1 Die koning se hart is in die hand van die HERE soos waterstrome: Hy lei dit waarheen Hy wil.
2 Elke weg van 'n mens is reg in sy oë, maar die HERE toets die harte.
3 Om geregtigheid en reg te doen, is vir die HERE verkiesliker as offers.
4 Hoogheid van oë en trotsheid van hart -- die glans van die goddelose is sonde.
5 Die planne van die vlytige is net tot voordeel, maar elkeen wat oorhaastig is, kom net tot gebrek.
6 Die verwerwing van skatte deur 'n valse tong is 'n verwaaide asem -- dodelike valstrikke.
7 Die gewelddadigheid van die goddelose sleep hulle weg, want hulle weier om reg te doen.
8 Gekronkeld is die weg van 'n skuldige mens; maar die reine -- sy handeling is reg.
9 Dit is beter om op die hoek van 'n dak te woon as by 'n twisgierige vrou en 'n gemeenskaplike huis.
10 Die siel van die goddelose begeer die kwaad; sy naaste vind in sy oë geen genade nie.
11 As 'n mens 'n spotter straf, word die eenvoudige bedagsaam; en as 'n mens 'n wyse onderrig, neem hy self kennis aan.
12 Die regverdige let op die huis van die goddelose; Hy stort die goddelose in die ongeluk.
13 Wie sy oor toestop vir die geskreeu van die arme, hy sal self ook roep en nie verhoor word nie.
14 'n Geskenk in die geheim bring die toorn tot bedaring en 'n geskenk in die skoot die heftige woede.
15 Vreugde is dit vir die regverdige om reg te doen, maar 'n verskrikking vir die werkers van ongeregtigheid.
16 'n Mens wat afdwaal van die pad van verstand, sal in die vergadering van die skimme rus.
17 Wie van vrolikheid hou, is 'n man van gebrek; hy wat van wyn en olie hou, sal nie ryk word nie.
18 Die goddelose is 'n losprys vir die regverdige, en in die plek van die opregtes kom die ontroue.
19 Dit is beter om in 'n woeste land te woon as by 'n twisgierige vrou en ergernis.
20 'n Kosbare skat en olie is in die woning van die regverdige, maar 'n dwase mens bring dit deur.
21 Wie geregtigheid en weldadigheid najaag, sal die lewe, geregtigheid en eer vind.
22 Die wyse beklim die stad van die helde en gooi die vesting neer waar dit op vertrou.
23 Hy wat sy mond en sy tong bewaar, bewaar sy siel van benoudhede.
24 'n Vermetele, 'n trotsaard word 'n spotter genoem, een wat in oormaat van vermetelheid handel.
25 Die begeerte van die luiaard sal hom doodmaak, want sy hande weier om te werk;
26 die hele dag deur word daar dringend begeer, maar die regverdige gee en hou nie terug nie.
27 Die offer van die goddelose is 'n gruwel; hoeveel te meer as hulle dit met skandelike bedoeling bring.
28 'n Leuenagtige getuie kom om; maar 'n man wat goed toeluister, spreek vir altyd.
29 Die goddelose trek 'n onbeskaamde gesig, maar die opregte gee aan sy weë die regte rigting.
30 Daar is geen wysheid, en daar is geen verstand, en daar is geen raad teenoor die HERE nie.
31 Die perd word reggemaak vir die dag van die geveg, maar die oorwinning is deur die HERE.
1 COMO los repartimientos de las aguas, así está el corazón del rey en la mano de Jehová: A todo lo que quiere lo inclina.
2 Todo camino del hombre es recto en su opinión: Mas Jehová pesa los corazones.
3 Hacer justicia y juicio es á Jehová Más agradable que sacrificio.
4 Altivez de ojos, y orgullo de corazón, Y el brillo de los impíos, son pecado.
5 Los pensamientos del solícito ciertamente van á abundancia; Mas todo presuroso, indefectiblemente á pobreza.
6 Allegar tesoros con lengua de mentira, Es vanidad desatentada de aquellos que buscan la muerte.
7 La rapiña de los impíos los destruirá; Por cuanto no quisieron hacer juicio.
8 El camino del hombre perverso es torcido y extraño: Mas la obra del limpio es recta.
9 Mejor es vivir en un rincón de zaquizamí. Que con la mujer rencillosa en espaciosa casa.
10 El alma del impío desea mal: Su prójimo no le parece bien.
11 Cuando el escarnecedor es castigado, el simple se hace sabio; Y cuando se amonestare al sabio, aprenderá ciencia.
12 Considera el justo la casa del impío: Cómo los impíos son trastornados por el mal.
13 El que cierra su oído al clamor del pobre, También él clamará, y no será oído.
14 El presente en secreto amansa el furor, Y el don en el seno, la fuerte ira.
15 Alegría es al justo hacer juicio; Mas quebrantamiento á los que hacen iniquidad.
16 El hombre que se extravía del camino de la sabiduría, Vendrá á parar en la compañía de los muertos.
17 Hombre necesitado será el que ama el deleite: Y el que ama el vino y ungüentos no enriquecerá.
18 El rescate del justo es el impío, Y por los rectos el prevaricador.
19 Mejor es morar en tierra del desierto, Que con la mujer rencillosa é iracunda.
20 Tesoro codiciable y pingüe hay en la casa del sabio; Mas el hombre insensato lo disipará.
21 El que sigue la justicia y la misericordia, Hallará la vida, la justicia, y la honra.
22 La ciudad de los fuertes tomó el sabio, Y derribó la fuerza en que ella confiaba.
23 El que guarda su boca y su lengua, Su alma guarda de angustias.
24 Soberbio y presuntuoso escarnecedor es el nombre Del que obra con orgullosa saña.
25 El deseo del perezoso le mata, Porque sus manos no quieren trabajar.
26 Hay quien todo el día codicia: Mas el justo da, y no desperdicia.
27 El sacrificio de los impíos es abominación: Cuánto más ofreciéndolo con maldad!
28 El testigo mentiroso perecerá: Mas el hombre que oye, permanecerá en su dicho.
29 El hombre impío afirma rostro: Mas el recto ordena sus caminos.
30 No hay sabiduría, ni inteligencia, Ni consejo, contra Jehová.
31 El caballo se apareja para el día de la batalla: Mas de Jehová es el salvar.