1 Meus irmãos, não tenhais a fé de nosso Senhor Jesus Cristo, Senhor da glória, em acepção de pessoas. 2 Porque, se no vosso ajuntamento entrar algum homem com anel de ouro no dedo, com vestes preciosas, e entrar também algum pobre com sórdida vestimenta, 3 e atentardes para o que traz a veste preciosa e lhe disserdes: Assenta-te tu aqui, num lugar de honra, e disserdes ao pobre: Tu, fica aí em pé ou assenta-te abaixo do meu estrado, 4 porventura não fizestes distinção dentro de vós mesmos e não vos fizestes juízes de maus pensamentos? 5 Ouvi, meus amados irmãos. Porventura, não escolheu Deus aos pobres deste mundo para serem ricos na fé e herdeiros do Reino que prometeu aos que o amam? 6 Mas vós desonrastes o pobre. Porventura, não vos oprimem os ricos e não vos arrastam aos tribunais? 7 Porventura, não blasfemam eles o bom nome que sobre vós foi invocado? 8 Todavia, se cumprirdes, conforme a Escritura, a lei real: Amarás a teu próximo como a ti mesmo, bem fazeis. 9 Mas, se fazeis acepção de pessoas, cometeis pecado e sois redarguidos pela lei como transgressores. 10 Porque qualquer que guardar toda a lei e tropeçar em um só ponto tornou-se culpado de todos. 11 Porque aquele que disse: Não cometerás adultério, também disse: Não matarás. Se tu, pois, não cometeres adultério, mas matares, estás feito transgressor da lei. 12 Assim falai e assim procedei, como devendo ser julgados pela lei da liberdade. 13 Porque o juízo será sem misericórdia sobre aquele que não fez misericórdia; e a misericórdia triunfa sobre o juízo.
14 Meus irmãos, que aproveita se alguém disser que tem fé e não tiver as obras? Porventura, a fé pode salvá-lo? 15 E, se o irmão ou a irmã estiverem nus e tiverem falta de mantimento cotidiano, 16 e algum de vós lhes disser: Ide em paz, aquentai-vos e fartai-vos; e lhes não derdes as coisas necessárias para o corpo, que proveito virá daí? 17 Assim também a fé, se não tiver as obras, é morta em si mesma.
18 Mas dirá alguém: Tu tens a fé, e eu tenho as obras; mostra-me a tua fé sem as tuas obras, e eu te mostrarei a minha fé pelas minhas obras. 19 Tu crês que há um só Deus? Fazes bem; também os demônios o creem e estremecem. 20 Mas, ó homem vão, queres tu saber que a fé sem as obras é morta? 21 Porventura Abraão, o nosso pai, não foi justificado pelas obras, quando ofereceu sobre o altar o seu filho Isaque? 22 Bem vês que a fé cooperou com as suas obras e que, pelas obras, a fé foi aperfeiçoada, 23 e cumpriu-se a Escritura, que diz: E creu Abraão em Deus, e foi-lhe isso imputado como justiça, e foi chamado o amigo de Deus. 24 Vedes, então, que o homem é justificado pelas obras e não somente pela fé. 25 E de igual modo Raabe, a meretriz, não foi também justificada pelas obras, quando recolheu os emissários e os despediu por outro caminho? 26 Porque, assim como o corpo sem o espírito está morto, assim também a fé sem obras é morta.
1 Lebi (Liebe) Breda, hän Glaube an Jesus Chrischtus, unsa Herr dr Herrlichkeit, fräi vu allem Asähe dr Lit.
2 Denn wenn in äiri Vusammlig (Zämmeku, Bagasch) ä Ma käm mit nem goldene Ring un in schene Klamotte, s käm aba au ä Arme in dreckige Klamotte
3 un ihr sähn uf den, der schen azogä isch, un sage zue nem: Hock dü di dona uf d guete Platz! un sage zum Arme: Stell dü di derthi! odr: Hock di nab zue minem Feß!,
4 isch's recht, daß ihr solchi Untaschiede bi äich macht un urdeilt mit bese gedanke?
5 Häre zue, mini liebe Breda! Het nit Gott di Arme üsgwählt in dr Welt, de im Glaube rich sin un Erbe vum Rich z si, des sa(er) vuheiße het däne, de nen leb(lieb) hän?
6 Ihr aba hän däm Arme Unehre ge. Sind s nit di Riche, de Gwalt gege äich ebe un äich vor Gricht ze?
7 Vuschpotte sie nit d guete Name, der iba äich gnennt isch?
8 Wenn ihr des keniglichi Gsetz erfillt nohch dr Schrift (3. Moses 19,18): "Lebi (Liebe) di Nächschte we di selbst", so den ihr recht;
9 wenn ihr aba de Lit aluege, den ihr Sinde un wäre ibafihrt vum Gsetz als Ibaträta.
10 Denn wenn jemads des ganze Gsetz hebet (haltet) un sindigt gege ä einziges Gebot, der isch am ganze Gsetz schuldig.
11 Denn der gsait het (2. Moses 20,13.14): "Dü sollsch nit ehebreche", der het au gsait: "Dü sollsch nit umbringe". Wenn dü etze nit d Ehe brichsch, aba eba umbringsch, bisch dü ä Ibaträta vum Gsetz.
12 schwätze so un den so we Lit, de durchs Gsetz dr Fräiheit grichtet wäre soll.
13 Denn s wird ä unbarmherziges Gricht iba den ergoh, der nit Barmherzigkeit doe het; Barmherzigkeit aba triumphiert iba s Gricht.
14 Was hilft's, liebe Breda, wenn jemads sait, er het Glaube, un het doch keini Werke? Kann denn dr Glaube den selig mache?
15 Wenn ä Brueda odr ä Schweschta Mangel het an Klamotte un am Ässä
16 un jemads unda äich sait zue nene: Gehn hi in Friede, wärmt äich un wäre satt!, ihr gän nene aba nit, was dr Leib (Ranze) nedig het - was kennt tene des helfe?
17 So isch au dr Glaube, wenn na(er) nit Werke het, dot in sich selba.
18 Aba s kennt jemads sage: Dü hesch Glaube, un i(ich) ha Werke. Zeig ma(mir) di Glaube ohni Werke, so will i(ich) dir mi Glaube zeigä üs minem Werk.
19 Dü glaubsch, daß nur eina Gott isch? Dü doesch recht dra; di Deufel glaube's au un zittere.
20 Willsch dü etze isähe, dü dumma (torr) Mensch, daß dr Glaube ohni Werke nutzlos isch?
21 Isch nit Abraham, unsa Vada (Babbe), durch Werke Grecht wore, als sa(er) si Bue Isaak uf fem Altar gopfert het?
22 Do siehsch dü, daß dr Glaube zsämmegwirkt het mit sinene Werke, un durch de Werke isch dr Glaube ganz guet wore.
23 So isch d Schrift erfillt, de do sait (1. Moses 15,6): "Abraham het Gott glaubt, un des isch nem zue d Grechtigkeit grechnet wore", un na(er) wird "ä Fründ(Freund) Gottes" gnennt (Jesaja 41,8).
24 So sähn ihr etze, daß dr Mensch durch Werke Grecht wird, nit durch Glaube ällei.
25 eso de Hure Rahab, isch sie nit durch Werke Grecht wore, als sie de Bote ufgnu het un het sie uf fem andere Wäg üsä glo?
26 Denn we dr Leib (Ranze) ohni Geischt dot isch, so isch au dr Glaube ohni Werke dot.