Galilaean.
60 And Peter said, Man, I have no knowledge of these things of which you are talking. And straight away, while he was saying these words, there came the cry of a cock.
61 And the Lord, turning, gave Peter a look. And the words of the Lord came to Peter's mind, how he had said, This night, before the hour of the cock's cry, you will be false to me three times.
62 And he went out, weeping bitterly.
63 And the men in whose hands Jesus was, made sport of him and gave him blows.
64 And, covering his eyes, they said to him, Are you prophet enough to say who gave you that blow?
65 And they said a number of other evil things against him.
66 And when it was day, the rulers of the people came together, with the chief priests and the scribes, and they took him before their Sanhedrin, saying,
67 If you are the Christ, say so. But he said, If I say so you will not have belief;
68 And if I put a question to you, you will not give an answer.
69 But in the future the Son of man will be seated at the right hand of the power of God.
70 And they all said, Are you then the Son of God? and he said, You say that I am.
71 And they said, What more need have we of witness? we have the very words of his mouth.