1 Portanto, meus amados e mui queridos irmãos, minha alegria e coroa, estai assim firmes no Senhor, amados.
2 Rogo a Evódia e rogo a Síntique que sintam o mesmo no Senhor. 3 E peço-te também a ti, meu verdadeiro companheiro, que ajudes essas mulheres que trabalharam comigo no evangelho, e com Clemente, e com os outros cooperadores, cujos nomes estão no livro da vida. 4 Regozijai-vos, sempre, no Senhor; outra vez digo: regozijai-vos. 5 Seja a vossa equidade notória a todos os homens. Perto está o Senhor. 6 Não estejais inquietos por coisa alguma; antes, as vossas petições sejam em tudo conhecidas diante de Deus, pela oração e súplicas, com ação de graças. 7 E a paz de Deus, que excede todo o entendimento, guardará os vossos corações e os vossos sentimentos em Cristo Jesus.
8 Quanto ao mais, irmãos, tudo o que é verdadeiro, tudo o que é honesto, tudo o que é justo, tudo o que é puro, tudo o que é amável, tudo o que é de boa fama, se há alguma virtude, e se há algum louvor, nisso pensai. 9 O que também aprendestes, e recebestes, e ouvistes, e vistes em mim, isso fazei; e o Deus de paz será convosco.
10 Ora, muito me regozijei no Senhor por, finalmente, reviver a vossa lembrança de mim; pois já vos tínheis lembrado, mas não tínheis tido oportunidade. 11 Não digo isto como por necessidade, porque já aprendi a contentar-me com o que tenho. 12 Sei estar abatido e sei também ter abundância; em toda a maneira e em todas as coisas, estou instruído, tanto a ter fartura como a ter fome, tanto a ter abundância como a padecer necessidade. 13 Posso todas as coisas naquele que me fortalece.
14 Todavia, fizestes bem em tomar parte na minha aflição. 15 E bem sabeis também vós, ó filipenses, que, no princípio do evangelho, quando parti da Macedônia, nenhuma igreja comunicou comigo com respeito a dar e a receber, senão vós somente. 16 Porque também, uma e outra vez, me mandastes o necessário a Tessalônica. 17 Não que procure dádivas, mas procuro o fruto que aumente a vossa conta. 18 Mas bastante tenho recebido e tenho abundância; cheio estou, depois que recebi de Epafrodito o que da vossa parte me foi enviado, como cheiro de suavidade e sacrifício agradável e aprazível a Deus. 19 O meu Deus, segundo as suas riquezas, suprirá todas as vossas necessidades em glória, por Cristo Jesus. 20 Ora, a nosso Deus e Pai seja dada glória para todo o sempre. Amém!
21 Saudai a todos os santos em Cristo Jesus. Os irmãos que estão comigo vos saúdam. 22 Todos os santos vos saúdam, mas principalmente os que são da casa de César.
23 A graça de nosso Senhor Jesus Cristo seja com vós todos. Amém!
1 Eso, mini lebi Breda, nohch däne i(ich) mi sehn, mi Fräid(Freud) un mi Krone, schtoht fescht in däm Herrn, ihr Liebi.
2 Evodia vumahn i(ich) un Syntyche vumahn i(ich), daß sie vu einem Sinn sin in däm Herrn.
3 Un, i(ich) bitt au dich, mi treue Gfährte, schtand ne bäi; sie hän mit ma(mir) fir des Evangelium gkämpft, zsämme mit Klemens un minem andere Mitarbeita, dere Name im Boech vum Läbä schtoh.
4 Fräie(Freuet) äich in däm Herrn allwäg, un abamols sag i(ich): Fräie(Freuet) äich!
5 Äiri Güte len kundsi alle Mensche! Dr Herr isch nooch!
6 Sorge äich um nigs, sundern in alle Dinge len äiri Bitte in Gebet un Flehe mit Danksagig vor Gott kundwerde!
7 Un dr Friede Gottes, der hecha isch als alli Vununft, vuwart äiri Herze un Sinne in Chrischtus Jesus.
8 Wieda, lebi Breda: Was wohr isch, was ehrbar, was Grecht, was sufa, was liebenswert, was ä guete Ruef het, isch`s ä Tugend, isch`s ä Lob - sin druf üs!
9 Was ihr glernt un gregt un ghärt un gsähne hän a ma(mir), des den; so wird dr Gott vum Friede mit äich si.
10 Ich bi aba volla fräit in däm Herrn, daß ihr wieda flisig wore sin, fir mi z sorge; ihr wart zwar imma druf üs, aba de Ziit het's nit zueglo.
11 Ich sag des nit, wel i(ich) Mangel lied; denn i(ich) ha glernt, ma(mir) guet si z losse, we's ma(mir) au goht.
12 Ich ka niedrig si un ka hoch si; ma(mir) isch alles un jedes bekannt: beides, satt si un hunga ha, beides, Ibafluß ha un Mangel liede;
13 i(ich) vumag alles durch den, der mi mächtig macht.
14 Doch ihr hän guet dra doe, daß ihr äich wägä minere Vufolgig agnumme hän.
15 Denn ihr Philipper wißt, daß am Afang vu minere Predigt am Evangelium, als i(ich) üszoge bi üs Mazedonien, kei Gmeinde mit ma(mir) Gmeinschaft ka het im Ge un Ne als ihr ällei.
16 Denn au nohch Thessalonich hän ihr ebis gschickt fir mi Bedarf, eimol un dnohch noh mol.
17 Nit, daß i(ich) des Gschenk suech, sundern i(ich) suech de Frucht, dmit sie äich viel agrechnet wird.
18 Ich ha aba alles gregt un ha Ibafluß. Ich ha Massig(Fülle), nohchdem i(ich) durch Epaphroditus gregt ha, was vu äich kumme isch: ä liebliche Gruch, ä agnehmes Opfa, Gott gfällig.
19 Mi Gott aba wird all äirem Mangel abhelfe nohch sinem Richtum in Herrlichkeit in Chrischtus Jesus.
20 Gott aba, unsam Vada (Babbe), isch Ehri vu Ewigkeit zue Ewigkeit! Amen.
21 Greßt alli Heilige in Chrischtus Jesus. S greße äich de Breda, de bi ma(mir) sin.
22 S greße äich alli Heilige, bsunders aba de üs däm Hus vum Kaisa.
23 De Gnade vum Herrn Jesus Chrischtus isch mit äirem Geischt!