1 א ותדבר מרים ואהרן במשה על אדות האשה הכשית אשר לקח  כי אשה כשית לקח

2 ב ויאמרו הרק אך במשה דבר יהוה--הלא גם בנו דבר וישמע יהוה

3 ג והאיש משה ענו מאד--מכל האדם אשר על פני האדמה  {ס}

4 ד ויאמר יהוה פתאם אל משה ואל אהרן ואל מרים צאו שלשתכם אל אהל מועד ויצאו שלשתם

5 ה וירד יהוה בעמוד ענן ויעמד פתח האהל ויקרא אהרן ומרים ויצאו שניהם

6 ו ויאמר שמעו נא דברי אם יהיה נביאכם--יהוה במראה אליו אתודע בחלום אדבר בו

7 ז לא כן עבדי משה  בכל ביתי נאמן הוא

8 ח פה אל פה אדבר בו ומראה ולא בחידת ותמנת יהוה יביט ומדוע לא יראתם לדבר בעבדי במשה

9 ט ויחר אף יהוה בם וילך

10 י והענן סר מעל האהל והנה מרים מצרעת כשלג ויפן אהרן אל מרים והנה מצרעת

11 יא ויאמר אהרן אל משה  בי אדני--אל נא תשת עלינו חטאת אשר נואלנו ואשר חטאנו

12 יב אל נא תהי כמת אשר בצאתו מרחם אמו ויאכל חצי בשרו

13 יג ויצעק משה אל יהוה לאמר  אל נא רפא נא לה  {פ}

14 יד ויאמר יהוה אל משה ואביה ירק ירק בפניה--הלא תכלם שבעת ימים תסגר שבעת ימים מחוץ למחנה ואחר תאסף

15 טו ותסגר מרים מחוץ למחנה שבעת ימים והעם לא נסע עד האסף מרים

16 טז ואחר נסעו העם מחצרות ויחנו במדבר פארן  {פ}

1 Maria e Aarão criticara Moisés por causa da mulher etíope que ele desposara. {Moisés tinha, com efeito, tomado uma mulher etíope.}

2 "Porventura é só por Moisés, diziam eles, que o Senhor fala? Não fala ele também por nós?" E o Senhor ouviu isso.

3 Ora, Moisés era um homem muito paciente, o mais paciente da terra.

4 Logo falou o Senhor a Moisés, a Aarão e a Maria: "Ide todos os três à tenda de reunião." E eles foram.

5 O Senhor desceu na coluna de nuvem e parou à entrada da tenda. Chamou Aarão e Maria, e eles aproximaram-se.

6 "Ouvi bem, disse ele, o que vou dizer: Se há entre vós um profeta, eu lhe aparecerei em visão; eu, o Senhor, é em sonho que lhe falarei.

7 Mas não é assim a respeito de meu servo Moisés, que é fiel em toda a minha casa.

8 A ele eu lhe falo face a face, manifesto-me a ele sem enigmas, e ele contempla o rosto do Senhor. Por que vos atrevestes, pois, a falar contra o meu servo Moisés?"

9 A cólera do Senhor se acendeu contra eles.

10 O Senhor partiu, e a nuvem retirou-se de sobre a tenda. No mesmo instante, Maria foi ferida por uma lepra branca como a neve. Aarão, olhando para ela, viu-a coberta de lepra.

11 Aarão disse então a Moisés: "Rogo-te, meu senhor, não nos faças levar o peso desse pecado que cometemos num momento de loucura, e do qual somos culpados.

12 Que ela não fique como um aborto que sai do ventre de sua mãe, com a carne já meio consumida!"

13 Moisés orou ao Senhor: "Ó Deus, disse ele, rogo-vos que a cureis."

14 O Senhor disse a Moisés: "Se seu pai lhe tivesse cuspido no rosto, não estaria ela coberta de vergonha durante sete dias? Que ela seja excluída do acampamento durante sete dias; depois será novamente reintegrada."

15 Maria foi, pois, excluída do acampamento durante sete dias e o povo não se moveu daquele lugar, enquanto ela não foi novamente reintegrada.

16 Depois disso, o povo partiu de Haserot, e acampou no deserto de Farã.