1 Ó insensatos gálatas! Quem vos fascinou para não obedecerdes à verdade, a vós, perante os olhos de quem Jesus Cristo foi já representado como crucificado? 2 Só quisera saber isto de vós: recebestes o Espírito pelas obras da lei ou pela pregação da fé? 3 Sois vós tão insensatos que, tendo começado pelo Espírito, acabeis agora pela carne? 4 Será em vão que tenhais padecido tanto? Se é que isso também foi em vão. 5 Aquele, pois, que vos dá o Espírito e que opera maravilhas entre vós o faz pelas obras da lei ou pela pregação da fé?
6 É o caso de Abraão, que creu em Deus, e isso lhe foi imputado como justiça. 7 Sabei, pois, que os que são da fé são filhos de Abraão. 8 Ora, tendo a Escritura previsto que Deus havia de justificar pela fé os gentios, anunciou primeiro o evangelho a Abraão, dizendo: Todas as nações serão benditas em ti. 9 De sorte que os que são da fé são benditos com o crente Abraão. 10 Todos aqueles, pois, que são das obras da lei estão debaixo da maldição; porque escrito está: Maldito todo aquele que não permanecer em todas as coisas que estão escritas no livro da lei, para fazê-las. 11 E é evidente que, pela lei, ninguém será justificado diante de Deus, porque o justo viverá da fé. 12 Ora, a lei não é da fé, mas o homem que fizer estas coisas por elas viverá. 13 Cristo nos resgatou da maldição da lei, fazendo-se maldição por nós, porque está escrito: Maldito todo aquele que for pendurado no madeiro; 14 para que a bênção de Abraão chegasse aos gentios por Jesus Cristo e para que, pela fé, nós recebamos a promessa do Espírito.
15 Irmãos, como homem falo. Se o testamento de um homem for confirmado, ninguém o anula nem lhe acrescenta alguma coisa. 16 Ora, as promessas foram feitas a Abraão e à sua posteridade. Não diz: E às posteridades, como falando de muitas, mas como de uma só: E à tua posteridade, que é Cristo. 17 Mas digo isto: que tendo sido o testamento anteriormente confirmado por Deus, a lei, que veio quatrocentos e trinta anos depois, não o invalida, de forma a abolir a promessa. 18 Porque, se a herança provém da lei, já não provém da promessa; mas Deus, pela promessa, a deu gratuitamente a Abraão. 19 Logo, para que é a lei? Foi ordenada por causa das transgressões, até que viesse a posteridade a quem a promessa tinha sido feita, e foi posta pelos anjos na mão de um medianeiro. 20 Ora, o medianeiro não o é de um só, mas Deus é um. 21 Logo, a lei é contra as promessas de Deus? De nenhuma sorte; porque, se dada fosse uma lei que pudesse vivificar, a justiça, na verdade, teria sido pela lei. 22 Mas a Escritura encerrou tudo debaixo do pecado, para que a promessa pela fé em Jesus Cristo fosse dada aos crentes.
23 Mas, antes que a fé viesse, estávamos guardados debaixo da lei e encerrados para aquela fé que se havia de manifestar. 24 De maneira que a lei nos serviu de aio, para nos conduzir a Cristo, para que, pela fé, fôssemos justificados. 25 Mas, depois que a fé veio, já não estamos debaixo de aio. 26 Porque todos sois filhos de Deus pela fé em Cristo Jesus; 27 porque todos quantos fostes batizados em Cristo já vos revestistes de Cristo. 28 Nisto não há judeu nem grego; não há servo nem livre; não há macho nem fêmea; porque todos vós sois um em Cristo Jesus. 29 E, se sois de Cristo, então, sois descendência de Abraão e herdeiros conforme a promessa.
1 O ihr ifälltigi(dummerle) Galater! Wer het äich benebelt(vuzaubat), däne doch Jesus Chrischtus vor d Auge gmohlt war als dr Gekriizigte?
2 Des ällei will i(ich) vu äich härä: Hän ihr d Geischt gregt durch Gsetzes Werk odr durch de Predigt vum Glaube?
3 Sin ihr so ifälltig? Im Geischt hän ihr agfange, wen ihr's denn etze im Fleisch z end bringe?
4 Hän ihr denn so vieles vugeblich ghärt? Wenn`s denn vugeblich war!
5 Der äich etze d Geischt git un doet solchi Tade unda äich, doet da`s(er's) durch Gsetzes Werk odr durch de Predigt vum Glaube?
6 So war`s mit Abraham: "Er het Gott glaubt, un s isch nem zue d Grechtigkeit grechnet worde" (1. Moses 15,6).
7 Sähn eso: de üs däm Glaube sin, des sin Abrahams Kinda.
8 D Schrift aba het`s vorüsgsähne, daß Gott d Heide durch d Glaube Grecht macht. Drum vukindige sie däm Abraham (1. Moses 12,3): "In dir solle alli Heide gsegnet wäre."
9 So wäre etze de, de üs däm Glaube sin, gsegnet mit däm Abraham der glaubt.
10 Denn de üs d Werke vum Gsetz läbä, de sin unda däm Fluech. Denn s schtoht gschriebe (5. Moses 27,26): "Vufluecht isch jeda, der nit bliebt bi alldäm, was gschriebe schtoht in däm Boech vum Gsetz, daß sa`s(er's) doets!"
11 Daß aba durchs Gsetz nemads Grecht wird vor Gott, isch kla(bekannt); denn "dr Grechte wird üs Glaube läbä" (Habakuk 2,4).
12 Des Gsetz aba isch nit "üs Glaube", sundern: "dr Mensch, der`s doet, wird dodurch läbä" (3. Moses 18,5).
13 Chrischtus aba het uns(us) erlest vum Fluech vum Gsetz, do na(er) zum Fluech wird fir uns(us); denn s schtoht gschriebe (5. Moses 21,23): "Vufluecht isch jeda, der am Holz hängt",
14 dmit dr Sege vu Abraham unda di Heide kummt in Chrischtus Jesus un ma(mir) d vuschprochene Geischt gregä durch d Glaube.
15 Lebi (Liebe) Breda, i(ich) will normal schwätze: Ma hebt doch des Teschtament vu mä Mensch nit uf, wenn`s bschtätigt isch, un macht au nigs dzue.
16 Etze isch de Vuheißig Abraham zuegsait un sine Nochkumme. S heißt nit: un d Nochkumme, als gilt`s fir vieli, sundern s gilt nem: "un dine Nochkumme" (1. Moses 22,18), wela isch Chrischtus.
17 Ich mein aba des: Des Teschtament, des vu Gott zvor bschtätigt worde isch, wird nit ufghobe durch des Gsetz, des vierhundatdrißig Johr dnohch ge worde isch, so daß de Vuheißig znicht wird.
18 Denn wenn des Erbe durch des Gsetz kauft wird, so wird`s nit durch Vuheißig ge; Gott aba het`s Abraham durch Vuheißig fräi gschenkt.
19 Was soll dann(dnoh) des Gsetz? S isch dzuekumme um dr Sinde wille, bis dr Nochkumme do isch, däm de Vuheißig gilt, un zwar isch`s vu Engel vorge durch de Hand vu mä Mittla.
20 Ä Mittla aba isch nit Mittla vu mä Einzige, Gott aba isch Eina.
21 We? Isch dann(dnoh) des Gsetz gege Gottes Vuheißige (Vuschpreche)? So isch`s nit! Denn nur, wenn ä Gsetz ge war, des lebändig mache kennt, käm de Grechtigkeit wirklich üs däm Gsetz.
22 Aba d Schrift het alli igschlosse unda d Sinde, dmit de Vuheißig durch d Glaube an Jesus Chrischtus ge wird däne, de glaube.
23 Eh aba dr Glaube kummt, ware ma(mir) unda däm Gsetz vuwahrt un vuschlosse uf d Glaube hi, der dann(dnoh) zeigt (offenbart) wäre soll.
24 So isch des Gsetz unsa Zuchtmeischta gsi uf Chrischtus hi, dmit ma(mir) durch d Glaube Grecht sin.
25 Nohchdem aba dr Glaube kumme isch, sin ma(mir) nimi unda däm Zuchtmeischta.
26 Denn ihr sin alli durch d Glaube Gottes Kinda in Chrischtus Jesus.
27 Denn ihr alli, de ihr uf Chrischtus dauft sin, hän Chrischtus azoge.
28 Do isch nit Jude noh Grieche, do isch nit Sklave noh Freier, do isch nit Ma noh Wieb; denn ihr sin allisamt eina in Chrischtus Jesus.
29 Ghärä ihr aba Chrischtus a, so sin ihr jo Abrahams Kinda un nohch dr Vuheißig Erbe.