1 א וישב ישראל בשטים ויחל העם לזנות אל בנות מואב
2 ב ותקראן לעם לזבחי אלהיהן ויאכל העם וישתחוו לאלהיהן
3 ג ויצמד ישראל לבעל פעור ויחר אף יהוה בישראל
4 ד ויאמר יהוה אל משה קח את כל ראשי העם והוקע אותם ליהוה נגד השמש וישב חרון אף יהוה מישראל
5 ה ויאמר משה אל שפטי ישראל הרגו איש אנשיו הנצמדים לבעל פעור
6 ו והנה איש מבני ישראל בא ויקרב אל אחיו את המדינית לעיני משה ולעיני כל עדת בני ישראל והמה בכים פתח אהל מועד
7 ז וירא פינחס בן אלעזר בן אהרן הכהן ויקם מתוך העדה ויקח רמח בידו
8 ח ויבא אחר איש ישראל אל הקבה וידקר את שניהם--את איש ישראל ואת האשה אל קבתה ותעצר המגפה מעל בני ישראל
9 ט ויהיו המתים במגפה--ארבעה ועשרים אלף {פ}
10 י וידבר יהוה אל משה לאמר
11 יא פינחס בן אלעזר בן אהרן הכהן השיב את חמתי מעל בני ישראל בקנאו את קנאתי בתוכם ולא כליתי את בני ישראל בקנאתי
12 יב לכן אמר הנני נתן לו את בריתי שלום
13 יג והיתה לו ולזרעו אחריו ברית כהנת עולם--תחת אשר קנא לאלהיו ויכפר על בני ישראל
14 יד ושם איש ישראל המכה אשר הכה את המדינית--זמרי בן סלוא נשיא בית אב לשמעני
15 טו ושם האשה המכה המדינית כזבי בת צור ראש אמות בית אב במדין הוא {פ}
16 טז וידבר יהוה אל משה לאמר
17 יז צרור את המדינים והכיתם אותם
18 יח כי צררים הם לכם בנכליהם אשר נכלו לכם על דבר פעור ועל דבר כזבי בת נשיא מדין אחתם המכה ביום המגפה על דבר פעור
1 Habitando Israel em Sitim, o povo começou a fornicar com as filhas de Moabe;
2 Elas convidaram o povo aos sacrifícios dos seus deuses, e o povo comeu, e adorou aos deuses delas.
3 Juntando-se Israel a Baal de Peor, acendeu-se a ira de Jeová contra Israel.
4 Disse Jeová a Moisés: Toma todos os cabeças do povo, e executa-os na presença de Jeová diante do sol, para que o furor de Jeová se aparte de Israel.
5 Então disse Moisés aos juízes de Israel: Mate cada um aos seus homens que se ajuntaram a Baal de Peor.
6 Eis que um dos filhos de Israel veio e trouxe aos seus irmãos uma mulher midianita à vista de Moisés e à vista de toda a congregação dos filhos de Israel, enquanto choravam à entrada da tenda da revelação.
7 Vendo isso Finéias, filho de Eleazar, filho do sacerdote Arão, levantou-se do meio da congregação, e tomou uma lança na mão;
8 e, tendo entrado após o israelita na tenda, atravessou-os a ambos, ao israelita, e à mulher pelo ventre. Assim cessou a praga de sobre os filhos de Israel.
9 Os que morreram da praga foram vinte e quatro mil.
10 Então disse Jeová a Moisés:
11 Finéias, filho de Eleazar, filho do sacerdote Arão, apartou a minha ira dos filhos de Israel, porque estava animado com o meu zelo entre eles, de sorte que no meu zelo eu não consumisse os filhos de Israel.
12 Portanto, dize: Eis que eu lhe dou a minha aliança da paz;
13 ele, e a sua semente depois dele, terá a aliança dum sacerdócio perpétuo; porque foi zeloso pelo seu Deus, e fez expiação pelos filhos de Israel.
14 O nome do israelita morto, que foi morto com a mulher midianita, era Zimri, filho de Salu, príncipe da casa de seu pai entre os simeonitas.
15 O nome da mulher midianita que foi morta, era Cosbi, filha de Zur. Ele era cabeça do povo duma casa paterna em Midiã.
16 Disse mais Jeová a Moisés:
17 Afligi aos midianitas, e feri-os,
18 porque vos afligiram com as suas ciladas, que enganosamente planejaram contra vós no tocante a Peor, e no tocante a Cosbi, sua irmã, filha do príncipe de Midiã, a qual foi morta no dia da praga no caso de Peor.