1 Die Wysheid het haar huis gebou, haar sewe pilare uitgekap,

2 haar slagvee geslag, haar wyn gemeng, ook haar tafel gedek.

3 Sy het haar diensmeisies uitgestuur, sy nooi uit op die hange van die stadshoogtes:

4 Wie eenvoudig is, laat hy inkom hierheen, wie verstandeloos is, vir hom sê sy:

5 Kom, eet julle van my brood, en drink van die wyn wat ek gemeng het;

6 laat staan die eenvoudigheid, dan sal julle lewe, en betree die weg van verstand.

7 Hy wat 'n spotter teregwys, behaal vir homself skande, en hy wat 'n goddelose bestraf, vir homself 'n skandvlek.

8 Bestraf 'n spotter nie, anders haat hy jou; bestraf 'n wyse, en hy sal jou liefhê.

9 Deel mee aan die wyse, en hy sal nog wyser word, leer die regverdige, en hy sal insig vermeerder.

10 Die beginsel van die wysheid is die vrees van die HERE, en kennis van die Heilige is verstand.

11 Want deur my word jou dae meer en word jare van lewe vir jou toegevoeg.

12 As jy wys is, is jy wys tot jou voordeel, en is jy 'n spotter, dan moet jy dit alleen dra.

13 Vrou Dwaasheid is onrustig, pure eenvoudigheid en heeltemal onkundig;

14 en sy sit by die deur van haar huis, op 'n stoel op die hoogtes van die stad,

15 om te nooi die wat op die weg verbygaan, die wat op hulle paaie reguit wandel:

16 Wie eenvoudig is, laat hy inkom hierheen! En die verstandelose, aan hom sê sy:

17 Gesteelde waters is soet, en brood in die geheim geëet, is lekker.

18 Maar hy weet nie dat d r skimme is, dat haar genooides in die dieptes van die doderyk is nie.

1 LA sabiduría edificó su casa, Labró sus siete columnas;

2 Mató sus víctimas, templó su vino, Y puso su mesa.

3 Envió sus criadas; Sobre lo más alto de la ciudad clamó:

4 Cualquiera simple, venga acá. A los faltos de cordura dijo:

5 Venid, comed mi pan, Y bebed del vino que yo he templado.

6 Dejad las simplezas, y vivid; Y andad por el camino de la inteligencia.

7 El que corrige al escarnecedor, afrenta se acarrea: El que reprende al impío, se atrae mancha.

8 No reprendas al escarnecedor, porque no te aborrezca: Corrige al sabio, y te amará.

9 Da al sabio, y será más sabio: Enseña al justo, y acrecerá su saber.

10 El temor de Jehová es el principio de la sabiduría; Y la ciencia de los santos es inteligencia.

11 Porque por mí se aumentarán tus días, Y años de vida se te añadirán.

12 Si fueres sabio, para ti lo serás: Mas si fueres escarnecedor, pagarás tú solo.

13 La mujer loca es alborotadora; Es simple é ignorante.

14 Siéntase en una silla á la puerta de su casa, En lo alto de la ciudad,

15 Para llamar á los que pasan por el camino, Que van por sus caminos derechos.

16 Cualquiera simple, dice, venga acá. A los faltos de cordura dijo:

17 Las aguas hurtadas son dulces, Y el pan comido en oculto es suave.

18 Y no saben que allí están los muertos; Que sus convidados están en los profundos de la sepultura.