1 א וידבר דוד ליהוה את דברי השירה הזאת {ס} ביום הציל יהוה אתו {ר} br מכף כל איביו ומכף שאול {ס}
2 ב ויאמר יהוה סלעי ומצדתי {ר} br ומפלטי לי
3 ג אלהי צורי אחסה בו {ס} מגני וקרן ישעי {ר} br משגבי ומנוסי {ס} משעי מחמס תשעני {ר} br
4 ד מהלל אקרא יהוה {ס} ומאיבי אושע {ר} br
5 ה כי אפפני משברי מות {ס} נחלי בליעל יבעתני {ר} br
6 ו חבלי שאול סבני {ס} קדמני מקשי מות {ר} br
7 ז בצר לי אקרא יהוה ואל אלהי אקרא {ס} וישמע מהיכלו קולי ושועתי באזניו {ר} br
8 ח ותגעש (ויתגעש) ותרעש הארץ {ס} מוסדות השמים ירגזו ויתגעשו כי חרה לו {ר} br
9 ט עלה עשן באפו ואש מפיו תאכל {ס} גחלים בערו ממנו {ר} br
10 י ויט שמים וירד {ס} וערפל תחת רגליו {ר} br
11 יא וירכב על כרוב ויעף {ס} וירא על כנפי רוח {ר} br
12 יב וישת חשך סביבתיו סכות {ס} חשרת מים עבי שחקים {ר} br
13 יג מנגה נגדו בערו גחלי אש {ס}
14 יד ירעם מן שמים יהוה {ר} br ועליון יתן קולו {ס}
15 טו וישלח חצים ויפיצם ברק ויהמם (ויהם) {ר} br
16 טז ויראו אפקי ים יגלו מסדות תבל {ס} בגערת יהוה מנשמת רוח אפו {ר} br
17 יז ישלח ממרום יקחני {ס} ימשני ממים רבים {ר} br
18 יח יצילני מאיבי עז {ס} משנאי כי אמצו ממני {ר} br
19 יט יקדמני ביום אידי ויהי יהוה משען לי {ס}
20 כ ויצא למרחב אתי {ר} br יחלצני כי חפץ בי {ס}
21 כא יגמלני יהוה כצדקתי {ר} br כבר ידי ישיב לי {ס}
22 כב כי שמרתי דרכי יהוה {ר} br ולא רשעתי מאלהי {ס}
23 כג כי כל משפטו לנגדי וחקתיו לא אסור ממנה {ר} br
24 כד ואהיה תמים לו {ס} ואשתמרה מעוני {ר} br
25 כה וישב יהוה לי כצדקתי {ס} כברי לנגד עיניו {ר} br
26 כו עם חסיד תתחסד {ס} עם גבור תמים תתמם {ר} br
27 כז עם נבר תתבר {ס} ועם עקש תתפל {ר} br
28 כח ואת עם עני תושיע {ס} ועיניך על רמים תשפיל {ר} br
29 כט כי אתה נירי יהוה {ס} ויהוה יגיה חשכי {ר} br
30 ל כי בכה ארוץ גדוד {ס} באלהי אדלג שור {ר} br
31 לא האל תמים דרכו אמרת יהוה צרופה-- {ס} מגן הוא לכל החסים בו {ר} br
32 לב כי מי אל מבלעדי יהוה {ס} ומי צור מבלעדי אלהינו {ר} br
33 לג האל מעוזי חיל {ס} ויתר תמים דרכו (דרכי) {ר} br
34 לד משוה רגליו (רגלי) כאילות {ס} ועל במתי יעמדני {ר} br
35 לה מלמד ידי למלחמה {ס} ונחת קשת נחושה זרעתי {ר} br
36 לו ותתן לי מגן ישעך וענתך תרבני {ס}
37 לז תרחיב צעדי תחתני ולא מעדו קרסלי {ר} br
38 לח ארדפה איבי ואשמידם {ס} ולא אשוב עד כלותם {ר} br
39 לט ואכלם ואמחצם ולא יקומון {ס} ויפלו תחת רגלי {ר} br
40 מ ותזרני חיל למלחמה {ס} תכריע קמי תחתני {ר} br
41 מא ואיבי תתה לי ערף משנאי ואצמיתם {ס}
42 מב ישעו ואין משיע אל יהוה ולא ענם {ר} br
43 מג ואשחקם כעפר ארץ {ס} כטיט חוצות אדקם ארקעם {ר} br
44 מד ותפלטני מריבי עמי תשמרני לראש גוים {ס} עם לא ידעתי יעבדני {ר} br
45 מה בני נכר יתכחשו לי לשמוע אזן ישמעו לי {ס}
46 מו בני נכר יבלו ויחגרו ממסגרותם {ר} br
47 מז חי יהוה וברוך צורי {ס} וירם אלהי צור ישעי {ר} br
48 מח האל הנתן נקמת לי {ס} ומריד עמים תחתני {ר} br
49 מט ומוציאי מאיבי ומקמי תרוממני {ס} מאיש חמסים תצילני {ר} br
50 נ על כן אודך יהוה בגוים {ס} ולשמך אזמר {ר} br
51 נא מגדיל (מגדול) ישועות מלכו ועשה חסד למשיחו {ס} לדוד ולזרעו עד עולם {ר} br {ש}
1 Davi dirigiu ao Senhor as palavras do cântico que segue, no dia em que o Senhor o livrou da mão de todos os seus inimigos e da mão de Saul.
2 O Senhor é o meu rochedo, minha fortaleza e meu libertador,
3 meu Deus é a minha rocha onde encontro o meu refúgio, meu escudo e força de minha salvação, minha cidadela e meu refúgio. Meu salvador, que me salvais da violência.
4 Invoco o Senhor digno de todo louvor, e fico livre dos meus inimigos.
5 Circundavam-me os vagalhões da morte, torrentes devastadoras me atemorizavam,
6 enlaçavam-se as cadeias da habitação dos mortos, a própria morte me prendia em suas redes.
7 Na minha angústia, invoquei ao Senhor, gritei para meu Deus: do seu templo ele ouviu a minha voz, e o meu clamor chegou aos seus ouvidos.
8 A terra vacilou e tremeu, os fundamentos dos céus fremiram, abalaram-se, porque Deus se abrasou em cólera:
9 suas narinas exalavam fumaça, sua boca, fogo devorador, brasas incandescentes.
10 Ele inclinou os céus e desceu, calcando aos pés escuras nuvens,
11 cavalgou sobre um querubim e voou, planando nas asas do vento.
12 Envolveu-se nas trevas como numa tenda, nas águas tenebrosas, densas nuvens.
13 Do esplendor de sua presença flamejaram centelhas de fogo,
14 dos céus trovejou o Senhor, o Altíssimo fez ressoar a sua. voz,
15 lançou setas e dispersou os inimigos, fulminou relâmpagos e os desbaratou.
16 E apareceu descoberto o leito do mar, os fundamentos da terra, ante a voz ameaçadora do Senhor, ante o furacão de sua cólera.
17 Do alto estendeu a sua mão e me pegou, e retirou-me das águas profundas,
18 livrou-me de inimigo poderoso, dos meus adversários, mais fortes do que eu.
19 Investiram contra mim no dia do meu infortúnio, mas o Senhor foi o meu arrimo,
20 pôs-me a salvo e livrou-me, porque me ama.
21 O Senhor me tratou segundo a minha inocência, retribuiu-me segundo a pureza de minhas mãos,
22 porque guardei os caminhos do Senhor e não pequei separando-me do meu Deus;
23 Tenho diante dos olhos todos os seus preceitos e não me desvio de suas leis.
24 Ando irrepreensivelmente diante dele, guardando-me do meu pecado.
25 O Senhor retribuiu-me segundo a minha justiça, segundo a minha pureza diante dos seus olhos.
26 Com quem é bondoso vos mostrais bondoso, com homem íntegro vos mostrais íntegro,
27 puro, com quem é puro; prudente, com quem é astuto.
28 Aos humildes salvais; os semblantes soberbos humilhais.
29 Senhor, sois meu farol; é o Senhor quem dissipa as minhas trevas.
30 Convosco afrontarei batalhões; com meu Deus escalarei muralhas.
31 Os caminhos de Deus são perfeitos; a palavra do Senhor é pura. Ele é o escudo de todos os que nele se refugiam.
32 Pois, quem é Deus senão o Senhor? Quem é o rochedo, senão o nosso Deus?
33 É Deus quem me cinge de coragem e aplana o meu caminho.
34 Torna os meus pés velozes como os das gazelas e me instala nas alturas.
35 Adestra minhas mãos para o combate e meus braços para o tiro de arco.
36 Vós me dais o escudo que me salva, e vossa bondade me engrandece.
37 Alargais o caminho a meus passos para meus pés não resvalarem.
38 Dou caça aos inimigos e os extermino. E não volto sem que os tenha aniquilado.
39 De tal sorte os aniquilo e despedaço, que não mais se levantam: eles ficam caídos a meus pés.
40 Vós me cingis de coragem para a luta e ante mim dobrais os meus adversários.
41 Afugentais da minha presença os meus inimigos. E reduzo ao silêncio os que me aborrecem.
42 Gritam por socorro, mas não há quem os salve, clamam ao Senhor, mas não responde...
43 Eu os trituro como ao pó da terra. E os esmago aos pés como ao barro das estradas.
44 Vós me livrais das revoltas do meu povo e me guardais à frente das nações. Povos que eu desconhecia se tornaram meus servos.
45 Gente estranha me serve abnegadamente e obedecem-me à primeira intimação.
46 Gente estranha desfalece e sai tremendo de seus esconderijos.
47 Viva o Senhor e bendito seja o meu rochedo! Exaltado seja Deus, rocha que me salva!
48 Deus, que me proporciona a vingança e avassala nações a meus pés.
49 Sois vós quem me libertais dos meus inimigos, e me exaltais acima dos meus adversários, e me salvais do homem violento.
50 Por isso vos louvarei, ó Senhor, entre as nações e celebrarei o vosso nome.
51 Ele prepara grandes vitórias a seu rei e faz misericórdia a seu ungido. A Davi e a sua descendência para sempre.