1 E vos vivificou, estando vós mortos em ofensas e pecados, 2 em que, noutro tempo, andastes, segundo o curso deste mundo, segundo o príncipe das potestades do ar, do espírito que, agora, opera nos filhos da desobediência; 3 entre os quais todos nós também, antes, andávamos nos desejos da nossa carne, fazendo a vontade da carne e dos pensamentos; e éramos por natureza filhos da ira, como os outros também. 4 Mas Deus, que é riquíssimo em misericórdia, pelo seu muito amor com que nos amou, 5 estando nós ainda mortos em nossas ofensas, nos vivificou juntamente com Cristo (pela graça sois salvos), 6 e nos ressuscitou juntamente com ele, e nos fez assentar nos lugares celestiais, em Cristo Jesus; 7 para mostrar nos séculos vindouros as abundantes riquezas da sua graça, pela sua benignidade para conosco em Cristo Jesus. 8 Porque pela graça sois salvos, por meio da fé; e isso não vem de vós; é dom de Deus. 9 Não vem das obras, para que ninguém se glorie. 10 Porque somos feitura sua, criados em Cristo Jesus para as boas obras, as quais Deus preparou para que andássemos nelas.
11 Portanto, lembrai-vos de que vós, noutro tempo, éreis gentios na carne e chamados incircuncisão pelos que, na carne, se chamam circuncisão feita pela mão dos homens; 12 que, naquele tempo, estáveis sem Cristo, separados da comunidade de Israel e estranhos aos concertos da promessa, não tendo esperança e sem Deus no mundo. 13 Mas, agora, em Cristo Jesus, vós, que antes estáveis longe, já pelo sangue de Cristo chegastes perto. 14 Porque ele é a nossa paz, o qual de ambos os povos fez um; e, derribando a parede de separação que estava no meio, 15 na sua carne, desfez a inimizade, isto é, a lei dos mandamentos, que consistia em ordenanças, para criar em si mesmo dos dois um novo homem, fazendo a paz, 16 e, pela cruz, reconciliar ambos com Deus em um corpo, matando com ela as inimizades. 17 E, vindo, ele evangelizou a paz a vós que estáveis longe e aos que estavam perto; 18 porque, por ele, ambos temos acesso ao Pai em um mesmo Espírito. 19 Assim que já não sois estrangeiros, nem forasteiros, mas concidadãos dos Santos e da família de Deus; 20 edificados sobre o fundamento dos apóstolos e dos profetas, de que Jesus Cristo é a principal pedra da esquina; 21 no qual todo o edifício, bem-ajustado, cresce para templo santo no Senhor, 22 no qual também vós juntamente sois edificados para morada de Deus no Espírito.
1 Au ihr ware dot durch äiri Ibaträtige un Sinde,
2 in däne ihr freha gläbt hän nohch dr Art der Welt, unda däm Mächtige, der in dr Luft herrscht, nämlich däm Geischt, der zue Ziit am Schaffe isch in d bese Kinda.
3 Unda ne hän au mir alli dertmols unsa Läbä gfihrt in d Luscht vu unsrem Fleisch un hän d Wille vum Fleische gmacht un unsa Sinne war we vu Kinda vum Zorn (Wuet) vu Natur üs we au di andere.
4 Aba Gott, der rich isch mit Barmherzigkeit, het in sinere große Lebi (Liebe), mit der ra(er) uns(us) gliebt (leb ka) het,
5 au uns(us), de ma(mir) dot ware in d Sinde, mit Chrischtus lebändig gmacht - üs Gnade sin ihr selig wore -;
6 un na(er) het uns(us) mit uferweckt un mit igsetzt im Himmel in Chrischtus Jesus,
7 dmit da(er) in d kummende Ziit zeige ka d ibamessigä Richtum sinere Gnade durch sini Güte gege uns(us) in Chrischtus Jesus.
8 Denn üs Gnade sin ihr selig wore durch Glaube, un des nit üs äich: Gottes Gabe isch`s,
9 nit üs Werke, dmit sich nit jemads rehmt.
10 Denn ma(mir) sin si Gschaffenes, gschaffe in Chrischtus Jesus zue guete Werke, de Gott zvor gmacht het, daß ma(mir) drin wandle solle.
11 Drum denke dra, daß ihr, de ihr normal uf d Welt kumme sin dertmols Heide ware un Unbschnitteni gnennt wore sin vu däne, de vu uße bschnitte sin,
12 daß ihr zue sella Ziit ohni Chrischtus ware, üsgschlosse vum Birgarecht Israels un Fremdi üßahalb vum Packt(Abkumme) dr Vuheißig; doher hän ihr keini Hoffnig ka un ware ohni Gott in dr Welt.
13 Etze aba in Chrischtus Jesus sin ihr, de ihr dertmols Ferne ware, Nooch kumme durch des Bloet Chrischti.
14 Denn Na(Er) isch unsa Friede, der üs beide eins gmacht het un d Zaun abbroche het, der dzwische war, nämlich de Feindschaft. Durch des Opfa vu sinem Leib (Ranze)
15 het da(er) abdoe des Gsetz mit sinene Gebote un Satzige, dmit da(er) in sich selba üs däne zwei ä näje(naie) Mensch gschaffe het um Friede zmache
16 un de beidi vusöhnt mit Gott in einem Leib (Ranze) durch des Kriiz, indäm ma(er) de Feindschaft umbrocht het durch sich selba.
17 Un na(er) isch kumme un het im Evangelium Friede vukindigt äich, de ihr wiet wäg ware, un Friede däne, de nooch ware.
18 Denn durch nen hän ma(mir) alli beidi in einem Geischt d Igang zum Vada (Babbe).
19 So sin ihr etze nimi Gäscht un Fremdling, sundern Mitbirga dr Heilige un Gottes Husgnosse,
20 bäut uf d Grund vu Aposchtel un Prophete, do Jesus Chrischtus dr Eckschtei isch,
21 uf welem dr ganze Bäu inänandagfegt wachst zue nem heilige Tempel in däm Herrn.
22 Durch nen wäre au ihr mitbäut zue na Wohnig Gottes im Geischt.