1 Resta, irmãos meus, que vos regozijeis no Senhor. Não me aborreço de escrever-vos as mesmas coisas, e é segurança para vós.
2 Guardai-vos dos cães, guardai-vos dos maus obreiros, guardai-vos da circuncisão! 3 Porque a circuncisão somos nós, que servimos a Deus no Espírito, e nos gloriamos em Jesus Cristo, e não confiamos na carne. 4 Ainda que também podia confiar na carne; se algum outro cuida que pode confiar na carne, ainda mais eu: 5 circuncidado ao oitavo dia, da linhagem de Israel, da tribo de Benjamim, hebreu de hebreus; segundo a lei, fui fariseu, 6 segundo o zelo, perseguidor da igreja; segundo a justiça que há na lei, irrepreensível. 7 Mas o que para mim era ganho reputei-o perda por Cristo. 8 E, na verdade, tenho também por perda todas as coisas, pela excelência do conhecimento de Cristo Jesus, meu Senhor; pelo qual sofri a perda de todas estas coisas e as considero como esterco, para que possa ganhar a Cristo 9 e seja achado nele, não tendo a minha justiça que vem da lei, mas a que vem pela fé em Cristo, a saber, a justiça que vem de Deus, pela fé; 10 para conhecê-lo, e a virtude da sua ressurreição, e a comunicação de suas aflições, sendo feito conforme a sua morte; 11 para ver se, de alguma maneira, eu possa chegar à ressurreição dos mortos.
12 Não que já a tenha alcançado ou que seja perfeito; mas prossigo para alcançar aquilo para o que fui também preso por Cristo Jesus. 13 Irmãos, quanto a mim, não julgo que o haja alcançado; mas uma coisa faço, e é que, esquecendo-me das coisas que atrás ficam e avançando para as que estão diante de mim, 14 prossigo para o alvo, pelo prêmio da soberana vocação de Deus em Cristo Jesus. 15 Pelo que todos quantos já somos perfeitos sintamos isto mesmo; e, se sentis alguma coisa doutra maneira, também Deus vo-lo revelará. 16 Mas, naquilo a que já chegamos, andemos segundo a mesma regra e sintamos o mesmo.
17 Sede também meus imitadores, irmãos, e tende cuidado, segundo o exemplo que tendes em nós, pelos que assim andam. 18 Porque muitos há, dos quais muitas vezes vos disse e agora também digo, chorando, que são inimigos da cruz de Cristo. 19 O fim deles é a perdição, o deus deles é o ventre, e a glória deles é para confusão deles mesmos, que só pensam nas coisas terrenas. 20 Mas a nossa cidade está nos céus, donde também esperamos o Salvador, o Senhor Jesus Cristo, 21 que transformará o nosso corpo abatido, para ser conforme o seu corpo glorioso, segundo o seu eficaz poder de sujeitar também a si todas as coisas.
1 Wieda, liebe(lebi) Breda: Fräie(Freuet) äich im Herrn! Daß i(ich) äich imma desselbe schrieb, vudrießt mi nit un macht äich um so gwissa.
2 Nähme äich in acht vor d Hund, nähme äich in acht vor d bese Arbeita, nähme äich in acht vor dr Vuschniedig!
3 Denn ma(mir) sin de Bschniedig, de ma(mir) im Geischt Gottes diene un uns(us) Chrischti Jesus rehme un uns(us) nit vulen uf Fleisch,
4 obwohl i(ich) mi au vum Fleisch rehme kennt. Wenn ä andere meint, er kennt sich uf Fleisch vulo, so kennt i(ich)`s viel me,
5 der i(ich) am achte Dag bschnitte bi, üs däm Volk Israel, vum Schtamm Benjamin, ä Hebräer vu Hebräer, nohch rem Gsetz ä Pharisäer,
6 nohch rem Eifa ä Vufolga dr Gmeinde, nohch dr Grechtigkeit, de des Gsetz fordert, untadelig gsi.
7 Aba was ma(mir) Gwinn war, des ha i(ich) um Chrischti wille fir Schadä gsähne.
8 Sowieso, i(ich) acht`s noh ällei fir Schadä gegeiba dem ibagroße Wisse um Chrischti Jesus, vu minem Herrn. Um sinetwägä isch ma(mir) des alles ä Schadä wore, un i(ich) acht`s fir Dreck, dmit i(ich) Chrischtus gwinn
9 un in nem gfunde wir, daß i(ich) nit mi Grechtigkeit ha, de üs däm Gsetz kummt, sundern de durch d Glaube a Chrischtus kummt, nämlich de Grechtigkeit, de vu Gott däm Glaube zuegrechnet wird.
10 Den wot(möcht) i(ich) erkenne un de Kraft vu sinere Uferschtehig un de Gmeinschaft vu sinene Liede un so sinem Dod gliechgmacht wäre,
11 dmit i(ich) zue d Uferschtehig vu d Dote kumm.
12 Nit, daß ich's scho packt ha odr scho ganz guet bi; i(ich) jag nem aba nohch, ob ich's wohl packe kennt, wel i(ich) vu Chrischtus Jesus packt bi.
13 Mini Breda, i(ich) schätz mi selba noh nit so i, daß ich's packt ha. Eins aba sag i(ich): Ich vugiss, was dhinte isch, un strecke mi üs nohch dem, was do vorne isch,
14 un jag nohch dem vorgschteckte Ziel, däm Siegapräis dr himmlische Bruefig Gottes in Chrischtus Jesus.
15 We vieli etze vu uns(us) ganz guet sin, de len uns(us) so gsinnt si. Un sollte ihr in einem Schtuck andascht denke, so wird äich Gott au des zeige (offenbare).
16 Nur, was ma(mir) scho nabrocht(gschafft) hän, drin len uns(us) au läbä.
17 Folge ma(mir), lebi Breda, un luege uf de, de so läbä, we ihr uns(us) zum Vorbild hän.
18 Denn vieli läbä so, daß i(ich) äich me(oft) vu nene vuzehlt ha, etze aba sag ich's au unda Träne: sie sin Gegna(Feinde) vum Kriiz Chrischti.
19 Ihr End isch d Vudammnis, ihr Gott isch dr Ranze, un ihri Ehri isch in ihra Schand; sie sin irdisch gsinnt.
20 Unsa Birgarecht aba isch im Himmel; woher ma(mir) au d Heiland erwarte, d Herrn Jesus Chrischtus,
21 der unseri billigi(nichtigi) Leiba (Ranze) vuwandle wird, daß sa glich wäre sinem vuherrlichte Leib (Ranze) nohch dr Kraft, mit der ra(er) sich alli Sache folgsam mache ka.